ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ ΑΡΝΑΙΑΣ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
  • ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
  • ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
  • 21ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
  • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
  • ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
  • ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ
  • ΒΙΝΤΕΟΘΗΚΗ
  • 200 Σ' αγαπώ
  • ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ
ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ

Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, Ὁ Γέροντας τοῦ Γένους, Ἔκδοση Ἱ. Μ. Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ 

ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ

   «Καί τό σκαμνί, ὁπού ἔχω, δέν εἶναι ἐδικόν μου, διά λόγου σας τό ἔχω. Ἄλλοι τό λέγουν σκαμνί καί ἄλλοι θρόνον. Εἶναι ὁ τάφος μου καί ἐγώ εἶμαι μέσα νεκρός, ὁπού σᾶς ὁμιλῶ. Ἐτοῦτος ὁ τάφος ἔχει τήν ἐξουσίαν νά διδάσκῃ βασιλεῖς καί Πατριάρχας, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, ἄνδρας καί γυναῖκας, παιδία καί κορίτσια, νέους καί γέροντας καί ὅλον τόν κόσμον».

                                                                   α΄. Τό Σκαμνί Τάφος
   Τό σκαμνί του ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς τό ὀνομάζει τάφο του. Καί μέσα ἀπό τόν τάφο του διδάσκει.
   Τό σκαμνί του καί ὁ τάφος του εἶναι ὁ θρόνος του, ὁ ἄμβωνάς του.
   Ὁ ἴδιος σέ ἄλλο σημεῖο εἶπε: «Καί ὄχι μόνον δέν εἶμαι ἄξιος νά σᾶς διδάξω, ἀλλά μήτε τά ποδάρια σας νά φιλήσω. Διότι ὁ καθένας ἀπό λόγου σας εἶναι τιμιώτερος ἀπό ὅλον τόν κόσμον».
  Δέν θεωρεῖ τόν ἑαυτό του ἄξιο νά διδάξει. Δέν ἔρχεται νά διδάξει ὡς «ἐξουσίαν ἔχων». Σάν παντογνώστης καί σοφός. Ὄχι. Ὁ Ἅγιος δέν ἐπιδίδεται σέ ρητορίες καί μωροφιλοσοφίες.
  Θέλει νά πεῖ «δέν σᾶς μιλάω ἐγώ, ἀλλά ὁ τάφος μου». «Καλύτερος διδάσκαλος δέν εἶναι ἀπό τόν θάνατον». Ὁ Ἅγιος ἔχει «νεκρώσει» τόν ἑαυτό του. Βαστάζει «τήν νέκρωσιν τοῦ Κυ­ρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί του». Ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὀνομάζει τόν θάνατο μεγάλο ὕπνο, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ὕπνος εἶναι ἕνας μικρός θάνατος.
   Τό μήνυμα τοῦ τάφου εἶναι μήνυμα αἰωνιότητος καί ζωῆς .
   Γι᾽ αὐτό καί ὁ λόγος ἀπό τό σκαμνί τοῦ Πατροκοσμᾶ εἶναι λόγος «ζωοποιός».
 
                                                                  β΄. Τό Σκαμνί Θρόνος

  Ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου, ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορεί της, ἀναφέρει: «ὅπου ἔμελλε νά σταθῇ νά διδάξῃ πρῶτον ἔλεγε, καί ἐκατασκεύαζαν ἕνα σταυρόν ξύλινον μεγάλον, καί τόν ἔστηναν ἐκεῖ. Ἔπειτα ἀκουμβίζοντας ἐπάνω εἰς τό ξύλον τοῦ σταυροῦ τό σκαμνί, τό ὁποῖον, ὡς λέγουσι, τοῦ τό ἐκατασκεύασεν ὡσάν θρονί ὁ Κούρτ Πασᾶς, εἰς τό ὁποῖον ἀναβαίνοντας ἐδίδασκε».
  Τό σκαμνί ἐξυπηρετοῦσε πρακτικές ἀνάγκες τοῦ κηρύγματος. Ὅταν ὁ Ἅγιος ἦταν ἀναγκασμένος, λόγῳ τοῦ πλήθους τοῦ λαοῦ, νά κηρύττει στήν ὕπαιθρο, ἀνέβαινε στό σκαμνί, γιά νά εἶναι ὁρατός ἀπό ὅλους. Ἦταν κατά τό ἀνάστημα μικρόσωμος.
  Τό σκαμνί ἦταν ὁ ὑπαίθριος ἄμβωνάς του.
  Ὁ ἄμβωνας ἁπλός, ὁ διδάχος ἁπλός καί ἡ διδαχή ἁπλή.
  «Ἦταν δέ ἡ διδαχή του, καθώς καί ἡμεῖς αὐτήκοοι αὐτῆς ἐγενόμε θα, ἁπλουστάτη, ὡσάν ἐκείνη τῶν ἁλιέων. Δηλαδή τῶν Ἀποστόλων».
  Μιλοῦσε τή γλῶσσα τοῦ λαοῦ, τήν καθομιλουμένη. Αὐτό ἦ­ταν τό μυστικό του. Ἀλλά καί τά νοήματά του ἁπλά. Τά κατανοοῦσαν ὅλοι. Ἀφοῦ οἱ περισσότεροι ἐστεροῦντο μορφώσεως σ᾽ ἐκεῖνα τά σκοτεινά χρόνια.
  «Ἐγίνετο μεγάλη σύναξις τῶν χριστιανῶν καί ἤκουον μετά κατανύξεως καί εὐλαβείας τήν χάριν καί γλυκύτητα τῶν λόγων του, καί ἀκολούθως ἐγίνετο καί μεγάλη διόρθωσις, καί ὠφέλεια ψυχική».
  Τό περιεχόμενο τῶν διδαχῶν του μποροῦμε νά τό χωρίσου­με σέ καθαρά θρησκευτικό καί κοινωνικό. Τό ὑλικό τῶν διδαχῶν τό ἔπαιρνε ἀπό τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, τή Λειτουργική ζωή, τούς Βίους τῶν Ἁγίων, τήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, τήν Ὀρθόδοξη Πνευματικότητα, τή Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
   Τό περιεχόμενο τῶν διδαχῶν του πολλές φορές τό προσδιο­ρίζει καί ἡ ἀνάγκη τοῦ λαοῦ. Ἔπρεπε νά κατηχήσει, ἀλλά καί νά διορθώσει κάποια σοβαρά προβλήματα στή ζωή τοῦ σκλάβου Γένους, πού «ἔπεσεν εἰς ἀμάθειαν καί ἀγρίεψεν».
   Ὁ Ἅγιος ξεβοτάνιζε τό «χέρσο» Γένος καί τίς «χέρσες» καρδιές.
   Φώτιζε τά σκοτάδια τῆς ἀμάθειας. «Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα».
   Ἡμέρευσε τό ἀγριεμένο Γένος καί τίς ἀγριεμένες καρδιές.
  Σοφός Γεωργός, Φωτιστής καί Δαμαστής.

                                                                                γ΄. Ἀκροατές του καί μεῖς
   Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ξαναβγαίνει «στίς λευκές χῶρες» τῆς ἐποχῆς μας, γιά νά σπείρει καί νά θερίσει.
   Ξαναστήνει τό σκαμνί του στόν τόπο μας.
   Καί μεῖς συναγμένοι μπροστά στό σκαμνί του τόν ἀκοῦμε, γιά νά φωτισθοῦμε, νά ἡμερέψουμε καί νά «καρποφορήσωμεν τῷ Θεῷ». 

Α΄ΜΕΡΟΣ
​Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣΗΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ

Picture
​                         γ΄. Ἡ κλήση του στήν ἱεραποστολή
   «Μελετῶντας τό ἅγιον καί ἱερόν Εὐαγγέλιον εὗρον μέσα πολλά καί διάφορα νοήματα, τά ὁποῖα εἶναι ὅλα μαργαριτάρια, διαμάντια, θησαυρός, πλοῦτος, χαρά, εὐφροσύνη, ζωή αἰώνιος.
   Σιμά εἰς τά ἄλλα εὗρον καί τοῦτον τόν λόγον, ὁπού λέγει ὁ Χριστός μας, πώς δέν πρέπει κανένας χριστιανός, ἄνδρας ἤ γυναῖκα, νά φροντίζῃ διά τόν ἑαυτόν του μόνον, πῶς νά σωθῆ, ἀλλά νά φροντίζῃ καί διά τούς ἀδελφούς του νά μή κολασθοῦν. Ἀκούοντας καί ἐγώ ἀδελφοί μου, τοῦτον τόν γλυκύτατον λόγον, ὁπού λέγει ὁ Χριστός μας, νά φροντίζωμεν καί διά τούς ἀδελφούς μας, μέ ἔτρωγεν ἐκεῖνος ὁ λόγος μέσα εἰς τήν καρδίαν τόσους χρόνους, ὡσάν τό σκουλήκι, ὁπού τρώγει τό ξύλον, τί νά κάμω καί ἐγώ στοχαζόμενος εἰς τήν ἀμάθειάν μου.

   Ἐσυμβουλεύθηκα τούς πνευματικούς μου πατέρας, ἀρχιερεῖς, πατριάρχας, τούς ἐφανέρωσα τόν λογισμόν μου, ἀνίσως καί εἶναι θεάρεστον τέτοιον ἔργον νά τό μεταχειρισθῶ, καί ὅλοι μέ παρεκίνησαν νά τό κάμω, καί μοῦ εἶπον πώς τέτοιον ἔργον, καλόν καί ἅγιον εἶναι. Μάλιστα παρακινούμενος ἀπό τόν Παναγιώτατον κύριον Σωφρόνιον, Πατριάρχην, νά ἔχωμεν τήν εὐχήν του, καί λαμβάνοντας τάς ἁγίας του εὐχάς, ἄφησα τήν ἰδικήν μου προκοπήν, τό ἰδικόν μου καλόν, καί ἐβγῆκα νά περιπατῶ ἀπό τόπον εἰς τόπον καί διδάσκω τούς ἀδελφούς μου».
  Νά, πῶς ἔλαβε τήν κλήση του στό ἱεραποστολικό ἔργο. Μελετῶντας τό Εὐαγγέλιο! Πρίν προχωρήσει στό κήρυγμα, συμβουλεύθηκε τούς πνευματικούς του πατέρες τῆς Μονῆς. Φρόντισε καί πῆρε ἄδεια ἀπό τόν Πατριάρχη Σεραφείμ Β΄ (1757-1761) γιά τήν Α΄ περιοδεία (1759-1762). Κατά τή διάρκεια τῆς Β΄ περιοδείας του Πατριάρχες στήν Κωνσταντινούπολη ἦταν:
  • Ἰωαννίκιος Γ’ 1761 - 1763
  • Σαμουήλ Α’ 1763 – 1768 (α’)
  • Μελέτιος Β’ 1768 -1769
  • Θεοδόσιος Β’ 1769-1773
  • Σαμουήλ Α’ 1773 - 1774 (β')
   Γιά τήν πραγματοποίηση τῆς Γ' καί Δ' περιοδείας παρακινήθηκε ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Σωφρόνιο.
​     
Ὁ Πατριάρχης Σωφρόνιος πατριάρχευσε ἀπό τό 1774 ἕως τό 1780. Ἑπομένως ἀναφέρεται ὁ Ἅγιος στήν εὐλογία πού ἔλαβε γιά τήν Γ' περιοδεία (1775-1777) καί τήν Δ' περιοδεία (1777- 1779).


1. Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΟΣ
   Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς πολλές φορές στίς διδαχές του ἀναφέρεται στόν ἑαυτό του. Ἔτσι μποροῦμε νά ποῦμε, ὅτι ὁ Ἅγιος αὐτοβιογραφεῖται. Ὁ ἴδιος λέει, ὅτι πρέπει «οἱ ἀκροαταί νά ἐξετάζουν», ποιός εἶναι ,«ὁ διδάσκαλος» πού τούς διδάσκει. Ὁ Ἅγιος μᾶς μιλάει γιά τήν καταγωγή του, γιά τίς δύο ἀγάπες του, τόν Χριστό καί τόν λαό, τήν κλήση του στήν ἱεραποστολή καί τόν βαθύ του πόθο νά ἀπολαύσει τόν Θεό! Ἄς δώσουμε ὅμως τόν λόγο στόν Ἅγιο, νά μᾶς παρουσιάσει τή ζωή του.
α΄. Ἡ καταγωγή του «Ἡ πατρίδα μου ἡ ψεύτικη, ἡ γήινος καί ματαία εἶναι, ἀπό τοῦ ἁγίου Ἄρτης καί ἀπό τήν ἐπαρχίαν Ἀπόκουρο. Ὁ πατήρ μου, ἡ μήτηρ μου, τό γένος μου, εὐσεβεῖς ὀρθόδοξοι χριστιανοί»
   Πατρίδα του εἶναι τό Ἀπόκουρο στήν περιοχή τοῦ σημερινοῦ Θέρμου τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, πού ἐκκλησιαστικά ὑπήγετο τότε στή Μητρόπολη Ἄρτας. Ἀπό τούς ἱστορικούς μαθαίνουμε, ὅτι γεννήθηκε στό μικρό χωριό Μέγα Δένδρο τό 1714. Στή συνέχεια μᾶς μιλάει γιά τίς σπουδές του καί τήν πορεία τῆς ζωῆς του. «Ἀναχωρῶν ἀπό τήν πατρίδα μου πρό πενῆντα ἐτῶν, ἐπεριπάτησα τόπους πολλούς, κάστρα, χώρας καί χωρία, καί μάλιστα εἰς τήν Κωσταντινούπολιν, καί περισσότερον ἐκάθησα εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, δεκαεπτά χρόνους, καί ἔκλαιον διά τάς ἁμαρτίας μου.
​       Σιμά εἰς τά ἄπειρα χαρίσματα, ὁπού μοῦ ἐχάρισεν ὁ Κύριός μου, μέ ἠξίωσε καί ἔμαθα ὀλίγα γράμματα Ἑλληνικά, ἔγινα καί καλόγηρος»
   Ὅταν λέει, ὅτι ξεκίνησε πρίν ἀπό 50 χρόνια, σημαίνει, ὅτι, ὅταν ἔλεγε αὐτά, βρισκόταν λίγο πρίν τό μαρτυρικό τέλος του, γύρω στό 1770.
   Ἦταν 20 ἐτῶν, ὅταν πῆγε στή Σεγδίτσα τῆς Παρνασσίδος στό Μοναστήρι τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί μαθήτευσε στόν Ἱεροδιάκονο Ἀνανία τόν Δερβισάνο. Μᾶς λέει ἐπίσης, ὅτι παρέμεινε 17 χρόνια στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου σπούδασε στήν Ἀθωνιάδα καί ἔγινε μοναχός στή Μονή Φιλοθέου.

​β΄. Δυό οἱ ἀγάπες του: Ὁ Χριστός: «Στόν Χριστόν μας παρακαλῶ νά μέ ἀξιώσῃ νά χύσω καί ἐγώ τό αἷμα μου διά τήν ἀγάπην του, καθώς τό ἔχυσε καί Ἐκεῖνος διά τήν ἀγάπην μου»
    Ὁ λαός: «Ἐπειδή τό γένος μας ἔπεσεν εἰς ἀμάθειαν, εἶπα: Ἄς χάσει ὁ Χριστός ἐμένα, ἕνα πρόβατον, καί ἄς κερδίση τά ἄλλα. Ἴσως ἡ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ καί ἡ εὐχή σας σώσῃ καί ἐμένα»
     «Ἄφησα τήν ἰδικήν μου προκοπήν, τό ἰδικόν μου καλόν καί ἐβγῆκα νά περιπατῶ ἀπό τόπον εἰς τόπον καί διδάσκω τούς ἀδελφούς μου» .

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ ΛΟΥΚΑ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

Picture

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

4 Συνιόντος δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορευομένων πρὸς αὐτὸν εἶπε διὰ παραβολῆς·
5 ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό·
6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα·
7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό.
8 Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη.
10 Ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν.
11 Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ·
12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν.
13 Οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται.
14 Τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι.
15 Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

​4 Ὅταν μαζεύτηκε πολὺς κόσμος καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὰς πόλεις συνέρρεαν πρὸς αὐτόν,
5 ἐμίλησε μὲ παραβολήν: «Ἐβγῆκε ὁ γεωργὸς διὰ νὰ σπείρῃ τὸν σπόρον του. Καὶ ἐνῷ ἔσπερνε, μερικοὶ σπόροι ἔπεσαν κοντὰ εἰς τὸν δρόμον καὶ καταπατήθηκαν καὶ τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ τοὺς ἔφαγαν·
6 ἄλλοι ἔπεσαν εἰς πετρῶδες ἔδαφος καὶ ὅταν ἐφύτρωσαν, ἐξεράθηκαν, διότι δὲν εἶχαν ὑγρασίαν·
7 ἄλλοι ἔπεσαν ἀνάμεσα στὰ ἀγκάθια καὶ ὅταν φύτρωσαν τὰ ἀγκάθια, τοὺς ἔπνιξαν τελείως·
8 καὶ ἄλλοι ἔπεσαν εἰς καλὸν ἔδαφος καὶ ἐφύτρωσαν καὶ ἀπέδωκαν ἑκατὸ φορὲς περισσότερον καρπόν». Ἐνῷ ἔλεγε αὐτά, ἐφώναξε, «Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει αὐτιὰ διὰ νὰ ἀκούῃ, ἂς ἀκούῃ».
9 Οἱ μαθηταί του τὸν ἐρωτοῦσαν τί σημαίνει ἡ παραβολὴ αὐτή.
10 Καὶ ἐκεῖνος εἶπε, «Σ’ ἐσᾶς ἔχει δοθῆ τὸ νὰ γνωρίσετε τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ εἰς τοὺς λοιποὺς δίδονται μὲ παραβολές, διὰ νὰ κυττάζουν ἀλλὰ νὰ μὴ βλέπουν καὶ νὰ ἀκούουν ἀλλὰ νὰ μὴ καταλαβαίνουν.
11 Ἡ παραβολὴ αὐτὴ σημαίνει τὰ ἑξῆς; Ὁ σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ·
12 ἐκεῖνοι ποὺ ἔπεσαν κοντὰ εἰς τὸν δρόμον εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἄκουσαν, ἔπειτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ ἀφαιρεῖ τὸν λόγον ἀπὸ τὴν καρδιά τους, διὰ νὰ μὴ πιστέψουν καὶ σωθοῦν.
13 Ἐκεῖνοι δὲ ποὺ ἔπεσαν εἰς τὸ πετρῶδες ἔδαφος, εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ὅταν ἀκούσουν, δέχονται μὲ χαρὰν τὸν λόγον ἀλλὰ δὲν ἔχουν ρίζαν· προσωρινῶς πιστεύουν καὶ τὸν καιρὸν τῆς δοκιμασίας ἀπομακρύνονται.
14 Ἐκεῖνο ποὺ ἔπεσε στὰ ἀγκάθια, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἄκουσαν ἀλλ’ εἰς τὸν δρόμον τους συμπνίγονται ἀπὸ τὰς φροντίδας καὶ τὸν πλοῦτον καὶ τὰς ἡδονὰς τοῦ βίου καὶ ὁ καρπός τους δὲν ὡριμάζει.
15 Ἐκεῖνο δὲ ποὺ ἔπεσεν εἰς τὸ καλὸν ἔδαφος εῑναι ἐκεῖνοι ποὺ μὲ καρδιὰ καλὴ καὶ ἀγαθὴ ἀκούουν τὸν λόγον, τὸν διατηροῦν καὶ καρποφοροῦν μὲ ὑπομονήν».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ

Picture
   Σέ ὁλόκληρη τή Β΄ Διδαχή ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἑρμηνεύει μέ πρωτότυπο τρόπο τήν παραβολή τοῦ σπορέως, πού βρίσκεται στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο καί στό κατά Λουκᾶ.
   Ὁ Ἅγιος ἑρμηνεύει τήν παραβολή μέ παραδείγματα ἀπό τή ζωή τῶν Ἁγίων.
   Ἐπίσης κατά πρωτότυπο τρόπο ἀναλύει καί τήν καλή γῆ καί τά ποσοστά καρποφορίας της.
  Γεωργός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος «διά τῆς ἐνσάρκου oἰκoνoμίας» βγῆκε ἀπό τούς κόλπους τοῦ Πατρός καί σαρκώθηκε εἰς τήν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου. Κι ἐνῶ ἦταν ἑνωμένος μέ τό σῶμα τό ἀνθρώπινο κάτω στή γῆ, ταυτόχρονα ἦταν καί μέσα στήν Ἁγία Τριάδα «εἰς τούς οὐρανούς».
    Χωράφι εἶναι οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων.
   Σπόρος εἶναι τό ἅγιο Εὐαγγέλιο, ἡ πίστη, τό ἱερό βάπτισμα στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τούς ἀδελφούς.


Ἀπό τό βιβλίο "Ὁ Γέροντας τοῦ Γένους", Ἀρχιμ, Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, Ἐκδοση Ι.Μ. Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Ἀρναίας
  Μοῦ φαίνεται ὅτι ἐκαταλάβατε αὐτὴν τὴν παραβολήν. Ἀλλὰ διὰ νὰ ἐννοήσητε καλύτερα, λέγομεν καὶ τὰ ἀκόλουθα καὶ προσέχετε νὰ ἀκούσητε τοὺς λόγους τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς ἔχει πολλὰ καὶ διάφορα ὀνόματα. Λέγεται Θεός, Υἱὸς Θεοῦ, Υἱὸς ἀνθρώπου, σοφία, ζωή, ἀνάστασις καὶ γεωργός. Ὁ Κύριος λοιπὸν ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸν οἶκόν Του, δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς πατρικοὺς κόλπους, διὰ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας· κατεδέχθη ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐσαρκώθη εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος· ὅλος μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλος πανταχοῦ παρών. Καὶ καθὼς ἕνας ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νὰ εἶνε ὁ νοῦς του ὅλος εἰς τὴν πόλιν καὶ ὅλος εἰς τὸν οἶκον του, καὶ πάλιν ὅλος ὁ νοῦς του νὰ εἶνε μέσα εἰς τὸ κεφάλι του, ὁ ἄνθρωπος ὁποὺ εἶνε πλάσμα τοῦ Θεοῦ ἔχει αὐτὸ τὸ χάρισμα, καὶ ὁ Θεὸς δὲν δύναται νὰ εἶνε ὅλος εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ ὅλος εἰς κάθε μέρος; Οὕτως ἐβγῆκεν, ἀδελφοί μου, ὁ Κύριος ἀπὸ τὸν οἶκόν του καὶ ἐπῆρε σπόρον νὰ σπείρη τὰ χωράφια του, τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Ποίος εἶνε ὁ σπόρος; Τὸ ἅγιον Ἐευαγγέλιον, τὸ νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ βαπτιζώμεθα εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ νὰ ἔχωμεν τὴν ἀγάπην εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς μας. Ποία εἶνε ἡ ὁδός; Εἶνε ὁ ὑπερήφανος ἄνθρωπος, ὁποὺ εἶνε σκληρὰ καὶ καταπατημένη ἡ καρδία του ἀπὸ τὰς βιωτικὰς μερίμνας· ἀκούει τὸν λόγον, ἀλλὰ δὲν ἐμβαίνει εἰς τὴν καρδίαν του, καὶ ἔρχονται οἱ δαίμονες καὶ παίρνουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ μένει ἄκαρπος ἤγουν χωρὶς ψυχικὴν ὠφέλειαν. Πέτρα εἶνε ἡ καρδία ἐκείνου ὁποὺ ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δέχεται μετὰ χαρᾶς, μὰ ἔχει ὀλίγην εὐλάβειαν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ ἅμα τοῦ ἔλθη ὁ πειρασμός, τὸν ἀρνεῖται καὶ πηγαίνει μὲ τὸν διάβολον. Ἄκανθαι εἶνε ἐκεῖνος ὁποὺ ἀκούει τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ ὕστερον ἔρχονται τὰ πονηρὰ πάθη καὶ τὸν πνίγουν, καὶ μένει καὶ αὐτὸς ἄκαρπος. Ἡ καλὴ γῆ εἶνε ὁ τέλειος ἄνθρωπος, ὅστις ἔφερεν ἑκατόν, ὁ μεσαῖος ἑξήκοντα καὶ ὁ κατώτερος τριάκοντα.

ΠΗΓΗ: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/patrokosmas/didaxai.htm

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
  • ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
  • ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
  • 21ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
  • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
  • ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
  • ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ
  • ΒΙΝΤΕΟΘΗΚΗ
  • 200 Σ' αγαπώ
  • ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ