ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ ΑΡΝΑΙΑΣ
ΑΡΧΙΚΗ
ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
21ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ
ΒΙΝΤΕΟΘΗΚΗ
200 Σ' αγαπώ
ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 31 Δεκεμβρίου
Διεθνής ἀγάπη
Η ΕΙΡΗΝΗ, φοιτήτρια τοῦ Πολυτεχνείου, κατάγεται ἀπό τήν Πόλη. Πρίν τρία χρόνια ἔφυγε μέ τήν οἰκογένειά της - ὁ πατέρας της γιατρός -, ἐπειδή στό Λύκειο ἕνας Τοῦρκος καθηγητής της, φανατικός σωβινιστής, τήν εἶχε "βάλει στό μάτι" καί τήν ἀπειλοῦσε ὅτι δέν θά ἔπαιρνε ἀπολυτήριο Λυκείου. Αἰτία: ἡ διαμαρτυρία τῆς Εἰρήνης γιά τή διδασκαλία τοῦ φανατικοῦ καθηγητῆ ὅτι "τήν Ἀκρόπολη τήν ἔχτισαν οἱ Τοῦρκοι ...".
Τά Χριστούγεννα τοῦ 1982 ἡ Εἰρήνη κι ἄλλες φοιτήτριες ἀπό τήν Πόλη, μέλης τῆς Ἑνώσεως Κων/πολιτῶν Καλλιθέας, δούλεψαν ἐθελοντικά γιά νά ἐφοδιάσουν μέ κουβέρτες καί ροῦχα περίπου 100 οἰκογένειες Ἑλλήνων Τουρκόφωνων Μουσουλμάνων, πού ἀπ΄ τήν Κομοτηνή ἔχουν μεταναστεύσει ἀπό χρόνια στήν περιοχή Κεραμεικοῦ - Βοτανικοῦ - Ρούφ. Τά περισσότερα ἀπό τά εἴδη πού διανεμήθηκαν διέθεσε ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀπό δωρεές τῶν Εὐαγγελικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Δ. Γερμανίας καί τῆς Ἀμερικῆς. Ἡ Ἀγάπη δέν γνωρίζει σύνορα καί ἀνταποδίδει στό πικρό τό γλυκύ!
Τώρα, ἠ ἴδια συντροφιά ὀργανώνει γιά τούς φίλους της Μουσουλμάνους μαθήματα Κοπτικῆς - Ραπτικῆς, Μηχανικῆς, Αὐτοκινήτων, Ἑλληνικῆς καί Τουρκικῆς Γλώσσας.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 30 Δεκεμβρίου
Ἄγγελος ... ἡ πεθερά!
ΜΑΛΙΣΤΑ. ΚΑΛΑ γράφτηκε. Καί καλά τό διαβάσατε. Ἄγγελος ... ἡ πεθερά!
Στή Θεσσαλονίκη ζεῖ ἡκυρία Μελπομένη. Χήρα ἀπό χρόνια, δούλεψε σκληρά καί "ἀνάστησε" τά παιδιά της - ἀγόρια καί κορίτσια. Καί τά πάντρεψε ὅλα. Κι ἀπέκτησε νύφες καί γαμπρούς κι ἐγγόνια. Ὅμως δέν ἐγκατέλειψε τό σπιτάκι της. Πῆγαν τά παιδιά της μέ τήν εὐχή της στό καινούργιο σπιτικό τους κι ἔμεινε ἐκείνη στή βολή της. Νοικοκυρά στή γωνίτσα της - νοικοκυρές - νοικοκυραῖοι στά παλατάκια τους τά παιδιά της.
Καί σηκώνεται τή μιά μέρα, ἑτοιμάζεται καί παίρνει τό δρόμο καί πάει στή μιά θυγατέρα της.
- Καλῶς τή μανούλα. Μέρες ἔχεις νά 'ρθεῖς.
- Καλῶς σέ βλέπω, κόρη μου. Ἦρθα νά σοῦ κρατήσω τό παιδί. Μπορεῖ νά θές νά πᾶς γιά ψώνια. Ἄϊντε, καλή μου. Θά μείνω ὡς τό ἀπόγευμα ἀργά.
- Σ' εὐχαριστῶ, μανούλα μου. Πάω.
Κι ἔμεινε ἡ γιαγιά μέ τό ἐγγονάκι καί τό ἔπαιξε, τό χόρεψε, τό τάϊσε, τό φίλησε, τό κοίμησε.
Γύρισε ἀργά ἡ κόρη φορτωμένη.
- Μανούλα μου, σ' εὐχαριστῶ πολύ.
- Ἀϊ, τώρα νά πηγαίνω.
- Ὄχι. Κάθησε.
- Νά πηγαίνω.
- Κι ἔφυγε, κι ἄφησε πίσω της τήν ἐπιθυμία νά καθότανε.
Τήν ἄλλη μέρα πάει στοῦ γιοῦ της.
- Ἦρθα, παιδί μου, νά σᾶς δῶ. Θέλετε νά σᾶς βοηθήσω στό σιδέρωμα;
- Ναί, μητέρα.
Κι ἔπιασε καί σιδέρωσε ἥσυχα - ἥσυχα.
- Θές καί κάτι ἀκόμα νά σοῦ κάνω;
- Λίγο καρύκωμα, μητέρα.
Κι ἔπιασε καί καρύκωσε. Λίγα λόγια εἶπε ὅσο βρισκόταν στό σπίτι τοῦ ἀγοριοῦ της. Μετρημένα, νόστιμα, μέ σεβασμό καί ἐκτίμηση στό σπιτικό.
- Ἀϊ, νά πηγαίνω τώρα.
- Κάθησε, μητέρα.
- Ἔχω δουλειές ... Καληνύχτα.
Τήν ἄλλη μέρα πῆγε στήν ἄλλη κόρη της.
- Ἦρθα, κόρη μου, νά σέ δῶ. Ἔφερα καί τό πλέξιμό μου. Πλέκω ἕνα ζακετάκι γιά τό μικρούλι σου.
- Καί σᾶς ἤθελα, μητέρα. Ξέρετε ... ὁ Γιῶργος δέν μοῦ φέρεται καλά ...
Σταμάτησε λίγο τό πλέξιμο ἡ γιαγιά.
- Ἀϊ, πρόσεξε μήπως τόν στενοχωρεῖς σέ κάτι. Δές ... τό σχέδιο τό πῆρα ἀπ΄τήν κυρία Εὐγενία. Θά γίνει πολύ καλό.
- Μοῦ μιλάει σκληρά.
- Αὐτό, παιδί μου, εἶναι ζήτημα δικό σας. Ἐλπίζω σέ μιά ἑβδομάδα νά εἶναι ἕτοιμο τό ζακετάκι.
Καί σάν ἔγειρε ὁ ἥλιος, ἔβαλε τό πλεχτό της στήν τσάντα της ἡ κυρία Μελπομένη, καληνύχτισε καί πῆγε στό σπιτάκι της ἥσυχη, ἀφήνοντας πίσω της τό ζευγάρι νά τακτοποιήσει τά θέματά του μόνο του, χωρίς ἀνάμειξη δική της, καί λόγια, καί συμβουλές ἀνόητες.
Ἔτσι κάνει, χρόνια τώρα, ἡ κυρία Μελπομένη καί τά καταφέρνει νά ἐπιθυμοῦν τήν ἐπίσκεψή της. Νά χαίρονται τή συντροφιά της. Νά ἐπι-ζητοῦν τήν παρουσία της. Νά βρίσκουν κοντάτης τήν εἰρήνη.
Ἄγγελος ἀγάπης, λοιπόν, ἡ ... πεθερά, ἡ κυρά Μελπομένη, μέ τήν σοφή ἀγάπη της, τή μετρημένη συμπεριφορά της καί τό κλεισμένο στόμα της. Ἄγγελος εἰρήνης καί ἀγάπης μιά ... πεθερά!
"Ἀγαπητοί, νά ἀγαπᾶμε ἀλλήλους, γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι ἀπό τό Θεό, καί ὅποιος ἀγπᾶ εἶναι παιδί τοῦ Θεοῦ" (Ἰωάννου Α΄, δ, 7)
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 29 Δεκεμβρίου
Δύο ἀδελφές ἄγγελοι τῆς ἀγάπης
ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ Τζάκυ καί Φιλομέα. Σπουδάστρια στήν πατρίδα της ἡ πρώτη. Γιατρός στά στρατόπεδα Παλαιστινίων ἡ δεύτερη.
Μόλις ἔμαθε τή σφαγή ἡ Τζάκυ παράτησε τίς σπουδές καί τό σπίτι της καί πῆγε κοντά στή γιατρό ἀδελφή της. Νοσοκόμος δέν ἤξερε. Πῆγε μέ τή διάθεση νά βοηθήσει σ' ὅ,τι θά μποροῦσε.
Καί οἱ δύο ἀδελφές, χωρίς χρήματα, χωρίς πεῖρα γιά τέτοιες δύσκολες ὧρες, καί χωρίς ἐπίσημη ἄδεια παραμονῆς, πέτυχαν νά κάνουν ὅ,τι δέν ἔκαναν μεγάλοι διεθνεῖς ὀργανισμοί. Ὁ πόνος καί ἡ ἀγάπη τούς ἔδωσαν καταπληκτικές ἱκανότητες μηχανικοῦ, ἀξιωματικοῦ, πολιτικοῦ ψυχεγέρτη! Καί κίνησαν τούς λίγους σώους ἄνδρες τῆς Σατίλα σέ μιά τεράστια οἰκοδομική ἐπιχείρηση. Σάν παλιός, πεπεισμένος ἐργοδηγός ἡ Μις Μάκ Κένν ἔδινε κάθε τόσο ὁδηγίες γιά τήδουλειά στή Σατίλα, ὅπου δέν εἶχε μείνει οὔτε ἕνα σπίτι ὄρθιο.
Ἔξω ἀπό τό "στρατηγεῖο" τους τῶν οἰκοδομικῶν ἐργασιῶν, εἶχαν καί μιά κλινική μέ παιδικό σταθμό. Καί φρόντιζαν τά ὀρφανά πιά παιδά-κια.
Οἱ προσευχές καί οἰ ἐνέργειές τους ἔφεραν 35 ἑκατομμύρια δραχμές ἀπό τή Νορβηγική Ὀργάνωση Ἀλληλοβοήθειας καί ἡ Τζάκυ ἐπι-διόρθωσε 600 σπίτια.
Ἡ παρουσία τους, ἡ ἀγάπη τους, τό χαμόγελό τους, ἡ ἀσταμάτητη πετυχημένη δημιουργική δουλειά τους ἔκανε τούς ἀνθρώπους τῆς Σατίλα νά ἀναθαρρήσουν, νά ἀνακτήσουν ψυχικές δυνάμεις, νά κινηθοῦν.
Οἱ γονεῖς τους ἐξεδήωσαν τήν ἀνησυχία τους γιά τίς δυό θυγατέρες τους. Μά ἐκεῖνες δήλωσαν ὅτι θά παραμείνουν καί θά συνεχίσουν τήν εὐεργετική δουλειά τους μέ ὅλους τούς κινδύνους, ὥσπου νά τίς διατάξουν νά φύγουν.
Δύο ἄγγελοι τῆς ἀγάπης λοιπόν: οἱ ἀδελφές Φιλομέα καί Τζάκυ Μάκ Κένν!
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 28 Δεκεμβρίου
Καί δυό ἀμαζόνες τῆς ἀγάπης
ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ Κ. Μορφωμένες. Μέ πολλά χαρίσματα. Καί μέ τό ὑπέροχο χάρισμα τῆς ἀγάπης.
Εἶχαν ἕνα ἀρκετό εὐρύχωροσπίτι σέ μιά παραλία τῆς Ἀττικῆς καί παραθέριζαν.
Εἶδαν ὅμως πώς ἡ δεκαμελής οἰκογένεια Ρ. δέν εἶχε σπίτι νά μείνει.
- Δυό ἐμεῖς - ἔχουμε δυό σπίτι. Δέκα αὐτοί - χωρίς σπίτι, εἶπαν. Εἶναι σωστό;
Κάλεσαν λοιπόν τόν πολύτεκνο πατέρα καί τοῦ εἶπαν ὅτι τοῦ προσφέρουν τό εὐρύχωρο παραλιακό σπίτι τους, γιά νά μείνει μέ τήν οἰκο-γένειά του.
- "Τώρα τό χαιρόμαστε τό παραλιακό μας σπίτι ὄχι τρεῖς μῆνες ἀλλά δώδεκα!", εἶπαν.
Καί πραγματικά τό χαίρονται ...
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 27 Δεκεμβρίου
Σωτήρας τά μεσάνυχτα
ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ τῆς Α΄ Γυμνασίου τό ὄμορφο ἀγόρι. Τό καμαρι τῆς μητέρας του, ἡ χαρά καί ἡ ζωἠ της.
Ὅμως, μιά δύσκολη ἀρρώστια τό ξάπλωσε σ' ἕνα κρεββάτι στό Νοσοκομεῖο Παίδων καί τοῦ ἔπινε τό αἷμα! Τό παιδί ἔλυωνε καί θά ἔσβηνε τό κεράκι τῆς ζωῆς του, ἄν δέν βρισκόταν ἐπειγόντως αἷμα, καί αἷμα μιᾶς δύσκολης ὁμάδος.
Τό Ὑπουργεῖο ἔστειλε σῆμα μά δέν ελαβε θετική ἀπάντηση.
Ἡ ὥρα ἦταν 12 παρά 1΄ καί στά ρολόγια καί στή ζωή τοῦ παιδιοῦ.
Ἡ μητέρα ἔχανε τό βλαστάρι της μεσ' ἀπ΄ τά χέρια της.
- Θεέ μου, λυπήσου με, φώναξε.
- Τηλεφωνῆστε στόν κ. Μ., τῆς εἶπε τότε μιά ἀδελφή. Αὐτός βοηθάει σέ τέτοιες περιπτώσεις.
Πῆγε στό τηλέφωνο ἡ μητέρα.
- Κύριε Μ., σᾶς ἱκετεύω, πεθαίνει τό παιδάκι μου. Κάντε ὅ,τι μπορεῖτε γιά νά σωθεῖ.
- Θά προσπαθήσω, τῆς εἶπε ἐκεῖνος, καί πῆρε ἀμέσως στό τηλέφωνο τόν φίλο του κ. Γ. Δ.
- Γιῶργο, σέ παρακαλῶ εἶναι μεγάλη ἀνάγκη. Πεθαίνει ἔνα ἀγοράκι. Τό αἷμα σου ταιριάζει, θαρρῶ, τρέχα στό Νοσοκομεῖο Παίδων.
- Ἔφυγα! ἀπάντησε ἐκεῖνος.
Ἔφτασε στό Νοσοκομεῖο, πῆγε στό παιδάκι - τρεμόσβηνε τό λυχναράκι του εἶδε ... - εἶπε δυό λόγια στηριγμοῦ στή μητέρα, ξάπλωσε στό κρεββάτι, σήκωσε τό μανίκι τοῦ ὑποκαμίσου του, καί παρέδωσε τό χέρι του στό γιατρό.
- Πάρτε ὅσο χρειάζεται νά σωθεῖ τό ἀγοράκι. Νά ἡ ὁμάδα μου, εἶπε καί τοῦ ἔδειξε τήν ταυτότητά του.
Πῆρε ὅσο ἔπρεπε ὁ γιατρός καί ἄρχισε εὐθύς τήν μετάγγιση στό ἀγόρι.
Στάθηκε πάνωθέ του ὁ κύριος Γιιώργος καί τό ἔβλεπε μέ στοργή. Δές σά νά δυναμώνει τό φῶς τῶν ματιῶν του. Δόξα τῶ Θεῶ! Πῆγε στό τηλέφωνο.
- Κύριε Μ, γεμάτος χαρά ἀναφέρω, ἡ διαταγή σας ἐξετελέσθη, τό λυχναράκι καίει καλά τώρα. Φεύγω γιά τό σπίτι πετώντας. Εὐχαριστῶ πολύ. Καλημέρα σας, εἶπε κάι κατέβαινε τίς σκάλες δυό - δυό, πετώντας λές.
Στά μάτια του ἔλαμπαν τρεῖς ὀρθρινοί ἥλιοι χαρᾶς τωρα: ὁ δικός του, τοῦ παιδιοῦ καί τῆς μητέρας.
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 26 Δεκεμβρίου
Τό αἷμα τῆς ἀγάπης
ΗΤΑΝ ΝΟΣΟΚΟΜΙΑΚΟΣ. Μπροστά στά μάτια του πέθανε ὁ ἄνθρωπος,γιατί δέν βρέθηκε αἷμα νά τοῦ δώσουν ...
Συγκλονίστηκε ὁ κ. Μ. Ν. Κ., πόνεσε, δάκρυσε καί ἔταξε: Ἀπό τούτη τή στιγμή θά γίνει ἀπόστολος τῆς αἱμοδοσίας. Δέν πρέπει νά πεθάνει ἄλλος ἄνθρωπος ἀπό ἔλλειψη αἵματος.
Τό εἶπε καί κίνησε καί βρῆκε ἀνθρώπους, σωματεῖα, συλλόγους, καί μίλησε μέ τήν ψυχή του γιά τή μεγάλη αὐτή ἀνάγκη. Σήμερα αὐτός - αὔριο ἐσύ - μεθαύριο ἐγώ. Ἀνέπτυξε μέ ἔξυπνα, πετυχημένα ἐπιχειρήματα τό ζήτημα. Ἡ πιό μεγάλη πράξη ἀγάπης μέ τόν πιό εὔκολο, ἀνώδυνο καί ἀνέξοδο τρόπο.
- Καί τί πέτυχε;
- Πέτυχε νά γίνονται αἱμοδοσίες μιά ἤ δυό φορές τό χρόνο ἀπό τούς κάτωθι φορεῖς,μέ τίς ἀντίστοιχες φιάλες κάθε χρόνο.
1. Τράπεζα Ἑλλάδος 400, 2. Τράπεζα Ἐργασίας 35, 3. Ἐθνική Κτηματική Τράπεζα 100, 4. Ἐθνικό Νομισματοκοπεῖο 150, 5. Τράπεζα Πίστεως - Γενική - Ἀμέρικαν Ἐξπρές 100, 6. Ἱ. Ναός Ἁγίου Δημητρίου Ψυχικοῦ 35, 6. Ἱ. Ναός Ἁγίου Νικολάου Χαλανδρίου 40, 7. Ἱ. Ναός Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς 45, 8. Φιλανθρωπικός καί Πολιτιστικός Σύλλογος "Τό Σήμαντρο" 80, 9. Ἐξωραϊστικός Σύλλογος Ἀνθέων Ἁγ. Δημητρίου Ἀττικῆς 30, 11. Σύλλογος Καππασιωτῶν 35, 12. Ἀνωτέρα Σχολή Κκληρικῶν Ἑλλάδος Κηφισιά 55, 13. Χριστ. Ἕνωση Ἐργαζομένης Νεολαίας 30, 14. Χριστ. Φοιτητική Ἕνωση 80, 15. Ἐργοστάσιο Ὑποδημάτων Ἀτθίς Χαραυγή 20, 16. Ἕνωση Κρητῶν Χαλανδρίου 15.
- Καί λύθηε τό πρόβλημα;
- Ὄχι, γιατί μᾶς χρειάζονται τό χρόνο 400.000 περίπου φιάλες. Ἀπό αὐτές 50.000 φιάλες μᾶς προσφέρει δωρεάν κάθε χρόνο ἡ Ἐλβετία, [νά ζήσει!] εἰδικά γιά τήν φροντίδα τῶν 2.000 περίπου παιδιῶν μας, πού πάσχουν ἀπό Μεσογειακή ἀναιμία.
Δέν λύθηκε τό πρόβλημα. Ὅμως, οἱ πρῶτοι Ἕλληνες εὐγενεῖς ἐθελοντές αἱμοδότες παρουσιάστηκαν στήν προσπάθεια αὐτή. Καί προσφέρουν τό αἷμα τῆς ἀγάπης τους. Καί εἶναι, ὅπως εἴδαμε παραπάνω, 1250 - τό πρῶτο σύνταγμα τῆς ἀγάπης! Ἐκτος ἀπό ἕνα πλῆθος "ἐλευθέρων σκοπευτῶν", πού προσφέρουν στίς ἔκτακτες ἀνάγκες.
- Καί τί πρέπει ἀκόμα νά γίνει;
- Μα, νά πυκνώσουμε τίς φάλαγγες τοῦ στρατοῦ τῆς ἀγάπης. Νά καταταγοῦμε σύντομα ἐθελοντές γιά νά γίνουν καί ἄλλα συντάγματα ἀγάπης.
"Ἄν οἱ Ἐκκλησίες μας, μέ τήν ἔμπνευση καί τήν διαφώτιση καί τά παραδείγματα τοῦ κλήρου μας, γίνουν κέντρα αἱμοδοσίας, τό ἀποτέλεσμα θά εἶναι νά προχωρήσουμε καί νά πλησιάσουμε πρός τή λύση τοῦ προβλήματος αὐτοῦ, μά καί νά νοιώσουμε ὁ ἕνας μέσα στόν ἄλλο, ἀφοῦ τρέχει στίς φλέβες μας τό ἴδιο αἷμα τῆς ἀγάπης", προτείνει εἰδικά ὁ Μ. Ν. Κ.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 25 Δεκεμβρίου
Μπράβο σας δεσποινίς Ν. Α.!
ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ σέ μιά ὡραία περιοχή μέ μεγάλα δένδρα πλάϊ στή θάλασσα. Κοπέλλες χαρούμενες σπρώχνουν ἀναπηρικά καροτσάκια μέ ἀνάπηρες κοπέλλες (δέκα, δώδεκα;) καί τραγουδοῦν. Ὁ μπάτης ἀνεμίζει τά μαλλιά τους, γεμίζει τά πνευμόνια τους φρεσκάδα καίφέρνει στά πρόσωπα χαμόγελα εὐχαρίστησης.
Στό γυαλό ἔκαναν κύκλο καί τραγούδησαν ὅλες μαζί μέ τό ἀκορντεόν ὄμορφα θαλασσινά τραγούδια κι ἔπαιξαν σά μικρά παιδιά, τό "Περνάει, περνάει ἡ μέλισσα (πάνω στό ἀμαξάκι της) μέ τά μελισσόπουλα..." καί ἄλλα παιχνίδια.
Ὕστερα ἔφτασαν ἄλλες κοπέλλες, τό ἴδιο χαρούμενες κι εὐγενικές, κι ἔφεραν το φαγητό καί δείπνησαν πλάϊ στό κῦμα ὅλες μαζί.
Καί σάν φάνηκε τό φεγγάρι, πῆραν νά τραγουδοῦν τό "Ἡ νύχτα ὄμορφη καί μυρωμένη...", πάντα μέ τή συνοδεία τοῦ ἀκορντεόν. Σκέτη μαγεία!
Χόρτασαν δροσιά, γαλήνη καί ὀμορφιά, ἔκαναν ὅλες μαζί τήν προσευχή τους ἐκεῖ στήν ἀκροθαλασσιά καί γύρισαν νά κοιμηθοῦν.
- Ποιός ὀργανισμός, ποιά μεγάλη ὀργάνωση διοργάνωσε τούτη τήν κατασκήνωση γιά τίς δεκαπέντε ἀνάπηρες κοπέλλες; ρώτησα καί περίμενα ν' ἀκούσω κάποιο μεγάλο ὄνομα.
Χαμογέλασε ἡ κοπελλίτσα.
- Ἡ δεσποινίς Ν.Α., κύριε, καί οἱ φίλες της. Κανένας ὀργανισμός καί κανένα σωματεῖο.
- Τί λέτε! Μπράβο! Καί ποιός κάνει τόσα ἔξοδα;
- Ἡ δεσποινίς Ν.Α. καί οἱ φίλες της, κύριε.
- Τί λέτε! Νά τό πιστέψω;
- Δέν χρειάζεται νά πιστέψετε σέ κάτι πού τό βλέπετε μέ τά μάτια σας...
- Καί κάτι ἀκόμη, δεσποινίς. Μέ συγχωρεῖτε πού σᾶς κουράζω ... Πρώτη φορά ἔγινε τούτη ἡ κατασκήνωση;
- Εἶναι ἡ πέμπτη χρονιά φέτος.
- Ἔ, τότε, ζήτω ἡ δεσποινίς Ν.Α. καί οἱ φίλες της στήν Πάτρα! Ζήτωσαν! Καί χαρά στίς κοπέλλες τοῦ Ἀσύλου Ἀνιάτων ΠΑτρῶν πού ἔχουν φίλες τήν δεσποινίδα Ν.Α. καί τίς φίλες της, Μᾶς συγκινεῖτε βαθειά κορίτσια. Μπράβο σας!
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 24 Δεκεμβρίου
Τό φωτεινό κλινάρι
ΗΤΑΝ 19 χρονῶν παλληκαρόπουλο ὁ Πάνος Στυλιανόπουλος. Μέ τή λάμψη τῆς ἐξυπνάδας στή ματιά. Μέ τή φλόγα τῆς ἀγάπης στήν καρδιά. Νιός μέ φρονιμάδα σεβαστοῦ γέροντα. Γεροδεμένο, ἄτρομο ναυτόπουλο, ἔτοιμο νά σαλπάρει στῆς ζωῆς τή θάλασσα, γιά νά χαρεῖ τά μαϊστράλια καί τούς μπάτες της, τήν ἅπλα καί τήν ὀμορφιά της, τίς χαρές καί τά παιχνίδια της.
Ὅμως, "κάποιος" τόν πέταξε κάτω ἀπό τό δεύτερο πάτωμα τοῦ νοσοκομείου, πού χτιζόταν στήν Ξάνθη, καί ἀπό τότε καρθώθηκε σ' ἕνα κρεββάτι τοῦ Ἀσύλου Ἀνιάτων, μέ παράλυτα τά πόδια, 42 ὁλόκληρα χρόνια!
Ὁ Πάνος σάστισε στήν ἀρχή. Μά μόλις πῆρε τήν κρυάδα, μάζεψε τίς δυνάμεις του, πύρωσε τήν καρδιά του μέ τήν ἀγάπη του, ἀστραποβόλησε αὐτη στό νοῦ του, χάραξε νέα πορεία πλεύσεως κι ἔβαλε μπροστά τίς μηχανές "πάσῃ δυνάμει". Μέ τήν ἀγάπη - γιά τήν ἀγάπη "πρόσῳ ὁλοταχῶς"! πρόσταξε.
Ἔτσι, μετέτρεψε τά δεσμά του, τό κλινάρι του, σέ ἐστία φωτός γιά τά τυφλά παιδιά. Ξημεροβραδυαζόταν μέ τήν "πινακίδα"καί τό "σουβλί" στήν ἀρχή, μέ μιά γραφομηχανή κατόπιν, νά γράψει τά λατινικά τοῦ τυφλοῦ Γιαννάκη, τήν ἱστορία τῆς ἀόμματης Ρηνούλας, τά μαθηματικά, τά Γαλλικά, ὅλα τά μαθήματα ἄλλων τυφλῶν παιδιῶν, γιά νά παρακολουθήσουν τό Γυμνάσιο, νά δοῦν τό φῶς τῆς γνώσεως, νά νοιώσουν δυνατά, νά βροῦν δουλειά, νά γίνουν αὐτοδύναμα μέλη τῆς κοινωνίας.
Μ' ἕνα πιεστήριο, πού ἐπενόησε ἀργότερα, ἔγραψε καί πανεπιστημιακά συγγράμματα γιά τυφλούς φοιτητές (πρῶτος στήν Ἑλλάδα) καί μετέγραψε καί ὅλη τήν Καινή Διαθήκη, στό κείμενο καί τήν ἑρμηνευτική της ἐπίδοση - 30 τόμοι! - γιά νά δοῦν καί τό φῶς τῆς ψυχῆς τους οἱ ἀγαπημένοι του τυφλοί!
Σαράντα δύο χρόνια ἀκτινοβολοῦσε φῶς ἀγάπης τό κλινάρι του - τό φτεινό κλινάρι!
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 23 Δεκεμβρίου
Δύο παλληκάρια τῆς ἀγάπης
ΕΠΕΦΤΕ ΕΝΑΣ κορμός πελώριος λεὐκας πάνω σ' ἕναν ἐργάτη καί θά τόν σκότωνε σέ λίγο...μά ἕνα παλληκάρι ἔτρεξεκι ἔβαλε τό κορμί του νά σώσει τόν ἀδελφό τοῦ Χριστοῦ. Καί τόν ἔσωσε. Ὅμως ἔμεινε παράλυτος ἀπό τή μέση καί κάτω ὁ σωτήρας - τό παλληκάρι τῆς ἀγάπης!
Ἧταν ἀνἀγκη τώρα νά μεταφερθεῖ στήν Ἀγγλία ὁ ἀνάπηρος ἥρωας γιά ἐγχείρηση.
Ἔγινε ἔκκληση νά βρεθεῖ τό ποσό. Καί τότε ἕνα δεύτερο παλληκάρι τῆς ἀγάπης - ἕνας πλοίαρχος τοῦ Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ - τηλεγράγησε ἀπ΄ τό πλοῖο του:
"Στή διάθεση τοῦ παλληκαριοῦ τῆς ἀγάπης δυό ἀεροπορικά εἰσιτήρια γιά τήν Ἀγγλία καί 5.000 δολλάρια", δηλαδή 410.000 δρχ.!
Ζήτω καί στά δύο παλληκάρια τῆς ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 22 Δεκεμβρίου
Τῶν ἀναπήρων ἡ ἀγάπη
ΣΤΟ ΑΜΑΞΑΚΙ της εἶναι πάντα βιδωμένη ἡ κ. Θ. καί ἀπό ἐκεῖ φροντίζει τό σύζυγο καί τά τρία παιδιά της: Μαγειρεύει, πλένει τά πιάτα, σπουπίζει, σφουγγαρίζει, πλένει ροῦχα, ἁπλώνει, μαζεύει, σιδερώνει. Ὅλα ἀπό τό ἀμαξάκι. Πόσο χαίρεται γιά τό φτωχικό της, τῆς ἀγάπης! Ὅμως καί πόσο κοπιάζει! Γιά δοκιμάστε νά κάνετε μιά μόνο ἡμέρα τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ ὄντας πάνω σ' ἕνα ἀναπηρικό ἀμαξάκι...
Ὅμως, ἡ κ. Θ. παρά ταῦτα καί μ' ὅλα αὐτά, φροντίζει καί γιά ἄλλες ἀνάπηρες γυναῖκες. Καί ὄχι μόνο νά τούς στείλει κάτι ἀπό τά δικά της μετρημένα (φάρμακα καί γάζες καί χαρτοβάμβακα καί χρήματα), ἤ νά τούς κάνεις τό τραπέζι στό σπίτι της, ἀλλά ἔφερε μιά μοναχική ἀπό ἕνα νησί, τήν φιλοξένησε μέρες, τήν πῆγε σέ γιατρούς καί ἔγινε κατόπιν καί νοσοκόμος της ἀπό τό ἀμαξάκι της καί θεράπευε τίς πληγές της. Καί μετά, ὅταν ἐπέστρεψε ἡ ἄρρωστη ἀνάπηρη στό σπιτάκι της, ἔκανε ἡ κ. Θ. μέ τό ἀμαξάκι της θαλασσινό ταξίδι καί πῆγε νά τή δεῖ, νά τῆς δώσει δύναμη κι ἐλπίδες, νά τή ζεστάνει μέ τήν ἀγάπη της.
- Κι ἐγώ πέρασα δυσκολίες, καλή μου, καί μέ βοήθησε ἡ ἀγάπη ἄλλων. Τώρα πρέπει νά κάνω κι ἐγώ γιά τά χρωστούμενα ...
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου
Δώδεκα ἄγγελοι ἀγάπης
ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ, λεβέντες ὄμορφοι, στητοί καί γλυκομίλητοι, στάθηκαν, μιά ἀπ΄τίς ἡμέρες τούτου τοῦ χρόνου, μπροστά στό διευθυντή τῶν φυλακῶν Κορυδαλλοῦ.
- Τί θέλετε κύριοι; ρώτησε ἐκεῖνος.
- Θά ἔχετε ἴσως νέους φυλακισμένους ἀπό μακρυνά μέρη, πού δέν ἔχουν κάποιον νά τούς ἐπισκεφθεῖ. Δῶστε μας, παρακαλοῦμε, τά ὀνόματά τους καί θά γίνουμε ἐμεῖς οἱ συγγενεῖς τους. Τ' ἀδέλφια τους.
Ὁ διευθυντής ἔδωσε ὀκτω ὀνόματα τέτοιων νέων.
Τούς ζήτησαν τά ἀδέλφια τῆς ἀγάπης ὀνομαστικά στό ἐπισκεπτήριο. Παραξενεύτηκαν ἐκεῖνοι.
- Ποιός μέ ζητάει ἐμένα ἐδῶ; ἀναρωτήθηκε ὁ καθένας.
Ἦρθαν ἄτονα, ψυχρά. Μουδιασμένα.
- Ποιοί νά 'ναι καί τί θέλουν ...
Μόλις ὅμως ἀντίκρυσαν τά δώδεκα λεβεντόπαιδα τῆς ἀγάπης, τό παρουσιαστικό τους, τό χαμόγελό τους, τή γλύκα τους, ξεθάρρεψαν καί κάθησαν κοντά τους.
Καί ὅταν ἐκεῖνα τούς εἶπαν ζεστά καί ἐγκάρδια, πώς τούς θεωροῦν ἀδέλφια τους, πού μιά κακοτυχία τούς ἔκλεισε στή φυλακή, καί ἦρθαν νά περάσουν μιά ὥρα μαζί τους, νά ποῦν, νά ἀκούσουν, ἔσπασε ὁ πάγος.
Ἀνοίχτηκαν τά κρατούμενα παλληκάρια. Καί εἶπε τό καθένα τόν πόνο του καί τό πρόβλημά του. Καί ἄκουσε τίς σκέψεις τοῦ ἀδελφοῦ του. Κοιτάχτηκαν στά μάτια. Ἔσφιξαν τά χέρια. Δέχθηκαν ἀπό τόν ἀδελφό ἕνα πακέτο τό καθένα μέ ὡραῖα καινούργια πράγματα.
Σ' ὅλη τήν ὥρα τοῦ ἐπισκεπτηρίου κάθονταν κοντά καί κουβέντιαζαν κι ἔδιναν κι ἔπαιρναν ἀγάπη.
Μά πόσο γρήγορα πέρασε τούτη ἡ ὥρα!
Συγκινημένα ὅλα τά ἀδέλφια, τά κρατούμενα καί τά ἐλεύθερα, ἔσφιξαν πάλι τά χέρια κι ἀποχωρίστηκαν μέ λύπη.
Πέρασαν ἀπό τό ταμεῖο τά δώδεκα κι ἄφησαν 1.500 δρχ. γιά τόν καθένα ἀπ' τά κρτούμενα, γιά νά ἀγοράζουν ἀπ' τό κυλικεῖο κάτι πού θά ἐπιθυμήσουν, καί βγῆκαν ἀπ' τίς φυλακές.
- Ἐμεῖς ἔξω ἐλεύθεροι, καί τ' ἀδέλφια μας στή φυλακή ... Τί κρῖμα! σκέφτονταν καί πήγαιναν χωρίς νά μιλοῦν. Οἱ δώδεκα ἄγγελοι τῆς ἀγάπης.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 20 Δεκεμβρίου
Ἡ ἀγάπη κάνει θαύματα!
ΑΣ ΕΡΘΟΥΝ οἱ διάφοροι ὑπέρμαχοι τῆς εὐγονικῆς νά δοῦν πώς ἡ ἀγάπη κάνει θαύματα, ἐκεῖ πού οἱ θεωρίες τους προσφέρουν τή θανατική καταδίκη: "Δέν νομίζω πώς ἔχω κανένα ἰδιαίτερο πρόβλημα. Δέν νοιώθω καθόλου παγιδευμένος. Παίζω, χαίρομαι, ζῶ καί γελάω, ὅπως κάθε χρονος παιδί σάν κι ἐμένα ...". Αυτά τά λέει ὁ 7χρονος Μπόμπυ Μπούθυ, πού ἀπό μιά ἀτυχία γεννήθηκε χωρίς ἄκρα. Συγκεκριμένα, τά χεράκια του εἶναι μέχρι τόν ἀγκῶνα καί τά πόδια του μέχρι τά γόνατα. Παρ' ὅλα αὐτά, ὁ μικρός παίρνει δύναμη ἀπό τή μητέρα του, πού τοῦ στάθηκε μέ ἀγάπη ἀπό πολύ νωρίς καί ἔκανε τά πάντα, γιά νά τοῦ δώσει νά καταλάβει ὅτι δέν πρέπει νά μειονεκτεῖ ἀπέναντι στά ἄλλα παιδιά! Καί ὁ μικρος τό συνειδητοποίησε. Καί τό θαῦμα ἔγινε. Ὁ Μπόμπυ εἶναι καταπληκτικός μαθητής καί μοναδικός ἀθλητής: παίζει μπάλλα καλύτερα ἀπο τόν καθένα, τρέχει, παίζει, γελάει. Μονάχα τά βράδυα κουρνιάζει στήν ἀγκαλιά τῆς μάνας ἀναζητώντας τρυφερότητα καί ξεκούραση.
Στούς ἡρωϊκούς γονεῖς, πού κρατοῦν τρυφερά μέσα στήν ἀγκαλιά τους τά μικρά τους ἀνάπηρα, παρατηρώντας στοργικά κάθε κίνηση, κάθε χαμόγελο, πρέπει ἴσως νά τούς ποῦμε: "Εἴσαστε οἱ καλύτεροι ἀνάμεσά μας, οἰ πιό εὐγενεῖς, οἱ πιό ἀνθρώπινοι", ἔγραφε ἡ ἐφημερίδα France Observateur.
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 19 Δεκεμβρίου
Αὐτός!
ΤΟ ΣΠΙΤΙ μέ τίς κληματαριές καί τούς ἄνθούς στίς γλάστρες ἦταν μιά ζεστή καί ζωογόνα φωλίτσα στό ... Τρεῖς ζωοῦλες μεγάλωναν μές στή χαρά καί τή φροντίδα. Στήν ἀγάπη. Καί νά καί ἡ τέταρτη, μιά καινούργια, ἀπαλή,τρυφερή χαρούλα. Χαρές καί γέλια τ' ἀδερφάκια στό μωράκι. Ἀγγελικά χαμογελάκια ἐκεῖνο. Βαθειά ἱκανοποίηση ἡ μάνα. Καμάρι ὁ πατέρας. Παράδεισος εὐτυχισμένος ζωῆς τό σπίτι μέ τούς ἀνθούς καί τίς κληματαριές.
Ὅμως ... ἄχ, νά μήν ἦταν αὐτά τά ὅμως ... Ὅμως κάτι ἄρχισε νά μήν πηγαίνει καλά στό πρῶτο παιδί - ἕνα ἀγοράκι 8 χρονῶν. Ἐξετάσεις, ἀναλύσεις, γνωμάτευση: Ὑψηλό σάκχαρο. ΚΑθημερινῶς ἰνσουλίνη μέ ἔνεση! Τί κρίμα! Κάθε μέρα μιά ἔνεση στό τρυφερό κορμάκι...
Τό ὅμως, ὅμως, εἶχε καί συνέχεια. Καί μάλιστα φοβερή! Τώρα προσβλήθηκε ὁ πατέρας. Ὄχι ἀπό μιά ἀρρώστια. "Οἱ ''ἀρρώστιες γιά τούς ἀνθρώπους εἶναι". Ἀλλά ἀπό ἕνα πάθος. Τήν ἀσωτία. Ἐγκατάλειψη τῆς φαμελιᾶς καί τοῦ ἄρρωστου παιδιοῦ, ξενύχτια, χαρτιά, χρέη ...
Ὥσπου οἱ δανειστές ἔβγαλαν σέ πλειστηριασμό τό σπίτι μέ τίς κληματαριές καί τούς ἀνθούς στίς γλάστρες, τή ζεστή καί ζωογόνα φωλιά τεσσάρων παιδιῶν. Δέν ἤθελαν νά ἀκούσουν καί νά δοῦν τίποτε, παρά μόνο τά λεφτά στά χέρια τους...
Ὁρίστηκε ἡ ἡμέρα καί ἡ ὥρα. Ντόπιοι, πού ἤξεραν τό δράμα, δέν πῆγαν νά "χτυπήσουν". Ξένοι δέν τό "μυρίστηκαν" πολλοί, φαίνεται. Καί τό σπίτι μέ τίς κληματαριές καί τούς ἀνθούς στίς γλάστρες κατακυρώθηκε στόν τελευταῖο πλειοδότη γιά 751.000 δρχ.
Ἔδωσε τά λεφτά αὐτός καί πῆρε τούς τίτλους. Ἡ μάνα καί τά τέσσερα μικρά παιδιά θά ἔβγαιναν πιά στό δρόμο...
Ὁ ἀδελφος τοῦ πατέρα τῶν παιδιῶν, ὁ θεῖος τους, φαμελίτης κι αὐτός καί πατέρας τριῶν μικρῶν παιδιῶν, πῆγε θλιμμένος νά τά δεῖ.
- Πάει τό σπίτι ..., εἶπε ἡ μάνα. Τό πῆρε κάποιος...
Τράβηξε τά παιδιά ἐπάνω της ἐκείνη, σάν τήν κλῶσσα στόν κίνδυνο, καί πῆρε νά κλαίει. Σάν εἶδαν τή μάνα νά κλαίει, ἔβαλαν τά κλάμματα καί τά παιδιά. Μιά εἰκόνα ὀδύνης! ...
Τότε ὁ θεῖος ἄλλαξε πρόσωπο.
- Μήν κλαῖτε, εἶπε χαρούμενος. Γελάστε.
- Νά γελάσουμε; ρώτησε ἡ μάνα. Πῶς νά γελάσουμε τούτη τή φοβερή ὥρα;
- Χαρεῖτε. Τό σπίτι τό πῆα ἐγώ καί τό γράφω στά παιδιά καί στή μάνα!
Ἔτυχε νά δεῖτε λαμπρό ἥλιο μετά τήν καταιγίδα; Ἔτσι, τέτοιος ἥλιος ἔλαμψε καί φώτισε τό σπίτι μέ τίς κληματαριές καί τούς ἀνθούς στίς γλάστρες καί το πρόσωπο τῆς μάνας κι εὐθύς καί τῶν παιδιῶν.
- Τό σπιτάκι μας εἶναι δικό μας, κατάδικό μας, παιδιά μου, εἶπε καταχαρούμενη καί τά ἔσφιξε ἐπάνω της καί τά γέμισε φιλιά. Ὁ θεῖος σας,
αὐτός
εἶναι ὁ πατέρας σας.
Αὐτός!
, εἶπε καί μέ μιά γρήγορη κίνηση πῆρε καί φίλησε τά χρυσᾶ χέρια του.
Αὐτός ὁ ἄνθρωπος μέ τή χρυσῆ καρδιά καί τά χρυσᾶ τά χέρια. Αὐτός! Εὗγε!
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 18 Δεκεμβρίου
Ἡ ἀγάπη σ' ἕνα ἀθηναϊκό προάστιο
1. Δύο γοργόφτερες γυναῖκες, ἡ κ. Κ καί ἡ κ. Ρ. μέ τ' αὐτοκίνητά τους ἔχουν ἀναλάβει νά πηγαίνουν τίς γριοῦλες στήν Ἐκκλησία.Ἀφοῦ παρακολουθήσουν τή Θεία Λειτουργία, τίς φέρνουν πάλι στό σπίτι τους χαρούμενες καί γελαστές, μέ πολλές εὐχές στά χείλη.
Οἰ ἴδιες γυναῖκες τρέχουν καί γιά ἄλλες πολλές καλωσύνες.
2. Ὁ νεαρός καί σεβάσμιος ἱερέας τοῦ προαστίου βοηθᾶ, πολλές φορές, στό κτίσιμο τῆς Ἐκκλησίας, κουβαλώντας τσιμέντο ἤ ἄλλα ὑλικά. Καί τά βράδυα ἀκούραστα τρέχει στούς Οἴκους Εὐγηρείας καί βρίσκεται κοντά στούς γέροντες, τούς ὑπηρετεῖ, τούς συντροφεύει καί ἀλαφρώνει τήν ψυχή τους ἐξομολογώντας τους.
Ἀκόμη πέτυχε κάτι πολύ ὡραῖο μέ τά παιδιά: Κάνει ὄχι μόνο κατηχητικό, ἀλλά τά βοηθᾶ καί στά μαθήματά τους καί παίζει μαζί τους, ἔτσι πού τόν λατρεύουν.
3. Ἡ δασκάλα τοῦ σχολείου τοῦ προαστίου φέρνει τίς πονεμένες γυναῖκες στό σπίτι της καί, προσφέροντας μιά ψυχική ζεστασιά, συζητᾶ μαζί τους τά προβλήματά τους, ἔτσι πού νά νοιώθουν ἀνακούφιση.
Ἐπίσης, μιά ἤ δυό φορές τήν ἑβδομάδα ἐπισκέπτεται στόν Οἶκο Εὐγηρείας μιά μοναχική, χωρίς συγγενεῖς κυρία, σάν πραγματική της κόρη.
4. Μιά γιατρός, ἐπειδή εἶναι ἄρρωστη καί δέν μπορεῖ ὄχι μόνο νά ἐπισκέπτεται, ἀλλά οὔτε νά δέχεται στό ἰατρεῖο της τούς ἀσθενεῖς, καθώς εἶναι καθηλωμένη στό κρεββάτι της, βρίσκεται κοντά τους ... μέ τό τηλέφωνο. Μέ τή γλυκειά φωνή της δίνει ἰατρικές συμβουλές, προσεύχεται μαζί μέ τούς ἀρρώστους καί γαληνεύει τίς πονεμένες ψυχές τους. Ὅταν οἱ περιπτώσεις τους εἶναι σοβαρές, παρακούοντας τίς ἐντολές τῶν γιατρῶν της, σηκώνεται ἀπό τό κρεββάτι της καί ἐξετάζει τούς ἀρρώστους γιά νά τούς ἐλαφρώσει τόν πόνο.
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 17 Δεκεμβρίου
Ἡ ἀγάπη τῆς ἀγάπης
ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ. Ἔξω χιόνι, κρύο. Οἱ ἄνθρωποι γύριζαν στά σπίτια τους φορτωμένοι μέ δῶρα. Σ΄ἕνα σπίτι ὁλόφωτο, ζεστό, δυό παιδιά, ἕνα ἀγόρι κι ἕνα κορίτσι, περιεργάζονταν χαρούμενα τό χριστουγεννιάτικο δένδρο τους, πού ἦταν γεμάτο ἀπό δῶρα.
Ἕνα παιδάκι περνοῦσε ἀπό ἔξω τήν ὥρα ἐκείνη. Φτωχό, ὀρφανό. Μέ τά χεράκια στίς τσέπες τοῦ παντελονιοῦ του, γιά νά μήν κρυώνουν, κοιτάζει ἀπό ἔξω τό δένδρο τό πελώριο. Ζηλεύει. - Νάμποροῦσα νἄμουν μέσα κι ἐγώ! μονολογεῖ μέ πόνο.
Τό πῆρε εἴδηση ἡ κορούλα. Λέει καί στόν πατέρα της. Ἀνοίγει ἡ πόρτα. Παίρνουν μέσα τό φτωχό παιδί. Γλυκά, παιχνίδια, φαγητό μπροστά του. Ροῦχα ζεστά, γιά νά χαρεῖ.
Κλαίει ὁ μικρός ἀπό συγκίνηση. - Περίεργο πρᾶγμα, σκέπτεται. Ὑπάρχουν σήμερα ἄνθρωποι καλοί;
Καί ὁ καλός οἰκοδεσπότης τοῦ προσφέρει μετά πλούσια δῶρα καί τό ὁδηγεῖ στό φτωχικό του σπιτάκι.
Πέρασαν ἀπό τότε χρόνια ... Ἡ ζωή εἶναι τροχός. Ἡ πλούσια αὐτή οἰκογένεια κάποτε ἐφτώχυνε. Πούλησε τό πιάνο τῆς κόρης, τά πράγματα τά ὡραῖα. Καί τελευταία καί τό ὡραῖο σπίτι.
Κάποιος νέος 22 ἐτῶν, δραστήριος πολύ, τό εἶχε άγοράσει. Τελαυταία ἀπόψε βραδιά. Αὔριο τό πρωΐ θά φύγουν γιά μιά καλυβούλα, πού νοίκιασαν.
Αἴφνης χτυπάει ἡ πόρτα. Ἕνας νεαρός κύριος ζητάει τόν πατέρα...
- Εἶμαι ὁ οἰκοδεσπότης ὁ νέος, πού ἀγόρασα τό σπίτι, λέει στόν δυστυχῆ πατέρα. Νά τό κλειδί, πάρτε το, τό σπίτι εἶναι δικό σας. Ἡ Ἕλλη θά συνεχίσει τό πιάνο της καί ὁ Κάρολος τίς σπουδές του...
Ἡ οἰκογένεια μένει ἀκίνητη. Δέν μπορεῖ νά πιστέψει σ' αὐτό πού ἀκούει. Καί ὁ νέος συνεχίζει:
- Θυμᾶστε ἕνα βραδυ πρό 11 ἐτῶν, πού ἐμαζέψατε ἕνα παιδί ἀπό τό δρόμο καί τό περιποιηθήκατε, τοῦ δώσατε μιά χαρά στό φιλόξενο αὐτό σπίτι; Ἑγώ εἶμαι τό παιδί ἐκεῖνο. Ὁ Θεός μέ εὐλόγησε. Μοῦ ἔδωσε περιουσία. Ἔτσι καί ἐγώ μπορῶ σήμερα ν' ἀνταποδώσω τό καλό πού μοῦ ἐκάματε. Τώρα σᾶς χαιρετῶ. Δέν θά σᾶς ἀφήσω ποτέ. Πάρτε τό κλειδί. Μείνετε πιά στό σπίτι σας. Εἶσθε οἱ εὐεργέτες μου. Ὁ Χριστός νά σᾶς εὐλογεῖ!
Καί ἔφυγε, γιά νά μή βλέπει τά δάκρυα τῆς χαρᾶς καί τῆς εὐγνωμοσύνης τῆς οἰκογένειας....
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 16 Δεκεμβρίου
Γυναῖκες ἀγάπης
Η ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ Ε. εἶδε πώς εἶναι ἔημη, πτωχή καί μόνη μιά γυναίκα στήν περιφέρειά της.
- Φοβερή ἡ μοναξιά, κυρία πρεσβυτέρα μου. Μέ πιάνει φόβος, τῆς εἶπε.
Καί κανόνισε ἡ κυρία πρεσβυτέρα νά περνᾶ καί νά κάθεται στό σπίτι της, ὅποτε θέλει, ἡ μοναχική γυναίκα κάι νά τρώει στό τραπέζι τῆς φαμελιᾶς της. Κι ἔχει μιά διέξοδο τώρα ἡ καημένη ἡ ἔρημη. Ἡ καλή ἡ παπαδιά!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 15 Δεκεμβρίου
Γυναῖκες ἀγάπης
ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ; ρωτᾶ κάθε φορά ἡ τυφλή γερόντισσα τή γυναίκα πού τήν ἐπισκέπτεται συχνά καί τή βοηθᾶ. Πῶς σέ λένε;
- Ἀ... ἀγάπη ... λέει ἐκείνη χαμογελαστά.
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 14 Δεκεμβρίου
Γυναῖκες ἀγάπης
Η ΑΡΡΩΣΤΗ, φτωχή καί μόνη Θ. ζοῦσε σέ μιά τρώγλη, μέ πάτωμα τό χῶμα καί συντροφιά τά ... φίδια, πού κατέβαιναν ἀπό τήν ξύλινη ὀροφή. Ἡ κ. Α. πού τό πληροφορήθηκε, πηγαίνει τώρα καί τή λούζει, τῆς πηγαίνει φαγάκι, πλένει τά ροῦχα της, τήν συντροφεύει. Ἡ ἀγάπη στήν τρώγλη!
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 13 Δεκεμβρίου
Ἡ ἀγάπη στό διάστημα!
ΠΕΝΤΕ ΜΕΓΑΛΑ κράτη συμφώνησαν νά στείλουν δορυφόρους στό διάστημα, πού θά βοηθοῦν στήν ἄμεση εἰδοποίηση γιά βοήθεια ἀνθρώπων πού κινδυνεύουν.
Ὁ πρῶτος δορυφόρος ἐστάλη ἤδη καί σώθηκαν καί οἱ πρῶτοι δεκαπέντε ἄνθρωποι.
Ὡραιότατη συνεργασία ἀγάπης στό διάστημα. Ἀγάπη στό διάστημα!
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 12 Δεκεμβρίου
Χίλιες δραχμές κάθε μέρα στήν ἀγάπη
Ο π. Θ. εἶναι ἱερεύς σέ μιά ἐκκλησία χωρίς τυχερά. Ἀπό τό μισθό του, λοιπόν, τοῦ Δημοσίου ὑπαλλήλου δίνει περισσότερα ἀπό τά μισά σέ ἱδρύματα προστασίας παιδῶν καί ὑπερηλίκων, γιά ἐνίσχυση πτωχῶν σπουδαστῶν, καί σέ ἱεραποστολικές δραστηριότητες. 360.000 δρχ. τό χρόνο. Χίλιες δραχμές κάθε ἡμέρα γιά τήν ἀγάπη! Ὁ πατήρ Ἀγάπιος!
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου
ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ στήν καρδιά, πού κάνει ν' ἀνθίζουν στά πρόσωπα ροδανθοί τ' οὐρανοῦ - τά γλυκά κι ἀθῶα χαμόγελα, τρυφερά κι ἐμεῖς παιδιά στήν ψυχή, ὅπως μᾶς θέλει ὁ Χριστός, ἄς δίνουμε κι ἄς δεχόμαστε τήν ἀγάπη - τούτη τῆς ζωῆς τήν πεμπτουσία, πάντοτε, μά πιό πολύ τίς ἡμέρες πού γεννήθηκε στή γῆ Η ΑΓΑΠΗ.
Ἀνάγνωσμα Τρίτη 10 Δεκεμβρίου
Ὁ Ἀθηναῖος γιατρός Ι.Ζ.
ΣΠΟΥΔΑΣΕ μέ πολλές δυσκολίες. Ἦταν ὁ καιρός τῆς μεγάλης φτώχιας γιά τό σπίτι τους. Ὅταν πῆρε τό πτυχίο του ἡ μητέρα του εἶπε:
- Τώρα εἶσαι γιατρό, γυιέ μου. Θά ἔχεις χρήματα. Μή ξεχάσεις ὅμως τή φτώχεια. Θέλω μιά μέρα τῆς ἑβδομάδας νά πηγαίνεις νά βλέπεις δωρεάν ἄρρωστους φτωχούς.
- Ναι, μητέρα, εἶπε μέ τήν καρδιά του. Καί ὁ καλός γιατρός κρατᾶ, χρονια τώρα, τό λόγο του. Καί μάλιστα παίρνει καί τά παιδιά του μαζί καί πηγαίνει στούς πτωχούς καί βάζει στά χέρια τους μέ τά χέρια τῶν παιδιῶν του χρήματα γιά τά φάρμακα, τή διατροφή καί γιά ἄλλες ἀνάγκες τους.
Πηγαίνει καί τήν Αἴγινα γιά μιά μοναχική μέ κατακλίσεις, παράλυτη γυναίκα. Νά φροντίσει τίς πληγές της. Νά τῆς πάει χαρτοβάμβακα, ἀλοιφές, φάρμακα. Νά τήν ἐμψυχώσει στήν μακροχρόνια ἀρρώστια της.
Ὁ γιατρός Ι.Ζ., ὁ συγγενής τοῦτος τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων!
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 9 Δεκεμβρίου
Δύο ἀριθμητικές. Τί πέντε - τί ἕξι;
ΜΙΑ ΒΑΡΕΙΑ ἀρρώστια κάρφωσε στό κρεββάτι ἑνός νοσοκομείου γιά μῆνες τόν 35 χρονῶν σύζυγο καί πατέρα δύο μικρῶν παιδιῶν.
Τοῦδεσε τά πόδια, πού ἔτρεχαν γιά τόν ἐπιούσιο τῆς φαμελιᾶς του, καί τά χέρια, πού τήν ἀγκάλιαζαν καί τήν στήριζαν. Ἡ γυναίκα, τώρα στά παιδιά καί ὕστερα στόν ἄρρωστο σύζυγο, ἔλυωνε στά πόδια της.
Ὅμως μήνας ἔμπαινε - μήνας ἔβγαινε, καί τό νοίκι τοῦ σπιτιοῦ, φυσικά, ἔμενε ἀπλήρωτο.
Ὁ νοικοκύρης ἤθελε τά νοίκια του.
- Τί, ἐγώ θά σώσω τόν κόσμο ὅλο; Θέλω τά νοίκια. Δέν ἔχετε; Νά πᾶτε νά βρεῖτε. Δέν τά βρήκατε; Ἔξω, εἶπε καί ἄρχισε τή διαδικασία ἐξώσεως.
Ἡ κρύα, ἡ παγωμένη ἀριθμητική.
Εὐτυχῶς, ὅμως,πέντε οἰκογένειες, γνωστές μεταξύ τους, ἔβαλαν μπρός τήν ἀριθμητική τῆς καρδιᾶς. "Πέντε φαμίλιες ειμαστε ἐμεῖς. Δόξα τῶ Θεῶ, ἔχουμε τήν ὑγεία μας. Λοιπόν, ἐμεῖς θά πληρωσουμε καί θά πληρώνουμε τόνοίκι καί τά ἄλλα ἔξοδα τοῦ σπιτιοῦ. Τί πέντε - τί ἕξι; Τό ἴδιο εἶναι", εἶπαν καί τό ἔκαναν.
Ὑπάρχει, λοιπόν, καί ἡ ἀριθμητική τῆς ἀγάπης; Υπάρχει!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 8 Δεκεμβρίου
Μάνα καί κόρη τῆς ἀγάπης
ΕΞΥΠΝΗ καί καλή γυναίκα ἡ μητέρα - ἐξυπνότερη καί τό ἴδιο καλή ἡ θυγατέρα. Μέ σπουδές ἐδῶ. Μέ μετπτυχιακές στό ἐξωτερικό. Μέ φροντιστήρια γλωσσῶν ἐδῶ. Δουλειές ἀτέλειωτες. Οὔτε γιά φαγητό δέν βρίσκουν χρόνον, πού λέει ὁ λόγος.
Ὅμως γιά νά ἐπισκέπτονται νοσοκομεῖα καί νά βρίσκουν καί νά γιατρεύουν ψυχές μέ τήν ἀγάπη εὐκαιροῦν καί παραευκαιροῦν καί τρέχουν πρόθυμα κι οἱ δυό πιασμένες χέρι - χέρι - δυό χαριτωμένοι ἄγγελοι!
Τελευταία, βρῆκαν μιά γυναίκα μέ πάρα πολύ προχωρημένο καρκίνο. Ἑτοιμοθάνατη σχεδόν. Τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας - τή Θεία Κοινωνία εἶπαν νά τῆς δώσουν - τό πολυτιμότατο τοῦτο Δῶρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Τό εἶπαν στόν ἄνδρα της.
- Ἄν δῶ παπά ἐδῶ θά σᾶς σκοτώσω καί τίς δυό! ... ἀπάντησε ἐκεῖνος, τόσο ἤξερε - τόσο ἔλεγε ὁ ἄνθρωπος.
Μά οἱ δυό ψυχές δέν λύγισαν. Τά εἶπαν κρυφά μέ τήν ἄρρωστη - πόσο, μά πόσο λαχταροῦσε νά πάρει μέσα της τόν Κύριο τούτη τήν ὥρα τή μεγάλη τῆς ζωῆς της! - μέ τήν ἀδελφή καί μέ τόν ἱερέα καί τό "σχέδιο ἐνεργείας ἐτέθη εἰς ἐφαρμογήν".
Ἔτσι τυχαία ..., λέει, περνώντας ἀπό ἐκεῖ ... συνάντησε ἠ κόρη τόν σύζυγο στό σαλόνι. Κοντοστάθηκε, ρώτησε γιά τή σύζυγο, κάθησε, ἔτσι γιά ἕνα λεπτό, μαζί του ..., μά ἔπιασε σιγά - σογά τήν κουβέντα.
- Στή Γαλλία, πού σπούδαζα, εἶδ σέ μερικά νοσοκομεῖα αὐτό κι ἐκεῖνο... Σ' ἄλλα πάλι ἐτοῦτο καί το ἄλλο... Οἱ γιατροί ἐκεῖ ἔτσι...Οἱ ἀδελφές ἐργάζονται κατ' αὐτόν τόν τρόπο... Θυμᾶμαι μιά περίπτωση μέ τήν κυρία...
Τοῦ μιλοῦσε παραστατικά, συναρπαστικά, ἀναπτύσσοντας ὅλη τή ... φιλολογική της ἱκανότητα. Τόν συνεπῆρε, ξεχάστηκε γιά λίγο ἐκεῖνος, καί ... ἡ σύζυγος του εἶχε κοινωνήσει ἤδη κι ἔνοιωθε μέσα της μιά ἀπέραντη γαλήνη, μιά χαρά δίχως ὅρια, μιά δύναμη ἀκαταμάχητη.
Δύο ἐξυπνότατες ἀδελφές ψυχές - μάνα καί κόρη τῆς ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου
"Συμπάσχει πάντα τά μέλη..."
ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ Χωροφυλακῆς, ὅπως ἀναφέρεται στήν "Ἐπιθεώρησή" της, "σέ σεμνή ἐκδήλωη πού ἔγινε στή Διοίκηση Χωροφυλακῆς Ἀργολίδος, ὁ Διοικητής της ἐπέδωσε ... στίς γυναῖκες τῶν χωροφυλάκων Ι. Καραβάσιου καί Χρ. Παυλόπουλου, πού σκοτώθηκαν σέ τροχαῖο ἀτύχημα, κατά τήν ἐκτέλεση τῆς ὑπηρεσίας τους, βιβλιάρια καταθέσων Τραπέζης, ὕψους 4.000.000 δρχ. Τό χρηματικό αὐτό ποσό πρόσφεραν προαιρετικά οἱ ἄνδρες τοῦ Σώματος σέ ἔνδειξη ἀδελφικῆς ἀλληλεγγύης, ἀνθρωπισμοῦ καί συμπαράστασης στίς οἰκογένειες τῶν φονευθέντων συναδέλφων. Ἐπίσης, οἱ Ὅμιλοι Φίλων Χωροφυλακῆς Ἄργους καί Ναυπλίου καί πολλοί ἄλλοι συγκέντρωσαν 650.000 δρχ. πού προσφέρθηκαν στίς οἰκογένειες τῶν φονευθέντων. Αὐτή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 6 Δεκεμβρίου
Τό ἀντίδωρο τῆς ἀγάπης
Ο ΜΠΑΡΜΠΑ - ΜΗΤΣΟΣ εἶναι 87 χρονῶν. Στήν ἀγάπη ὄμως εἶναι νεανίας εὐκίνητος. Εἶδε πώς στό χωριό τους εἶναι μερικοί ἡλικιωμένοι, πού δέν μποροῦν νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία, ἄν καί πολύ τό θέλουν.
Ἐκκλησιάζεται, λοιπόν, αὐτός, προσεύχεται γι΄ αὐτούς, παίρνει ἰσάριθμα κομμάτια ἀντίδωρο, καί πηγαίνει στά σπίτια τους.
- Καλημέρα σας, βοήθειά σας ἡ σημερινή Θεία Λειτουργία. Σᾶς ἔφερα καί ἀντίδωρο. Εὐλογία Κυρίους καί ἔλεος.
Πόσο τόν περιμένουν κάθε Κυριακή τόν μπάρμπα - Μήτσο τῆς ἀγάπης μέ τό ἀντίδωρο οἱ ἀνημποροι!
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 5 Δεκεμβρίου
Κατόρθωμα ἀγάπης!
"ΕΓΡΑΨΕ σε ἀμέτρητες μαγνητοταινίες περισσότερες ἀπό 230.000 σελίδες διαφόρων βιβλίων, ὥστε νά ἐξασφαλίσουν οἰ τυφλοί ἄνετες σπουδές. Ἔχει γράψει ὅλη τήν ὕλη τοῦ Δημοτικοῦ, τοῦ Γυμνασίου καί τῶν Λυκείων. Ὅλα τά ἐπιστημονικά συγράμματα τῶν ἀνωτάτων σχολῶν. Τό λεξικό τοῦ Δημητράκου, κλασσική φιλολογία, ἀρχαίους συγγραφεῖς, βιβλία γλωσσολογίας, παγκόσμια λογοτεχνικά ἔργα, Ἕλληνες καί ξένους πεζογράφους, ποίηση, τέχνες, Ἐπιστήμη". Καί ὅλα αὐτά ἐντελῶς ἀφιλοκερδῶς. Ποιός ὀργανισμός ἔφερε εἰς πέρας τό καταπληκτικό αὐτό ἔργο; Δέν τό ἔκανε ὀργανισμός. Τό ἔκανε μιά καρδιά γεμάτη ἀγάπη. Ἡ κ. Μαρία Ἰατρακη, σέ περίοδο 14 ἐτῶν. Προσέφερε ἀφιλοκερδῶς μαζί μέ τήν ἐργασία της καί τίς κασέτες. Νά ἐπαινέσουμε τήν προσπάθεια; Δέν χρειάζεται. Ἔχει περισσότερο ἀπό ἑμᾶς τόν ἔπαινο τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖο εὐχόμεθα νά κρατήσει στήν καρδιά της, συνεχίζοντας τό θεάρεστο ἔργο της. Εἴθε δένά βρεῖ καί ἄλλους μιμητές.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 4 Δεκεμβρίου
Ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν βραβεύει
ΜΕ ΤΗ ΛΗΞΗ τῆς χρονιᾶς ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ἔδωσε καί πάλι τά βραβεῖα της σέ πανηγυρική συνεδρίαση. Ἀνάμεσα στούς βραβευμένους: ὁ ἀστυφύλακας Ἄγγελος Γραμμένος, πού ἔσωσε δύο νεαρές κοπέλες παγιδευμένες στό αὐτοκίνητό τους πού καίγονταν, καί δύο δάσκαλοι τῆς Θράκης, πού ἔσωσαν τρία παιδιά ἀπό βέβαιη ἡλεκτροπληξία. Δέν ἔσβησε τό αἴσθημα τῆς ἀγάπης καί τῆς αὐτοθυσίας. Ὑπάρχουν ἀκόμα ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 3 Δεκεμβρίου
Τό ἀηδόνι τῆς ἀγάπης!
ΟΛΑ, ΣΧΕΔΟΝ, τά ἔχουν στό Ἄσυλο οἱ χρόνια ἄρρωστοι.Ἕνα μονάχα εἶδε ἡ Σ. πώς δέν ἔχουν. Δέν τό προβλέπει ὁ κανονισμός τῶν ἱδρυμάτων. Καί σκέφθηκε καί τό προσφέρει αὐτή. Καθώς ἔχει ὡραιότατηφωνή, βρίσκει τήν κατάλληλη ὥρα,κάθεται ἀνάμεσά τους καί ψάλλει ὄμορφα, ἁπαλά, γλυκά, ἐκφραστικά ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, γεμάτους ἐλπίδα,χαρά καί εἰρήνη καί ἄλλα κατάλληλα τραγούδια. Κι ἀκοῦνε ἐκεῖνοι καί εὐχαριστιέται ἡ ψυχή τους. Καί ξεκαθαρίζει ὁ νοῦς τους. Καί εὐφραίνεται ἡ καρδιά τους. Καί εὐχαριστοῦν θερμά κάθε φορά Τό ἀηδόνι τῆς ἀγάπης.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 2 Δεκεμβρίου
Ἡ ἀγάπη παρηγορεῖ
ΤΡΕΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ, πού πέθαναν τά παιδιά τους, βρῆκε καί κάλεσε στό σπίτι της ἡ Δ. Τίς δέχθηκε μέ σεβασμό καί ἀγάπη. Τούς πρόσφερε ἕνα ἐκλεκτό τσάϊ. Ἄκουσε τόν πόνο τους. Δάκρυσε μαζί τους. Εἶπε δύο λόγια ἀπ΄ τήν καρδιά της μετρημένα, ἐγκάρδια. Οἱ τρεῖς μητέρες καί ἡ Δ. μοιράστηκαν τόν πόνο. Καί "μοιρασμένος πόνος, μισός πόνος", λέει ὁ λαός. Ἔφυγαν ἀλαφραμένες οἱ τρεῖς μάνες.
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Δεκεμβρίου
Καταπλητικό!
ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ πόλη Κ. ὁ σύζυγος μιᾶς γυναίκας ἦταν στό νοσοκομεῖο καί εἶχε μεγάλη καί ἄμεση ἀνάγκη αἵματος.
Μπῆκε λοιπόν σ΄ ἕνα αὐτοκίνητο, πού εἶχε καί μεγάφωνο, ἡ γυναίκα καί γύριζε τήν πόλη, παρακαλώντας νά δώσουν αἷμα στόν ἄνδρα της, πού κινδυνεύει.
Ὅταν τελείωσε καί ἐπέστρεψε στό νοσοκομεῖο, μετά ἀπό μία ὥρα, βρῆκε μιά μεγάλη σιερά 150 ἀνθρώπων, πού περίμεναν νά δώσουν αἷμα γιά τόν ἄνδρα της.
Καταπληκτικό!
Ὑπάρχει ἀγάπη γύρω μας!...
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 30 Νοεμβρίου
Τό Ι.Χ. τῶν ὑπερηλίκων
ΕΦΤΑΣΕ, ΛΕΝΕ, ὅταν ὁ ἡλικιωμένος κ. Σ. μεταφέρει ἡλικιωμένους ἀνθρώπους στήν Ἐκκλησία. Δέν θά μποροῦσαν ἀλλιῶς νά πᾶνε στό λιμάνι τῆς ἐλπίδας καί τῆς ζωῆς. Τό βάρος τῶν γηρατειῶν δέν τό ἐπιτρέπει. Ὅμως, νά ἡ λύση τῆς ἀγάπης: Ὁ κ. Σ. μέ τό αὐτοκίνητό του.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 29 Νοεμβρίου
Ὁ φτερωτός ἄνθρωπος
ΕΤΣΙ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ τόν κ. Παναγιώτη πού διαθέτει τόν ἑαυτό του καί τό αὐτοκίνητό του γιά νά μεταφέρουν φιλάνθρωπες κυρίες τά δῶρα τῆς ἀγάπης τους (τρόφιμα, ροῦχα κ.λπ.) σέ διάφορα φτωχά σπίτια. Από τό Καλαμάκι ὡς τά Λιόσια κι ἀπό τήν Γλυφάδα καί τή Βούλα ὡς τήν Πεντέλη καί μακρύτερα ἀκόμη φτάνει τό φτερωτό Ι.Χ.
Νά, λοιπόν, πού ὑπάρχουν καί ἄνθρωποι μέ φτερά - συνάδελφοι τῶν ἀγγέλων!
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 28 Νοεμβρίου
Ρεκόρ ἀγάπης
Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ αἰμοδότης Δ.Σ. σέ διάστημα 26 χρόνων π ρ ο σ έ φ ε ρ ε δ ω ρ ε ά ν 164 κιλά καί 600 γραμμάρια αἷμα, σώζωντας ἔτσι ἑκατοντάδες ἀνθρώπους.
Ρεκόρ ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 27 Νοεμβρίου
Μάστορας τοῦ λόγου καί πρωτομάστορας τῆς ἀγάπης
ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ἔσωσε ἑκατόν πενήντα Ἀφρικανόπουλα ἀπό τόν βέβαιο θάνατο τῆς ἐλονοσίας, στέλνοντας τά ἀνάλογα φάρμακα.
Εὖγε!
Ὅσοι θέλουν νά σώσουν παιδιά ἀπό τήν ἐλονοσία ἄς ξέρουν ὅτι τά φάρμακα πού χρειάζονται για κάθε παιδί κοστίζουν μόνο 12 δολλάρια.
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 26 Νοεμβρίου
Ἐννέα σωματεῖα ἀγάπης στή Χίο!
ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ἀπ΄ τήν Χίο, πώς ἔχουν ἐννέα Σωματεῖα Ἀγάπης. Εὐχαρίστως παραθέτουμε τόν τίτλο τοῦ ἑνός. Δείχνει κάτι τό συνηθισμένο.
"Σύνδεσμος περιθάλψεως ἀπόρων ἀσθενῶν Χίου, ἔτος ἱδρύσεως 1946".
Ἀλλά τό ἔργο του δέν εἶναι τό συνηθισμένο. Ἐκτός ἀπό τά "φάρμακα καί φαρμακευτικά εἴδη, δίνει καί ἀναπηρικά ἐξαρτήματα στούς ἀρρώστους καί τούς προωθεῖ στό ἐξωτερικό. Χρηματικα βοηθήματα σέ κάθε περίπτωση ἀνάγκης. Τά πάντα στά παιδιά: Προικοδοτήσεις, ὑποτροφίες κ.λπ. Στούς πονεμένους συμπαράσταση κάθε εἴδους, ὑλική καί ἠθική. Στούς ἡλικιωμένους στοργή, σεβασμό, συντροφιά, περιποίηση κ.λπ.
Παρακολουθοῦν, πάντα ἄγρυπνες, τήν πορεία κάθε δύσκολης περίπτωσης. πλησιάζουν καί τονώνουν τόν ἀνήμπορο, πού αἰσθάνεται ἀπομονωένος.
Ἐνδιαφέρονται γιά τόν ἄρρωστο καί γιά τόν ἄνθρωπο, πού μοχθεῖ νύχτα - μέρα γιά νά ζήσει τήν οἰκογένειά του.
Πιό πολύ ἀκόμα γιά τόν ἡλικιωμένο.
Νά γνωρίσουν πιό βαθειά τόν δυστυχισμένο.
Ὅλες εἶναι εὐαίσθητες σέ κάθε κοινωνική ἀνάγκη (καθημερινά δράματα, πόνος, φτώχει, πείνα, ἀρρώστια. φυλακές, άναδουλειά, ναρκωτικά κ.λπ.) καί δουλεύεουν μ΄ ὅλη τήν καρδιά τους, τά ἔργα τοῦ Συνδέσμου, δαπανώντας κάθε χρόνο μεγάλα ποσά.
"Σκοπός καί ἐπιθυμία μας, σημειώνουν, νά φέρουμε μιά πνοή ἀγάπης σ' ἐκεῖνον πού .ἔχει ἀνάγκη".
Ἡ μυροβόλος Χίος, ὅπως τή λέμε, εἶναι καί μυροβόλος τῆς ἀγάπης.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 25 Νοεμβρίου
Ζενίθ ἀγάπης!
Ἕνα ζευγάρι υἱοθέτησαν ἔνδεκα βαρειά ἀνάπηρα παιδιά!
Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΡΑΧΗΛ,
κάτοικοι τοῦ Ἔλλιγκτων τῆς Ἀμερικῆς, εἶναι τό ζευγάρι πού υἱοθέτησε καί ἔκανε, οὐσιαστικά καί νομικά, παιδιά του ἔντεκα βαρειά ἀνάπηρα παιδιά, διαφόρου ἡλικίας καί ἀφιερώθηκε σ' αὐτά: Ἐκτός ἀπό τήφροντίδα γιά διατροφή τους καί τήν ἱατρική συμπαράστασή τους, τούς ἐξασφάλισαν ἄνετη διαμονή, μόρφωση, ψυχαγωγία, ἀπασχόληση καί ἀνάπτυξη τῆς ὅποιας ἱκανότητός τους, φροντίζουν καί για τήν κοινωνική παραδοχή τους. Καί ἔτσι τούς δίνουν τήν ψυχική ἄνεση, μέσα στή ζεστή ἀτμοσφαιρα τῆς ἀγάπης τους.
Τό ζευγάρι Κάρολος - Ραχήλ: τό διπλό ἀστέρι τῆς ἀγάπης στό στερέωμα τοῦ κόσμου!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Νοεμβρίου
Εὐεργέτησαν αὐτόν πού τούς ... ἔκλεψε!
Ο ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ
τύπος, ἡ τηλεόραση καί φωτορεπόρτε ἀσχολήθηκαν μέ ἕνα φούρναρη. Διετέθησαν ἐπί 2 - 3 ἡμέρες οἱ στῆλες τῶν ἐφημερίδων, γιά νά παρουσιάσουν τήν πράξη ἑνός, ὅπως τό γράφανε, φ ο ύ ρ ν α ρ η.
Αὐτή τή φορά, ὅμως, ὄχι γιά καμιά ἀγορανομική ἤ ἄλλη ἀστυνομική παράβαση. Αὐτή τή φορά ἡ δημοσιότητα ἔγινε, γιά νά ἐξάρουν τήν πράξη ἑνός ἀνθρώπου, γιά νά ἐξάρουν τόν ἀλτρουϊσμό καί τήν ἀνθρωπιά.
Αὐτός ὁ φούρναρης εἶναι ὁ Α. Σ. στό Βοτανικό, πού μαζί μέ τόν γείτονά του, ζαχαροπλάστη Γ.Δ., ἀφοῦ ἔπιασαν τόν διαρρήκτη τῶν μαγαζιῶν τους, ὄχι μόνο τόν συγχώρησαν, ἀλλά πλήρωσαν γιά νά ἐξαγοράσουν τήν ποινή του!
Ὁ καθένας πλήρωσε ἀπό 10.000 δρχ.
Ἀλλά ἐκτός ἀπό τό ποσό αὐτό, πού δέν εἶναι καί τόσο εὐκαταφρόνητο γιά ἕναν βιοπαλαιστή μικροβιοτέχνη, εἶναι ἡ σκέψη:
" Ὁ διαρρήκτης ἦταν νέος 21 ἐτῶν - λένε οἱ εὑεργέτες βιοτέχνες. Εἶπε ὅτι μετανόησε καί ποτέ πιά δέν θά ξαναπειράξει ξένο πρᾶγμα καί ὅτι χρωστάει εὐγνωμοσύνη σέ ὅλη του τή ζωή στούς δύο εὐεργέτες του".
Σκέφθηκαν, ἐπίσης, οἱ δύο ὑπέροχοι ἄνθρωποι ὅτι ὁ παραστρατημένος νέος, αὐτό τό ἄτακτο παιδί, ἔχει μιά φτωχή μάνα καί θέλησαν νά τῆς ἀπαλύνουν τόν πόνο.
Τί κάνει ἡ ἀγάπη!
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 23 Νοεμβρίου
Συναγερμός ἀγάπης
Η ΑΓΑΠΗ
ἔδωσε καί πάλι συγκινητικό τό παρόν της. Γενική κινητοποίηση σήμανε στό Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικῆς, γιά νά σωθεῖ ἡ μικρή Ἀγλαΐα, πού ἔπεσε καί σφηνώθηκε σέ τρισήμισυ μέτρα βάθος σέ στενή τρύπα γεωτρήσεως. "Ἦταν θαῦμα", εἶπε ὁ πατέρας της. "Καί κάτι παραπάνω", πρόσθεσε μιά φίλη τῆς οἰκογενείας, πού ἔσκαβε μέ τά νύχια τό χῶμα, γιά νά σώσει τήν ἀγαπημένη της Ἀγλαϊα. "Τῆς μιλούσαμε καί μᾶς μιλοῦσε συνεχῶς. Φώναζε τή μητέρα της καί παρακαλοῦσε νά τή βγάλουμε ἀπό ἐκεῖ ". " Ἐξίσου ἀπίστευτο, προσθέτει ἡ ἀνταπόκριση, εἶναι καί τό πόσοι ἄνθρωποι ἔσπευσαν στό δυσπρόσιτο αὐτό μέρος, γιά νά βοηθήσουν. Ἑπτά γιατροί σχεδόν ὅλων τῶν εἰδικοτήτων πῆγαν ἐθελοντικά μέ κάθε εἴδους φάρμακα καί μάσκες ὀξυγόνου". Καί ἡ ἐπιχείρηση τῆς σωτηρίας πέτυχε. Ὕστερα ἀπό συντονισμένες πολύωρες προσπάθειες, τό κοριτσάκι σώθηκε. Ἕνα περιστατικό πού δείχνει γιά πόσες ὄμορφες πράξεις εἶναι ἱκανή ἡ ψυχή, ὅταν ἐμπνέεται ἀπό τήν ἀκατανίκητη δύναμη τῆς ἀγάπης. Ἄν ὁ σύγχρονος κουρασμένος καί ἀπογοητευμένος ἄνθρωπος ἀποφάσιζε νά βγεῖ ἀπό τόν ἀτομισμό του, θά εὕρισκε στήν ἀγάπη τή λύση γιά τό ψυχικό του δρᾶμα. Τότε θά ἄλλαζε μορφή καί ὁ πλανήτης μας.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 22 Νοεμβρίου
Ἡ καμπάνα τῆς ἀγάπης
ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ
τῆς Πατρίδας μας, ὅταν κάποιος ἀπό τούς κατοίκους της βρεθεῖ σέ κρίσιμη γιά τήν ὑγεία του κατάσταση, εἰδοποεῖται ὁ ἱερός ναός νά χτυπήσει τήν καμπάνα. Καί χτυπᾶ ἡ καμπάνα. Καί χτυπᾶ ἡ καμπάνα μέ τό συνθηματικό τρόπο, πού λέει φωναχτά:
- Ἕνας ἀδελφός χριστιανός κινδυνεύει. Προσευχηθεῖτε ὄλοι γι' αὐτόν.
Καί οἱ χριστιανοί στό ἄκουσμα της προσεύχονται μέ τήν καρδιά τους γιά τήν ὑγεία τοῦ συμπολίτου τους.
Πολύ καλά σκέφθηκαν νά ἀναθέσουν στήν καμπάνα τους μιά τέτοια ἀποστολή. Νά τήν κάνουν καμπάνα τῆς ἀγάπης καί στίς ὧρες τῆς ἀρρώστιας.
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 21 Νοεμβρίου
Τό νυχτέρι τῆς ἀγάπης
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
κυρία εἶναι μέ δυσκολίες καί προβλήματα στό σπίτι της, μέ παιδιά πού σπουδάζουν ἀλλοῦ, μέ οἰκονομική, συνεπῶς, ἀνεπάρκεια.
Καί πάνω σ' αὐτά προστέθηκε καί μιά ἀκόμη: μιά ἐπίσκεψη ἡμερῶν ἀνάπηρης συγγενοῦς της ἀπό ἐπαρχία, πού εἶχε ἀνάγκη καί οἰκονομικῆς βοηθείας.
Τώρα;
Ποῦ νά βρεῖ χρήματα νά βοηθήσει τήν ἀνάπηρη συγγενῆ της;
- Θά ζητήσω νά πλύνω πιάτα σέ μιά ταβερνα, πού λειτουργεῖ τή νύχτα, σκέφθηκε, καί πῆρε νά ρωτᾶ.
- Ἐννέα τό βράδυ μέ τρεῖς τό πρωΐ, τῆς εἶπαν ἐπί τέλους σ' ἕνα κέντρο. Ἕξι ὧρες μέ 3.000 δραχμές ἡμερομίσθιο, μόνο γιά τέσσερεις ἡμέρες, ὥσπου, δηλαδή νά ἐπιστρέψει ἡ μόνιμη ὑπάλληλος. Δέχεσαι;
- Τρεῖς τέσσερεις δώδεκα, εἶπε μέσα της. Ὅ,τι χρειάζεται ἡ ἀνάπηρη! Ναί, ἀπάντησε καί στίς ἐννέα ἦταν μέ μιά ποδιά μπροστά στή λάντζα, ὅπου ἄρχισαν νά ἔρχονται στίβες τά ἄπλυτα πιάτα.
Ρίχτηκε στή δουλειά ὥς τις τρεῖς τό πρῶτο βράδυ. Λίγες ὧρες ὕπνο καί τό πρωΐ στήν ἕδρα τά μαθήματα.
Τό ἴδιο ἔκανε καί τά τέσσερα βράδυα, πῆρε τίς 12.000 δραχμές καί πῆγε σπίτι της εὐχαριστημένη.
Τό πρωΐ πάλι στήν ἕδρα γιά διδασκαλία.
Καί μετά, γεμάτη χαρά, ἔφτασε ἐκεῖ πού φιλοξενοῦσε τώρα τήν ἀνάπηρη φίλη της καί τῆς πρόσφερε, ὅταν βρέθηκαν μόνες, τό φάκελλο μέ τίς 12.000.
- Εἶναι τό ποσό πού χρειάζεσαι.
- Ποῦ βρέθηκε; ρώτησε ἐκείνη μέ εὐχάριστη ἔκπληξη.
- Μή ρωτᾶς. Κάποια ἔκανε νυχτέρι ἀγάπης, τῆς εἶπε, χωρίς νά μπορέσει νά κρύψει τήν πολλή χαρά της.
- Πολύ, πολύ τήν εὐχαριστῶ.
Ἡ ἀγάπη εἶχε βρεῖ πάλι τή λύση καί τούτου τοῦ προβλήματος.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 20 Νοεμβρίου
Ἡ ἀγάπη τοῦ φτωχοῦ τετραπληγικοῦ
Σ' ΕΝΑ ΘΑΛΑΜΟ
τοῦ Ε.Ι.Α.Α. ἦταν κατάκοιτος ὁ φτωχός. Εὐτυχῶς κάποιοι πλήρωναν τήν "ἀποκλειστική", κι ἔτσι βόλευε τίς δυσκολίες τῆς μεγάλης ἀναπηρίας του.
Ἀπέναντί του ἦταν ἕνας ὁμοιοπαθής του στήν ἀναπηρία καί στή φτώχεια. Τίς τελευταῖες ἡμέρες ὅμως τόν ἔβλεπε νά κλαίει. Ρώτησε καί ἔμαθε τήν αἰτία.
- Δέν ἔχω νά πληρώσω τό χρέος μου στήν ἀποκλειστική καί αὐτή μοῦ τό ζητᾶ κάθε μέρα. Δέν ξέρω τί νά κάνω.
Τόν ἄκουσε, κάτι εἶπε μέσα του ὁ...μά δυνατά δέν εἶπε τίποτε.
Σέ μιά εὐκαιρία παρεκάλεσε καί τόν πῆγαν μέ τό ἀμαξίδιο στόν ἰερέα τοῦ Ἱδρύματος π. Θησέα.
- Θέλω νά σᾶς μιλήσω, πάτερ. Αὐτό κι αὐτό συμβαίνει μέ τόν ἀπέναντί μου. Κλαίει ὁ καϋμένος. Αὐτές τίς ἡμέρες μοῦ ἔφεραν αὐτές τίς πέντε χιλιάδες δραχμές. Παρακαλῶ πολύ,πάρτε τες καί δῶστε τες στόν ἄνθρωπο, χωρίς νά πεῖτε ποιός τίς δίνει. Σᾶς εὐχαριστῶ.
Ὁ π. Θησέας, ὁ ἀνάπηρος ἱερέας τῶν ἀναπήρων, πού ἡ ἀγάπη του γίνεται τό στήριγμά τους, δεκαετίες τώρα, ὁ εὐαίσθητος ἰερέας πῆρε καί ἔδωσε τά χρήματα δακρυσμένος. Ἡ ἀγάπη πάντα φέρνει μιά ἅγια συγκίνηση.
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 19 Νοεμβρίου
Σμηνίτης βουτάει σέ πηγάδι
καί σώζει 5χρονο στή Νέα Σμύρνη
Η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ
ἑνός περαστικοῦ σμηνίτη ἀπό τήν ὁδό Ἑλλησπόντου, στή Νέα Σμύρνη, ἔσωσε ἀπό βέβαιο θάνατο ἕνα 5χρονο ἀγοράκι, πού ἄθελα του εἶχε πέσει σ' ἕνα πηγάδι, βάθους 10 μέτρων.
Τό μικρό ἀγοράκι, ὁ Ἀντώνης Λαδόπουλος, ἔπαιζε μέ ἄλλους δύο φίλους του, στήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ τῆς γιαγιᾶς του, στήν ὁδό Ἑλλη-σπόντου 55. Τά μικρά παιδιά, χωρίς νά ὑποπτευθοῦν τόν κίνδυνο πού παραμόνευε, σήκωσαν τό κάλυμμα τοῦ πηγαδιοῦ. Ὁ Ἀντωνάκης ἔσκυψε νά κοιτάξει μέσα. Γλύστρησε ὅμως καί ἔπεσε στό πηγ΄δι βάθους 10 μέτρων. Μέσα στό πηγάδι ὑπάρχει νερό τουλάχιστον 3 μέτρα.
Μόλις τό μικρό παιδί ἔπσε μέσα στό πηγάδι, τό τί ἐπακολούθησε δέν περιγράφεται. Μέσα σέ λίγα λεπτά ὅλη ἡ γειτονιά εἶχε φθάσει μέχρι τήν αὐλή τῆς γιαγιᾶς τοῦ Ἀντωνάκη. Κανένας ὅμως δέν ἔκανε κάτι τό οὐσιαστικό, γιά νά σώσει τό μικρό παιδί, πού, πρός ἔκπληξη ὅλων, δέν εἶχε χτυπήσει καθώς ἔπεφτε καί τό βασικότερο διατηροῦσε τήν ψυχραιμία του. Ἡ μητέρα του, Ζωή, βρισκόταν στό στόμιο τοῦ πηγαδιοῦ καί περίμενε βοήθεια ἀπό τήν Πυροσβεστική Ὑπηρεσία. Εἶχε πετάξει μάλιστα μέσα στό πηγάδι ἕνα λάστιχο. Ἀπό αὐτό κρατιόταν ὁ Ἀντωνάκης, γιά νά μή χάσει τίς δυνάμεις του.
Ἡ ὥρα ὅμως περνοῦσε καί βοήθεια δέν ἐρχόταν. Συμπτωματικά στήν περιοχή αὐτή βρισκόταν ἕνας νεαρός σμηνίτης. Εἶχε πάει νά ἐπι-σκεφθεῖ ἕνα φίλο του. Βλέποντας τόν κόσμο μαζεμένο, πλησίασε νά δεῖ τί συμβαίνει.
Μόλις ἔμαθε γιά τόν μικρό πού βρισκόταν μέσα στό πηγάδι, συγκινήθηκε. Χωρίς νά πεῖ τίποτα σέ κανένας, δέθηκε μ' ἕνα χοντρό καλώδιο καί μπῆκε στό πηγάδι. Σιγά - σιγά κατέβηκε μέχρι τό νερό. Μίλησε μέ τόν μικρό Ἀντωνάκη. Τόν ἔβαλε πάνω στούς ὤμους του. Καί σέ λίγα λεπτά βρισκότανἐπάνω κρατώντας σφιχτά τό παιδί. Ὅλοι χειροκροτοῦσαν τόν σμηνίτη, γιά τή γενναία του πράξη. Καί αὐτός, χωρίς νά πεῖ οὔτε τό ὄνομά του, ἔφυγε, ἀφοῦ πρῶτα χάιδεψε τά μαλλιά τοῦ Ἀντωνάκη. Ὕστερα ἀπό πολλή ὥρα ὁ φίλος τοῦ σμηνίτη, πού μένει κοντά στήν ὁδό Ἑλλησπόντου, μᾶς ἔδωσε τά στοιχεία τοῦ ἡρωϊκοῦ παλληκαριοῦ.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 18 Νοεμβρίου
Ποικίλη ἀγάπη
ΕΓΚΥΟΣ ΧΗΡΑ!
... Νά περιμένει παιδάκι καί νά χάσει τόν σύντροφό της - τόν πατέρα!... Μιά τραγική ὥρα. Δυσκολότατη. Καί μιά ὥρα πού ὑποχρεώνει νά προστατέψεις τή ζωούλα, πού ἔρχεται, μέ ψυχαιμία, ὑπομονή, γαλήνη,μέ κάθε θυσία.
Ἀλλά εἶναι καί τ' ἄλλα προβλήματα, πού φέρνει ἡ ἔλλειψη τοῦ προστάτη καί δουλευτῆ πατέρα. Τά οἰκονομικά καί τά τῆς συμπαραστάσεως. Κι αὐτά πῶς νά τά ἀντιμετωπίσει ἡ γυναίκα στήν κατάσταση πού εἶναι;
Ἐδῶ ἔλυσε τό πρόβλημα ἡ ἀγάπη τῶν κυριῶν τῆς περιοχῆς της. Τά οἰκονομικά καί τά τῆς συμπαραστάσεως. Καθημερινή συντροφιά καί ὅλα ὅσα χρειάζονται στό σπίτι, ὥσπου νά 'ρθει ἡ καινούργια ζωούλα καί ἀρκετό καιρό μετά. Γιά κατόπιν, ἔχει ὁ Θεός.
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Νοεμβρίου
Νοσοκομεῖο καί γηροκομεῖο
δωρίζουν δύο ἀδελφές
ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΕΣ
χαρίζουν ἡ μία στό λαό τῆς Ν. Ἰωνίας ἕνα ὑπερσύγχρονο νοσοκομεῖο καί ἡ ἄλλη ἕνα γηροκομεῖο στήν Πάτρα, στή μνήμη τῶν γονιῶν τους.
Ἡ πρώτη δωρεά ξεπερνᾶ τά 400.000.000 καί ἡ δεύτερη τά 100.000.000.
Ἡ εἴδηση κι ἔτσι ἁπλά, χωρίς ἐπεξηγήσεις, εἶναι ἐντυπωσιακή.
Ποιός ὅμως δέν θά 'θελε νά ξέρει σήμερα στήν ἐποχή μας, ποιές εἶναι αὐτές οἱ δύο κυρίες πού χαρίζουν τόσα χρήματα, σεμνά, δίχως κανένα κομπασμό ἤ θόρυβο γύρω ἀπ' τό ὄνομά τους:
Ἡ μία εἶναι ἡ κ. Α.Π., μητέρα μιᾶς κόρης καί νεαρή γιαγιά μέ δύο μικρά ἐγγόνια. Ἡ πτέρυγα τοῦ νοσοκομείου Ἁγια Ὄλγα στή Ν. Ἰωνία, πού τελειώνει πολύ σύντομα, ἐξοπλισμένη μέ 204 κλίνες, 2 χειρουργικές κλινικές καί ἀπό μία μαιευτική, οὐρολογική, παθολογική, καρδιολογική, ὀρφθαλμολογική καί ὠτορινολαρυγγολογική κλινική θά 'χει τ' ὄνομα τοῦ πατέρα της.
"Κωνταντοπούλειος" πτέρυγα θά ὀνομαστεῖ. Εἶναι ὁ ὄρος τῆς δωρεᾶς της, μαζί μέ ἄλλον ἕνα. Ἡ κ. Α.Π. θάπροσφέρει ἐθελοντική ἐργασία στό νοσοκομεῖο τῆς Ν Ἰωνίας.
"Οἱ φτωχοί ἄρρωστοι χρειάζονται πολλή ἀγάπη", λέει ἁπλά.
"Εἶχα σκοπό νά κτίσω στήν Πάτρα", ἐξηγεῖ. "Εἶναι ἡ πατρίδα τοῦ πατέρα μου. Ὅταν ὅμως ὁ οἰκογενειακός μου φίλος καί χειρουργός - διευθυντής, ἐδῶ καί 22 χρόνια, τοῦ Ἁγία Ὄλγα, μοῦ ἔδειξε τό ἑτοιμόρροπο αὐτό νοσοκομεῖο, ἄλλαξα ἀπόφαση... Στήν "Κωνταντοπούλειο" πτέρυγα δέν θά ὑπάρχουν θάλαμοι μέ 28 κρεβάτια σάν αὐτά πού νοσηλεύουν σήμερα τούς ἀσθενεῖς τῆς περιοχῆς στό "Ἁγία Ὄλγα". Ὅλα τά μονόκλινα, δίκλινα καί τρίκλινα δωμάτια διαθέτουν μπάνια καί θά νοσηλεύουν τούς ἀσθενεῖς, χωρίς νά τούς κατατάσσουν σέ κατηγορίες καί θέσεις. Σ' αὐτό ἤμουν κατηγορηματική... Ἐγώ τό μόνο πού ζητῶ εἶναι ἕνας δρόμος τῆς Ν. Ἰωνίας νά πάρει τ' ὄνομα τοῦ πατέρα μου. Καί ἐλπίζω ὄτι θά γίνει. Ὁ ὑπουργός Ὑγείας καί Πρόνοιας κ. Γεννηματᾶς μέ διαβεβαίωσε ὅτι ὁ μεγάλος δρόμος τῆς περιοχῆς θά μετονομαστεῖ σέ ὁδό Κωνταντοπούλου".
Ρωτήσαμε τήν κ. Π. σχετικά μέ τό γηροκομεῖο τῆς Πάτρας, πού εἶναι δωρεά τῆς ἀδελφῆς της, κ. Π.Κ.
"Τελειώνει κι αὐτό", ἀπάντησε.
"Πρίν ἀπό μερικά χρόνια εἶχε φτάσει τά 100.000.000. Ἡ ἀδελφή μου, πού εἶναι παντρεμένη καί αὐτή καί ἔχει τέσσερα παιδιά,τιμᾶ μέ αὐτό τή μνήμη τῆς μητέρα μας...".
Ἄνθρωποι ἀπό τό στενό περιβάλλον τῆς κ. Π. μιλοῦν καί γιά ἄλλα... Φτωχά παιδιά, ὑποτροφίες...κ.λπ., ἡ ἴδια ὅμως δέν μιλᾶ γι' αὐτά.
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 16 Νοεμβρίου
Ἡ σημασία τῆς ἀγάπης
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
τοῦ Λυκείου Πυργετοῦ Λαρίσης διάβασαν, μέσῳ ἑνός διδά-σκοντος, σέ μιάν ἐφημερίδα τῆς Μελβούρνης, τόν "Τσολιά", ὅτι ἕνα Ἑλληνο-αυστραλόπουλο, ὁ Σταύρος, ἤθελε τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς του ἕνα πρωτότυπο δῶρο. Δέν ἤθελε βέβαια σοκολάτες, οὔτε βιβλίο, οὔτε κανένα παιχνίδι. Ποθοῦσε μιά σημαία, μιάν ἑλληνική σημαία. Ἑτοίμασε τό κοντάρι κι ἔψαξε στά ἑλληνικά καταστήματα τῆς Μελβούρνης νά βρεῖ μιά σημαία. Καί δέν βρῆκε!
Ἔτσι, τά παιδιά τοῦ Λυκείου Πυργετοῦ Λαρίσης, πού ζοῦν στίς ρίζες τοῦ Ὀλύ-μπου κι ἀπ΄ τό σχολεῖο τους βλέπουν κάθε μέρα τή γαλανή ἑλληνική θάλασσα, ἀποφάσισαν νά ἱκανοποιήσουν τήν ἐπιθυμία τοῦ ἀγνώστου φίλου τους Σταύρου. Πῆραν λοιπόν τά ἴδια μιά σημαία, τήν ἔβαλαν σ' ἕνα φάκελλο καί τήν ταχυ-δρόμησαν μέ μιά σύντομη ἐπιστολή πού ἀπεύθυναν στό μικρό Ἑλληνοαυστρα-λόπουλο..."γιά νά θυμᾶσαι ἑμᾶς καί τήν Ἑλλάδα", ἔτσι τοὔγραψαν.
Κι ἡ σημαία ταξίδεψε ἀκριβῶς στίς 26 Ὀκτωβρίου, τότε πού τό σχολεῖο γιόρταζε τή γιορτή τοῦ "ΟΧΙ" καί τή γιορτή τῆς Σημαίας. Κι ἦταν ὁ φάκελλος γαλάζιο πουλί "ποὔδεσε γλυκά", ὅπως λέει ὁ Σολωμός, τή Μητέρα - Πατρίδα, καί τήν Κόρη, τή ζωντανή ἑλληνική παροικία τῆς Μελβούρνης.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 15 Νοεμβρίου
Μιά μέρα γεμάτη ἀγάπη
ΠΑΝΤΑ
σ΄ ἔβλεπα καλό καί εὐχαριστημένο, μά κάθε Δευτέρα ἤσουν ξεχειλισμένος ἀπό ὀμορφια καί χάρη.
Σέ ρώτησα μερικές φορές:
- Πῶς πέρασες χθές; γιά νά ἀνακαλύψω τήν αἰτία τῆς χαρᾶς καί τῆς ὀμορφιᾶς σου τῆς Δευτέρας.
- Καλά, μοῦ ἀπάντησες.
- Πολύ καλά, μοῦ 'πες μιά φορά.
Αὐτά ὅμως δέν ἔλυσαν τήν ἀπορία μου. Καί βάλθηκα νά σέ ἐξιχνιάσω.
Τήν περασμένη Κυριακή, λοιπόν, σέ εἶχα "παγιδέψει". Δέν θά μοῦ ξέφευγες μ' ἕνα "καλά". Νά τά σύνεργά μου:
* Προσωπική παρακολούθηση.
* Παραπειστικά ἐρωτήματα ἀπό τό τηλέφωνο στό ἀδελφάκι σου.
* "Ἄδεια γιά να πιάσω γεμάτα" στή μητέρα σου.
Καί νά τό ἀποτέλεσμα τῆς δουλειᾶς μου σάν ντέτεκτιβ:
* Ξύπνησες πολύ πρωΐ και διάβασες τήν Ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως.
* Ἔφυγες ἤσυχος καί σοβαρός καί πῆγες στόν παράλυτο στά πόδια Γιῶργο, κρατώντας μιά μεγαλούτσικη τσάντα.
* Τόν πῆρες μέ τό ἀμαξάκι του καί πήγατε στήν Ἐκκλησία, πού θά ἔψαλλε μια ὡραία χορωδία.
* Ἔσπρωξες ἁπαλά τό ἀμαξάκι του ὡς τήν Ὡραία Πύλη καί κοινωνήσατε καί οἱ δύο Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ.
* Ἄνοιξες τήν τσάντα καί ἔβγαλες ἕνα ΘΕΡΜΟΣ καί πρόσφερες ζεστό γάλα καί τυρόπιτα. Ἔτσι, πήρατε τό πρωϊνό σας στή λιακάδα καί στή γαλήνη, κοντά στά περιστέρια, πού μαζεύτηκαν γύρω σας, γιατί κάτι εἶχε καί γι΄ αὐτά ἡ τσάντα σου.
* Κατά τίς 12 τό μεσημέρι ἀκούστηκε ἕνα χαρούμενο κορνάρισμα αὐτοκινήτου καί νά σου μπροστά σας γελαστός ὁ φίλος σου ὁ Ἀνδρέας.
- Ὁ ὁδηγός σας στή διάθεσή σας, εἶπε καί πῆρε τήν τσάντα. Πᾶμε.
* Ἐπιβιβαστήκατε στό αὐτοκίνητο καί σέ μισή ὥρα βρεθήκατε σέ μιά ὄμορφη τοποθεσία, πολύ κοντά στή θάλασσα, στή Γλυφάδα. Νά, μόλις ἕνα μέτρο ἀπεῖχε ἀπ' τό νερό τό ἀμαξάκι τοῦ Γιώργου. Κι εἶχε μιά γαλήνη καί μιά γλύκα ὁ καιρός. Ἕνα μοσχαγέρι γέμισε τά πνευμόνια σας.
- Εἶχα καιρό νά βρεθῶ σέ τόση φρεσκάδα καί τόση ὀμορφιά, εἶπε εὐχαριστημένος ὁ Γιῶργος.
* Τοῦ 'δωσες καί πέταξε ἀπ' τό ἀμαξάκι του βότσαλα στή θάλασσα. Πόσο χάρηκε!
- Ἀπό μικρός ἔχω νά κάνω τούτη τήν κίνηση - χρόνια τώρα, εἶπε κι ἔρριξε κι ἄλλα.
* Τώρα ὁ Ἀνδρέας ἄνοιξε δίπλα στό ἀμαξίδιο ἕνα τραπεζάκι καί ἔφερε καί δυό καρέκλες. Ἐσύ ἄνοιξες τήν τσάντα, ἔβγαλες πιάτα, πηρούνια, μαχαίρια, πετσέτες, ποτήρια καί σέρβιρες τό μεσημεριανό φαγητό. Τί δέν εἶχε τούτη ἡ τσάντα! Σαλάτα, κοτόπουλο ψητό, κεφτέδες, σπανακόπιτα, μπύρα, κασέρι, ρυζόγαλο, φροῦτα καί ἀρωματικά μαντηλάκια, μιά καί δέν ἦταν εὔκολο νά καθαριστοῦν ἀλλιῶς τά χέρια πρίν καί μετά τό φαγητό. - Χριστέ ὁ Θεός εὐλόγησε τό φαγητό μας καί τή φιλία μας, εἶπες, καί ἄρχισες τό γεῦμα στή φρεσκάδα τῆς θάλασσας μέ τό μυρωδάτο ζέφυρό της, μ' ἕνα γλυκό, ζωογόνο ἥλιο.
- Ἐλᾶτε, εἰς ὑγείαν τῆς φιλίας μας, εἶπες σηκώνοντας πρῶτος τό ποτήρι μέ τή μπύρα.
- Εἰς ὐγείαν τῆς ἀγάπης σου, εἶπε ὁ Γιῶργος.
- Στήν ὑγεία τῆς καλῆς συντροφιᾶς, πρόσθεσε ὁ Ἀνδρέας. Ποῦ τό σκέφθηκες τοῦτο τό πρᾶγμα, Θόδωρε! Θαῦμα! Κόβει τό μυαλό σου καί ἡ καρδιά σου, φίλε. Ἐγώ δηλώνω ἰσόβιος σωφέρ τῆς παρέας. Δεκτός;
- Μετά χρᾶς πολλῆς καί μεγάλης, εἶπες.
- Ἀκόμη λίγη μπύρα, Γιῶργο. Ἔλα! Ὠωπ. Μέ ἀφρό! Καί σύ, Ἀνδρέα. Δόξα τῶ Θεῶ. Θαῦμα μέρα!
- Μέρα ἀγάπης, Θόδωρε. Πολλῆς καί εὐγενικῆς καί ἐξυπνούλας. Πολύ σ' εὐχαριστῶ! Νοιώθω φρέσκος, καινούργιος σήμερα, εἶπε ὁ Γιῶργος καί πῆρε καί ἔσφιξε τό χέρι σου.
- Καί ἔχει καί συνέχεια τό πρόγραμμα.
- Τί, κι ἄλλο;
- Ὄ..., ὄχι ἐγώ, Γιῶργο μου. Τό ... τό πρόγραμμα. Αὐτό τά ὅρισε ὅλα. Αὐτό φταίει. Ὄχι ἐγώ.
- Γιά νά δοῦμε τί ἄλλο μᾶς ἔχει μαγειρέψει αὐτό τό πρόγραμμα....Εἶμαι περίεργος.
Στή δύση τοῦ ἥλιου, λοιπόν, - κι ἦταν μιά πορφυρένια, μεγαλόπρεπη δύση - μπήκατε σ' ἕνα μικρό ἐξωκκλήσι καί ἀκούσατε τόν Ἑσπερινό. Ἤσυχο, φροντισμένο, μέ τ' ἁγιοκέρια καί τά καντηλάκια του ἔμοιαζε μιά γωνιά τοῦ Παραδείσου.
- Πολλή ὀμορφιά. Πολλή γαλήνη. Πολλή χαρά, Θόδωρέ μου, εἶπε ὁ Γιῶργος. Σ' εὐχαριστῶ μ' ὅλη μου τήν καρδιά.
- Ὄχι ἐμένα, Γιῶργο. Τό...τό πρόγραμμα.
- Ναί, καί γιά τήν ἀκρίβεια, αὐτόν πού ἔφτιαξε τό πρόγραμμα!
- Καί τό φινάλε του εἶναι στήν αἴθουσα τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου "Παρνασσός" στήν Ἀθήνα, ὅπου θά ἔχει συναυλία ἡ καινούργια, μεγάλη, μεικτή χορωδία "Ἰωάννης Σακελλαρίδης". Εἶσθε;
- Ἄν εἴμαστε λέει... Βάζω μπρός ἀμέσως! εἶπε ὁ Ἀνδρέας.
Σέ μισή ὥρα βρεθήκατε καί οἱ τρεῖς στήν κατάμεστη αἴθουσα. Μιά μεγάλη, ἐξαιρετική χορωδία σᾶς μετέφερε στούς κόσμους τοῦ ὡραίου.
Ἔξω ἀπ' τό σπίτι του στίς 10 τό βράδυ,πάνω στό ἀμαξάκι του ὁ Γιῶργος, κρατοῦσε σφιχτά καί ζεστά μές στίς παλάμες του τό χέρι σου.
- Θόδωρε, μοῦ χάρισες μιά σπάνια μέρα! Μ' ὅλη μου τήν καρδιά σ' εὐχαριστῶ, σοῦ εἶπε ὁ Γιῶργος.
- Εἶσαι φίνος, Θόδωρε! σοῦ εἶπε ὁ Ἀνδρέας.
- Στ' ἀλήθεια, εἶσαι φίνος φίλε! λέω κι ἐγώ.
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 14 Νοεμβρίου
Ποικίλη ἀγάπη
ΑΓΑΠΑΣ
ἀληθινά, βαθειά, ἔμπρακτα, καθημερινά; Ζεῖς! Δέν ἀγαπᾶς; Φυτοζωεῖς ... Γι΄ αὐτό δέν εἶσαι ἱκανοποιημένος.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 13 Νοεμβρίου
Ποικίλη ἀγάπη
ΝΕΑ ΜΗΤΕΡΑ
μέ δύο μικρά παιδιά εἶναι. Πρέπει να φροντίσει γι΄ αὐτά, γιά τό σύζυγο, γιά τό σπίτι. Δουλειές. Πολλές.
Ἔμαθε ὅμως πώς μιά ἄλλη μητέρα ἔχει ὀκτώ παιδιά. Ὄλα μικρά!
- Ἄν ἐγώ δυσκολεύομαι μέ τά δυό, σκέφτηκε, πῶς τά βγάζει αὐτή πέρα μέ τά ὀκτώ;
Καί πίεσε τά πράγματα στό σπίτι της, βρίσκει καιρό καί πηγαίνει καί βοηθᾶ τή μάνα μέ τά όκτώ παιδιά.
Ὅταν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 12 Νοεμβρίου
Ποικίλη ἀγάπη
ΟΓΔΟΝΤΑ ΔΥΟ
χρονῶν εἶναι τώρα. Τοσηδούλα. Μέ μιά βασανιστική παραμορφωτική ἀρθρίτιδα, πού τήν ἀναγκάζει νά περπατᾶ στίς φτέρνες!
Ὅμως, μ' ὅλα της τά τόσα χρόνια καί τήν ἀρρώστια, δέν παύει καί τόν ΚύκλοΠρονοίας Κυριῶν νά κάνει κάθε Τετάρτη, μά καί στά νοσο-κομεῖα καί γηροκομεῖα νά εἶναι κάθε μέρα παροῦσα, παρηγοροῦσα, ἐνισχύουσα καί βοηθοῦσα.
Ἕνα ἐργατικό μυρμήγκι, πού κινεῖ πολύ μεγαλύτερο ἀπ' τό μέγεθος του φορτίο ἀγάπης! Πάντα μ' ὅλη τήν καρδιά της καί τό ἀθῶο χαμόγελο μικροῦ παιδιοῦ.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 11 Νοεμβρίου
Ποικίλη ἀγάπη
ΚΟΡΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ,
σύζυγος καί μητέρα τριῶν παιδιῶν. Ὑποχρεώσεις οἰκογενειακές καί κοινωνικές πολλές.
Ὅμως, βρίσκει χρόνο καί τρέχει διαρκῶς ὅπου ὑπάρχει ὁ πόνος. Στά νοσοκομεῖα, τά ἱδρύματα καί τά σπίτια. Γιά:
- νά περιποιηθεῖ,
- νά ταΐσει,
- νά συντροφεύσει,
- νά διαβάσει,
- νά συμμετάσχει σέ ἔξοδα, ὅπου εἶναι ἀνάγκη.
Πολλές ὧρες τήν ἡμέρα!
Πῶς τά καταφέρνει;
Μέ τή στρατηγική τῆς ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Νοεμβρίου
Εὖγε παπά!
ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΑΣ,
ὁ Παπαγρηγόρης Καράνταης, ἀπό τούς Τοξότες Ξάνθης, ὅταν δέν ψέλνει στήν ἐκκλησία, ἀσχολεῖται μέ τά ἀθλητικά. Γιατί καί οἱ νέοι, πού ἀσχολοῦνται μέ τό ποδόσφαιρο, εἶναι πρόβατα τοῦ ποιμνίου του ...
Εἶναι, λοιπόν, πρόεδρος τοῦ Συλλόγου "Ἀετός" Τοξοτῶν καί ἀντιπρόεδρος τῆς "Ἀσπίδος" Ξάνθης.
Πρίν λίγο καιρό, ἕνας πρώην ποδοσφαιριστής τοῦ συλλόγου του, ὁ Νουρῆ Ἀμέτ Κασάν, ἔπαθε ἕνα ἀτύχημα πού δέν τοῦ ἐπιτρέπει νά ἐργα-σθεῖ.
Ὁ μουφτῆς τῆς Ξάνθης ἀρνεῖται νά τόν βοηθήσει - ἄν καί μωαμεθανός. Καί ὁ παπάς ἄρχισε ἕναν ἀγώνα γιά τή σωτηρία τοῦ Μουσουλμάνου.
Ἀνθρωπιστικό καί θεάρεστο τό ἔργο του, χωρίς διακρίσεις στό θρήσκευμα. Ἄνοιξε ἕνα λογαριασμό στό ὄνομα τοῦ Νουρῆ (080220 Τράπε-ζα Πίστεως Ξάνθης) καί πῆρε τούς δρόμους γιά νά τόν στείλει στό ἐξωτερικό νά ἐγχειρισθεῖ ...
- Εὖγε στόν παπά!
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 9 Νοεμβρίου
Ὁ Σεβασμιώτατος Α.
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Α. Δραστήριος. Ἀφιλοχρήματος. Ἄνθρωπος μεγάλης καί πολλῆς ἀγάπης. Τό βεβαιώ-νουν τά ἔργα καί οἱ χριστιανοί τῆς Μητροπόλεώς του σήμερα. Μά καί τό παρελθόν του. Νά ἕνα μόνο, ἀπό τά πάμπολλα, γεγονός.
Νέος ἱεροκήρυκας ἦταν στήν κατοχή. Ἔπαψε τά μικρά κηρύγματα καί ὀργάνωσε λαϊκά συσσίτια γιά τά σκελετωμένα παιδάκια, πού πέθαι-ναν ἀπό τήν πείνα.
Μά κι αὐτός ἦταν σκελετωμένος. Πεινοῦσε τότε.
Ὅμως, τό πρωΐ, πού ἔδιναν τό γάλα στά παιδιά, ἔπαιρνε κι αὐτός λίγο σ' ἕνα κύπελλο, τό δοκίμαζε ... μά ἡ ἀγάπη τους, τίς πιό πολλές φορές, δέν ἄφηνε νά τό πιεῖ. Πλησίαζε, τό μοίραζε κι αὐτό...
Τό μεσημέρι ἔκανε τά ἴδια: Ἕνα πιάτο φαγητό στά παιδιά - συνήθως πληγούρι ἤ σπασμένα φασόλια. Ἔβαζε σ' ἔνα πιάτο καί γιά τό πεινασμένο στομάχι του. Ἡ καρδιά του ὅμως διαφωνοῦσε. Γι' αὐτό, συνήθως, ἔτρωγε μιά κουταλιά καί σταματοῦσε ... Ἔβλεπε τά σκελετωμένα παιδιά, πήγαινε κοντά τους, καί τό μοίραζε στά πιάτα τους.
Αὐτό ἔκανε στά χρόνια τῆς κατοχῆς. Ἀπ' αὐτά ὅμως καταλαβαίνουμε τί ἔκανε καί κάνει τώρα πού εἶναι Ἐπίσκοπος.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 8 Νοεμβρίου
Ἕνα ὡραῖο παραμύθι
ΜΙΑ ΦΟΡΑ
κι ἕναν καιρό ζοῦσε σ' ἕνα χωριό, πού τό ἔλεγαν Καλλιθέα, μιά καλή καί φρόνιμη κοπέλλα, ἡ Εὐφροσύνη. Ἡ Εὐφροσύνη δέν ἔβγαινε ἀπό τό σπιτάκι της, ὄχι γιατί φοβόταν τούς δρόμους, μά γιατί τά πόδια καί τά χέρια της δέν τήν βοηθοῦσαν. Δυσκολευόταν πάρα πολύ νά περπατήσει. Ἔτσι, ἔμενε πάντα στό σπίτι της - στή φυλακή της μποροῦμε νά ποῦμε, γιατί τό ἴδιο ἦταν σχεδόν. Κι ἔβλεπε ἀπό τό παράθυρό της ἔξω καί ἔλεγε:
- Ἄχ, νά μποροῦσα νά πήγαινα μιά μέρα ὡς ἐκεῖνο τό μακρυνό βουνό...Ἄκουσα πώς ἔχει πλατάνια καί νερά καί ἕνα παλιό καί ξακουστό Μοναστήρι, μέ διαβασμένους καί καλούς καλόγερους. Ἐκεῖ λένε πώς εἶναι καί τό Κρυφό Σχολειό, πού μάθαιναν γράμματα στά σκλαβόπουλα, καί πολλά ὡραῖα πράγματα. Νἆταν, Θεέ μου, νά βρισκόταν κάποιος νά μέ πήγαινε ὡς ἐκεῖ ...
Ἄκουσε, φαίνεται, ὁ Θεός τήν προσευχή τῆς Εὐφροσύνης κι ἕνα ἀπόγευμα, χωρίς καλά - καλά νά τό καταλάβει, βρέθηκε στό Μοναστήρι. Ἦταν ὅλα ὅπως τῆς τά ἔλεγαν. Ὅλα πολύ ὡραῖα. Καί οἱ καλόγεροί του, ἄν φοροῦσαν ἄσπρα, θἄλεγες πώς ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἦταν σίγουρα.
Ἔμεινε τρεῖς ὧρες ἐκεῖ ἡ Εὐφροσύνη καί χαιρόταν καί σιγόψελνε δοξολογίες, ὥσπου ἄρχισε νά σκοτεινιάζει. Τώρα ἔπρεπε νά φύγει. Πῶς ὅμως θά γύριζε στό σπίτι της; Καί ὁλόγερα νἆταν τά πόδια της, ἔπρεπε νά περπατήσει ὅλη τή νύχτα. Τώρα; Τί θά γίνει τώρα, Θεέ μου;
Εἶπε - δέν εἶπε τήν παράκλησή της καί νά μπροστά της ἕνα ὡραῖο, ἄσπρο - κάτασπρο, σάν περιστέρι, καινούργιο αὐτοκίνητο - μή βιαστεῖτε νά πεῖτε ποῦ βρέθηκε τότε τό αὐτοκίνητο; Περιμένετε λιγάκι. Σταμάτησε, λοιπόν, μπροστά της τό αὐτοκίνητο καί ἄνοιξε ἡ πόρτα του καί βγῆκε καί πῆγε κοντά της ἕνας Ταξίαρχος τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ!
- Ἐγώ θά σέ πάω στό σπίτι σου, Εὐφροσύνη, εἶπε εὐγενικά.
- Ἐσεῖς; ... Εἶσθε ... εἶσθε ἀληθινός; ... ἤ ... εἶπε θαμπωμένη.
- Ἀληθινός εἶμαι. Ἔλα νά καθίσεις ἐκεῖ πίσω, πού κάθονται οἱ ἐπίσημοι - καί τήν βοήθησε νά καθήσει. Κι ἐγώ θά εἶμαι ὁ σωφέρ σου, εἶπε ὁ Ταξίαρχος καί κάθισε στό τιμόνι.
Κίνησε τό αὐτοκίνητο κι ἔτρεχε σάν πουλί κι ἄφηνε πίσω δέντρα καί λόφους καί σπιτάκια. Ἡ Εὐφροσύνη κοίταζε ἀπ' τό παράθυρο καί ἔλεγε κάθε τόσο: Εἶναι ἀλήθεια;
Σέ λίγο σταμάτησε τό αὐτοκίνητο.
- Φθάσαμε, τῆς εἶπε ὁ Ταξίαρχος καί τήν βοήθησε νά βγεῖ ἀπό τό αὐτοκίνητο καί νά περάσει στό σπιτάκι της.
Κι ἔζησε αὐτή καλά κι ἐμεῖς καλύτερα, θά πεῖτε. Τελείωσε τό παραμύθι...
Καί ὅμως, δέν τελείωσε τό παραμύθι. Δέν εἶναι παραμύθι αὐτό πού διαβάσατε. Εἶναι ἕνα γεγονος, πού συνέβη μιά Κυριακή ἀπό τή Πεντέλη ὡς τήν Καλλιθέα Ἀθηνῶν. Τά ὀνόματα τους στή διάθεσή σας.
Ἡ ἀγάπη!
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 7 Νοεμβρίου
Χρυσή ἁλυσίδα ἀγάπης
ΠΕΡΑΣΑΝ
18 ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα πού δύο ἀστυφύλακες τῆς Ἀμέσου Δράσεως ἤδη συνταξιοῦχοι, ὁ κ. Θεόδ. Ἀθανασίου καί ὁ κ. Μιχ. Μπαστάκης, ἔσωσαν ἀπό βέβαιο θάνατο τήν κ. Αἰκατερίνη Καλή. Ἀπό τότε καί κάθε χρόνο, τήν ἴδια ἡμέρα, ἠ κυρία Καλή ἐπισκέπτεται τήν Ἄμεσο Δράση καί προσφέρει γλυκά καί λουλούδια στούς ἀστυνομικούς. Ὁ χρόνος πέρασε καί ἡ κ. Καλή γέρασε καί ἔμεινε στό κρεββάτι. Ἔτσι, δέν μπόρεσε νά πάει στήν Ἄμεσο Δράση. Πῆγαν ὅμως οἱ ἀστυνομικοί στό σπίτι της καί τῆς εὐχήθηκαν καί τῆς πρόσφεραν αὐτοί γλυκά καί λουλούδια καί τῆς εὐχήθηκαν νά γίνει καλά.
Πόση ὀμορφιά, ἀλήθεια, κρύβει ἡ ἀγάπη καί πόσο ὡραία γίνεται ἡ ζωή μέ τήν ἀγάπη! Ἡ ἀγάπη δέν ὑπολογίζει κόπους και θυσίες καί ψάχνει κάθε φορά νά βρεῖ τρόπους νά ἐκδηλωθεῖ. Πρόσφεραν ἀγάπη τά ἀστυνομικά ὄργανα καί ἔδωσαν τήν εὐκαιρία νά ἀκολουθήσει μιά χρυσή ἁλυσίδα ἀγάπης
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 6 Νοεμβρίου
Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν....
ταξιτζής γιά τήν Ἀγάπη!
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ Δ.
σήκωσε τό χέρι του καί σταμάτησε ἕνα ταξί. Μπῆκε, κάθισε μπροστά καί εἶπε ποῦ θέλει νά πάει.
Ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ἔκανε μιά ἀσυνήθιστα καλή ἐντύπωση ὁ ὁδηγός. Καλο-ντυμένος. Σοβαρός. Προσεκτικός. Εὐγενικός. Καί στή συνέχεια τῆς διαδρομῆς τέτοια παρέμεινε ἡ ἐντύπωσή του.
- Μέ συγχωρεῖτε, τοῦ εἶπε δειλά, πῶς λέγεσθε;
Εἶπε τό ὄνομα καί τό ἐπώνυμο του ὁ ὁδηγός βλέποντας μπροστά.
- Καί ... τί ... τί εἶσθε;
- Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
- Καθηγητής καί ταξιτζής; Πῶς; Γιατί; Φύγατε; Σᾶς ἀπέλυσαν;
- Ὄχι. Εἶμαι ἐν ἐνεργείᾳ.
- Τότε; Ἔχετε καί ταξί; Δέν σᾶς φθάνει ὁ μισθός σας; Ἔτσι παίρνετε τό ψωμί ἑνός ἄλλου ἀνθρώπου πού δέν ἔχει μισθό, ὅπως ἐσεῖς;
- Δέν παίρνω τό ψωμί κανενός, εἶπε ὁ καθηγητής χαμογελώντας. Τό δίνω.
- Δηλαδή;
- Ὁ ταξιτζής τοῦ αὐτοκινήτου αὐτοῦ εἶναι ἄρρωστος. Πῶς θά βγάζει τό ψωμί του καί τῆς φαμελιᾶς του καί τά γραμμάτια, ἄν δέν δουλέψει τό αὐτοκίνητο; Ὅταν, λοιπόν, δέν ἔχω μάθημα, δουλεύω ἐγώ τό ταξί του καί τοῦ πηγαίνω τά χρήματα.
- Κύριε Καθηγητά! εἶπε ὁ γιατρός, βγάζοντας τό καπέλλο του μέ σεβασμό, μοῦ δίνετε ἕνα ὑπέροχο μάθημα. Τό τιμόνι σας εἶναι γιά μένα τούτη τήν ὥρα τοῦ Ἀπρίλη 1985, ἡ καλύτερη ἕδρα τοῦ κόσμου. Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Νά κατέβω τώρα, εἶπε, ἔβαλε στά χέρια τοῦ "ταξιτζῆ" Καθηγητή ἕνα πεντοχίλιαρο, ξανάβγαλε τό καπέλλο του, χαιρέτηση μέ πολύ σεβασμό, καλή δουλειά, κύριε Καθηγητά, ὁ Θεός μαζί σας, εὐχήθηκε καί ἔφυγε βαθειά συγκινημένος ὁ γιατρός.
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 5 Νοεμβρίου
33 χρόνια ἄγγελος ἀγάπης
ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΑΣ
ἑλληνικῆς κωμοπόλεως ἦταν. Μέ λεπτά αἰσθήματα καί "σπλάγχνα οἰκτιρ-μῶν", σύμφωνα μέ τήν ἔκφραση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἰδιαίτερα γι' αὐτούς πού εἶχαν μιά - κάποια ἀνάγκη. Καί μολονότι εἶχε σύζυγο σκληρό, ἐντελῶς ἀντίθετο στά αἰσθήματά της, δέν ἔπαψε νά κάνει τό καλό ἔξυπνα καί μυστικά, χωρίς νά τήν παίρνει εἴδηση ἐκεῖνος. Νά μερικά μονάχα δείγματα τῆς ἀγάπης της:
1. Στήν κωμόπολη ζοῦσε καί ἡ θεία - Σταμάταινα. Ἦταν μιά ἔρημη καί μόνη, πάμφτωχη γυναί-κα. Τήν ὥρα τοῦ σερβιρίσματος, λοιπόν, ἄνοιγε ὁ ἄγγελός μας μέ τρόπο τό παραθυράκι τῆς κουζίνας μέ τίς κουρτίνες καί ἔβγαζε ἀπ' ἔξω, στό πάχος τοῦ χωριάτικου τοίχου, ἕνα περιποιημένο πιάτο μέ φαγητό. Σέρβιρε κατόπιν τά πιάτα τῆς οἰκογένειάς της καί ὅταν τελείωνε τό γεῦμα καί πήγαινε νά ξεκουραστεῖ ὁ σύζυγος, ἔνευε στό ἕνα κορίτσι της, ἔβγαινε ἐκεῖνο, ἔπαιρνε τό πιάτο μέ τό φαγητό καί τό πήγαινε στή θειά - Σταμάταινα. Κι ὅπως ζύμωνε, ξεχώριζε πάντα "τό καρβέλι τῆς θειᾶς - Σταμάταινας" καί τῆς τό ἔστελνε. Ἔτσι ζοῦσε καί ἡ φτωχἠ Σταμάταινα χρόνια.
2. Τριάντα τρία χρόνια πήγαινε καί ἔκανε ἐνέσεις δωρεάν σέ φτωχούς ἀνθρώπους. Κι ἄν καμμιά φορά τῆς προσέφεραν κάτι, τό ἔδινε ἀμέσως ἐκεῖ πού ἦταν ἀνάγκη.
3. Γιά τά φτωχά καί ὀρφανά κορίτσια τοῦ χωριοῦ ἑτοίμαζε διάφορα εἴδη γιά τήν προίκα τους. Πολλά. Τά τύλιγε κατόπιν σ' ἕνα ὡραῖο ὕφασμα, τά ἔδενε μαστορικά μ' ἕνα ὡραῖο κορδόνι, ἔβαζε τά ἀρχικά τοῦ ὀνόματος τοῦ κοριτσιοῦ καί τά πήγαινε γεμάτη χαρά στό σπίτι του.
4. Σέ περιπτώσεις ἔρημων καί ἄρρωστων ἀνθρώπων ἔπαιρνε τά ἄπλυτα ροῦχα τους, τά ἔπλενε καί τά σιδέρωνε στό σπίτι τοῦ πατέρα της "διά τόν φόβον τοῦ συζύγου" καί τά πήγαινε στούς ἀρρώστους καθαρά καί φροντισμένα.
Αὐτά καί ἄλλα πάρα πολλά ἔκανε μέ ὅλη τήν καρδιά της - ἀόρατος ἄγγελος ἀγάπης - μπροστά στά μάτια τοῦ σκληροῦ συζύγου της τριάντα τρία ὀλόκληρα χρόνια, ὡς τήν ἡμέρα πού πέταξε στόν οὐρανό ὁ ἄγγελος τοῦτος τῆς ἀγάπης σέ κάποια κωμόπολη τῆς Ἀττικῆς.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 4 Νοεμβρίου
Διπλή μεταμόσχευση στό Γενικό Κρατικό
ΑΝΘΙΣΕ
τό χαμόγελο καί ἔσβησε ὁ πόνος στό πρόσωπο δύο μικρῶν ἀγοριῶν, πού εἶχαν χάσει τό δεξί τους μάτι πάνω στό παιχνίδι καί ἀπό χθές βλέπουν μέ τά μάτια 18 χρονου πού τραυματίσθηκε θανάσιμα σέ τροχαῖο.
Λίγες ὧρες πρίν ξεψυχίσει ὁ Ν. Β., 18 χρονῶν, στό ΚΑΤ, οἱ γονεῖς του ἀποφάσισαν νά χαρίσουν τά μάτια τοῦ γιοῦ τους. Ἀμέσως ἔγινε κινητοποίηση τῶν γιατρῶν, γιά νά βρεθοῦν οἱ κατάλληλοι λῆπτες.
Ἀργά τό βραδυ ἔφτασαν στό Γενικό Κρατικό Νοσοκομεῖο Ἀθηνῶν ὁ Δ. Παπούλιας, 11 χρονῶν, ἀπό χωριό τοῦ Πύργου Ἠλείας, καί ὁ Θ. Τζελτσές, 12 χρονῶν ἀπό τό Ἀγρίνιο.
Οἱ μεταμοσχεύσεις ἔγινα ἀμέσως. Τήν ἐπέμβαση στόν 11χρονο ἔκανε ὁ χειρουργός ὀφθαλμίατρος κ. Δημ. Δρούστας καί στόν 12χρονο ὁ κ. Μιχ. Τραγάκης.
Τά δύο παιδιά εἶχαν χάσει τό δεξί τους μάτι πάνω στό παιχνίδι, μέ συμμαθητές τους στό σχολεῖο.
Ὅπως δήλωσε ὁ λέκτορας τῆς Πανεπιστημιακῆς Ὀφθαλμολογικῆς Κλινικῆς τοῦ Γενικοῦ Κρατικοῦ κ. Δρούτσας, ἡ ὑγεία καί τῶν δύο παι-διῶν εἶναι πολύ καλή.
"Εἶναι ἀξιοθαύμαστη, τόν τελευταῖο καιρό ἡ προθυμία τῶν δωρητῶν, συμπλήρωσε. Μακάρι να συνεχιστεῖ μ' αὐτόν τό ρυθμό ἡ προσφορά τους γιά νά ζήσουν καλύτερα καί χωρίς προβλήματα ὑγείας περισσότεροι συνάνθρωποί μας".
Ἀνάγνωσμα Kυριακῆς 3 Νοεμβρίου
200 κιλά ἀγάπης!....
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ
στή "Φωνή τῆς Κορινθίας": "Ἡ ἀδελφότης Ζευγολατίου Βόχας Κορινθίας, ἀφοῦ προσηλύτισε 250 ἐθελοντάς αἱμοδότας, μετακάλασε τό περιοδεύον συνεργεῖον τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ δὠδεκα φορές καί κατέθεσαν εἰς ἰδίαν "Τράπεζαν αἵματος" πλέον τῶν 200 κιλῶν αἵματος, ὅπερ καί διατίθεται δωρεάν εἰς πάντας αἰτοῦντα". Καί στή συνέχεια: "Καί τώρα προῆλθεν εἰς τήν ἀπόφασιν δημιουργίας "Τραπέζης ἀνθέων". Ἐν περιπτώσει θανάτου προσφιλῶν προσώπων ἀντί στεφάνου ἀνθέων τό ἀντίτιμον αὐτοῦ νά κατατίθεται εἰς τό "Ταμεῖον ἀνθέων", ὅπερ θά διατίθεται εἰς ἐνδεεῖς, ἀπόρους, ἀσθενεῖς, δι' ἀγοράν τροφίμων, φαρμάκων, σπουδήν ἀριστούχων παίδων ἀπόρων". Αὐτά τά μεγάλα γεγονότα γράφει ἡ μικρή κορινθιακή ἐφημερίδα. Καί τά χαρακτηρίζουμε μεγάλα, γιατί πραγματικά ἔνα χωριό, ὅπως εἶναι τό Ζευγο-λατιό, νά συγκεντρώσει 200 κιλά αἵματος εἶναι κάτι τό μεγαλειῶδες;! Καί ἀκόμα τό δεύτερο γεγονός, νά δημιουργεῖ ἕνα χωριό "Τράπεζα ἀνθέων" γιά νά ἀποφεύγεται ἡ ἄσκοπη σπατάλη στεφάνων καί νά συγκεντρώνεται τό χρῆμα γιά ἔργα ἀγάπης, εἶναι κάτι τό ἀξιοθαύμαστο, ἀλλά καί ἀξιομίμητο. Συγχαίρουμε τήν Ἀδελφότητα τοῦ Ζευγολατιοῦ γιά τά πρωτοποριακά καί χριστιανικά αὐτά ἔργα της καί εὐχόμεθα νά εὕρει μιμητές καί ἀπό ἄλλες πόλεις καί χωριά.
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 2 Νοεμβρίου
Ἡ ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης ἔχει μόνη της τήν ἀμοιβή
Σ΄ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ
ἐργοστάσιο ἔγινε πρόταση αἱμοδοσίας.
Ὁ ἐργοσταστιάρχης, γιά νά παρακινήσει τούς ἐργάτες νά δώσουν αἷμα, εἶπε:
- Ὅποιος δώσει αἷμα θά πάρει τρεῖς ἡμέρες ἄδεια.
- Δέν μᾶς χρειάζεται καμμία ἀμοιβή, εἶπαν ὄλοι μ' ἕνα στόμα. Τήν παίρνουμε τήν ὥρα πού δίνουμε αἷμα μέ τήν ἱκανοποίηση ὅτι βοηθοῦμε ἕναν συνάνθρωπό μας.
Κι ἔδωσαν τριάντα φιάλες!
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 1 Νοεμβρίου
Τά ρέστα σας, κυρία Μαρία!
Η ΚΥΡΙΑ
φαρμακοποιός στό Ἡράκλειο εἶναι ἐφευρετική και εὐγενική στην ἀγάπη της.
Εἶπε σέ κάποια φτωχή γυναίκα νά ἔρχεται νά τῆς δίνει τά φάρμακα πού θά χρειάζεται.
Πῆγε λοιπόν μιά ἡμέρα ἐκείνη.
Τῆς ἔδωσε τά φάρμακα ἡ φαρμακοποιός, τήν ἄησε νά κάνει λίγα βήματα πρός τήν ἔξοδο, γιά νά τήν καλύψει ἀπ' τούς πελάτες πού ἦταν ἐκεῖ, καί τῆς φώναξε κατόπιν:
- Τά ρέστα σας, κυρία Μαρία. Δέν πήρατε τά ρέστα σας.
Γύρισε ἐκείνη.
- Ἑκατόν πενήντα τό φάρμακο καί 850 τά ρέστα, χίλιες, τῆς εἶπε. Ὁρίστε!
Ἡ κυρία Μαρια κατάλαβε. Σήκωσε τό βλέμμα της καί κοίταξε μόνο τή φαρμακοποιό μές στά μάτια. Δε΄ν μίλησε. Μέσα της ὅμως δέν θά βροντοφώναξε:
- Εὐχαριστῶ γιά τήν ὄμορφη, τήν εὐγενική ἀγάπη σου, χρυσῆ μου;
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 31 Ὀκτωβρίου
90 φυλακισμένοι γιά ἕνα μωρό
ΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ
εἴδηση ἀσυνήθιστη. Τό περιστατικό συνέβη καί πάλι στήν Γαλλία καί δείχνει τή δύναμη τῆς ἀγάπης, πού τή συναντάει κανείς καί ἐκεῖ, ὅπου δέν τό φαντάζεται. Πολλές οἱ ἐκκλήσεις γιά βοήθεια σέ ἀναξιοπαθοῦντες. Συχνές καί οἱ ἀνταποκρίσεις τῆς φιλανθρωπίας. Πρόθυμη ὅμως ἀνταπόκριση ἀπό φυλακισμένους δέν εἶναι ἀπό τά συνηθισμένα γεγονότα.
Πρόωρα γεννημένο καί τυφλό ἦταν τό ἀγοράκι. Μόνη ἐλπίδα νά βρεῖ τήν ὅρασή του ἦταν μιά χειρουργική ἐπέμβαση στήν Ἀμερική. Ἕνας κρατούμενος τῶν φυλακῶν ἄκουσε τό πρωΐ τήν ἔκκληση ἀπό τό ραδιόφωνο γιά βοήθεια. Ἀποφάσισε νά συμπαρασταθεῖ μαζί μέ τούς συγ-κρατουμένους του. Τούς κινητοποίησε. Μεσολαβητικό ρόλο ἀνάμεσα σ' αὐτούς καί τόν διευθυντή ἔπαιξε ὁ ἐφημέριος τῶν φυλακῶν. Ἀπό 90 φυλακισμένους μαζεύτηκε τό ἀπαιτού-μενο ποσό. Ἦταν μιά συμβολή ὄχι ἀσήμαντη.
Ἡ ἐγχείρηση ἔγινε σέ κρατικό νοσοκομεῖο τῆς Βοστώνης. Τά ἀποτελέσματα ἐνθαρρυντικά. Τό παιδάκι ὑπάρχουν πολλές ἐλπίδες νά δεῖ μιά μέρα τούς γονεῖς του, χάρις καί στή γενναιοδωρία τῶν φυλακισμένων.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 30 Ὀκτωβρίου
Ἡ νοσοκόμος τῆς ἀγάπης
ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ
ὑπηρετεῖ. Ἐκεῖ πῆγαν γιά νοσηλεία μιά ἀδύνατη ἔρημη κοπέλλα μέ ἀρρώστιες στή σπονδυλικη στήλη, στά ὀστᾶ τῶν ποδιῶν καί τῶν χεριῶν. Ἡ ἀδελδή της, ἀκόμη καί ἡ μητέρα της, δέν τήν ἤθελαν μαζί τους ...
Ἔμεινε ἡ ἄρρωστη καιρό στό νοσοκομεῖο, ἔκαναν ὅ,τι μποροῦσαν οἱ γιατροί καί τῆς ἔδωσαν ἐξιτήριο...
Ποῦ θά πήγαινε, ὅμως, καί ποιός θά τήν φρόντιζε;
Ἕνα φῶς ἀγάπης ἔλαμψε στό νοῦ τῆς ἀδελφῆς νοσοκόμας.
- Θά τήν πάρω νά μένει στό δωμάτιο πού ἔχω ἀγοράσει γιά τά γεράματά μου, εἶπε μέσα της.
Καί τήν πῆρε. Καί τήν ἐγκατέστησε. Καί ἔβαλε καθαρά καινούργια σεντόνια, μαξιλάρια καί κουβέρτες. Καί φρόντισε νά ἔχει φαγητό. Θέρμανση. Ψυγεῖο. Φυσικο-θεραπεία. Συντροφιά. Καί τήν ταΐζει. Τήν χτενίζει. Τῆς δίνει θάρρος. Τήν ἀγαπᾶ σάν ἀδελφή της. Τήν φιλεῖ στοργικά.
Ἡ ἀδελφή τῆς ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 29 Ὀκτωβρίου
Ἡ φωτιά τῆς ἀγάπης
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
, ἐνῶ παρακολουθοῦσαν τήν Ἀγρυπνία στο Μοναστήρι, εἶδαν φωτιά νά τό ζώνει.
- Πάρτε τό αὐτοκίνητο σας καί φύγετε, συνέστησαν οἱ ἀδελφές τοῦ Μοναστηριοῦ.
- Νά φύγουμε καί νά σᾶς ἀφήσουμε μόνες τούτη τή δύσκολη ὥρα; Ἀδύνατον! εἶπαν καί ἔπιασαν καί ἔκαναν ἕνα φράγμα μέ τριακόσιους τσιμεντόλιθους καί σταμάτησαν τό δρόμο τῆς φωτιᾶς.
Ὅταν καίει ἡ ζωογόνα φωτιά τῆς ἀγάπης στίς καρδιές, τότε σβήνουν οἱ φωτιές τῆς κάθε εἴδους καταστροφῆς.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 28 Ὀκτωβρίου
Ὁ λεπρός τότε Χριστόδουλος
ΗΤΑΝ Ο ΚΑΙΡΟΣ
πού δέν εἶχε βρεῖ ἀκόμη ὁ εὐεργέτης γιατρός Χάνσεν τό βάλικο τῆς λέπρας, καί, φυσικά, δέν εἶχε βρεθεῖ ἀκόμη καί τό φάρμακο της, οἱ σουλφόνες, πού γιατρεύουν τώρα κι αὐτή τήν ἀρρώστια, ὅπως καί ὅλες τίς "ἄλλες" τά ἄλλα φάρμακα.
Ἔτσι, ἦταν ἐλεύθερη νά τρώει, σάν ἀνήμερο θεριό, τίς σάρκες ζωντανῶν ἀνθρώπων.
Αὐτό ἔκανε καί στό κορμί τοῦ Χριστόδουλου. Τοῦ κατάφαγε μάγουλα, μύτη, αὐτιά, δάκτυλα καί ἄλλα μέλη καί τόν σώριασε πάνω σ' ἕνα κλινάρι μέσα σέ μιά καλύβα σ' ἕνα λεπροκομεῖο. Ἕνα κορμί - μιά πληγή! ... Φτώχεια καί μόνωση. Ὅμως, μέσα σέ τοῦτο τό κορμί - πλήγη ζοῦσε μιά ὡραία, γεμάτη ἀγάπη ψυχή, πού νοιαζόταν καί γιά τούς ἄλλους!
Ἔτσι, πληροφορήθηκε μιά μέρα γιά μιά φτωχή μάνα πού θα 'κανε τή δωδέκατη ἐγχείρησή της.
- Αὐτά τά χρήματα, γυναίκα, πού μᾶς ἔφεραν σήμερα, πήγαινέ τα, σέ παρακαλῶ, στήν κυρά Β. Ἔτσι, γιά συμμετοχή καί συμπαράσταση στόν πόνο της, καί πές της πολλούς χαιρετισμούς καί περαστικά. Μή μοῦ πεῖς πώς τά ἔχουμε κι έμεῖς μεγάλη ἀνάγκη. Δέν χρειάζεται. Τό ξέρω. Μά γι΄ αὐτό θά 'χουν καί κάποια ἀξία ἄν τά δώσουμε. Γιά μᾶς ἔχει πάλι ὁ Θεός. Ὅπως εἶχε καί χθές καί σήμερα. Δέν θά στερέψει ξαφνικά ἡ ἀγάπη Του αὔριο. Ναί, χρυσῆ μου; Πήγαινέ τα λοιπόν. Ὥρα καλή κι εὐλογημένη, τῆς εἶπε καί ἔλαμψε καί ἄστραψε ἡ ἀγάπη στό λαβωμένο πρόσωπό του κι ἔμοιαζε τούτη τήν ὥρα ἕνας ἄγγελος. Ἕνας λαβωμένος ἄγγελος!
Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 27 Ὀκτωβρίου
Τυφλός ἔπεσε στή θάλασσα νά σώσει τυφλό!
ΣΥΝΤΟΜΗ ΤΡΑΓΙΚΗ
ἱστορία ἄφθαρτου ἀλτρουϊσμοῦ ἔγραψαν στήν παραλία τῆς Θεσσαλονίκης ἕνας φοιτητής καί δύο τυφλοί φίλοι, ὁ ἕνας ἀπό τούς ὁποίους πνίγηκε στήν παγωμένη θάλασσα καί ὁ ἄλλος ἔπαθε ἰσχυρό σόκ στήν ἀπεγνωσμένη του προσπάθεια νά τόν βοηθήσει μέ ... βουτιά θανάτου.
Πνιγμένος ἀνσύρθηκε ἀπό ἄνδρες τοῦ Λιμεναρχείου ὁ 35χρονος τυφλός Γ. Ποντικάκης, ἀπό τίς Κυδωνιές Χανίων, πού ἔπεσε στή θάλασσα, ἐνῶ περπατοῦσε στήν παραλία, κοντά στό ξενοδοχεῖο "Μακεδονία Παλλάς", μέ τόν ἐπίσης τυφλό φίλο του Ἐλ. Λάμπρου, 27 ἐτῶν, ἀπό τό Βροντερό Καστοριᾶς.
Οἱ ἀπεγνωσμένες κραυγές βοήθειας, πού ἄρχισε νά βγάζει ὁ Ποντικάκης, μόλις βρέθηκε στά παγωμένανερά ἀντήχησαν σάν προσκλητήριο σωτηρίας στά αὐτιά τοῦ ἀόμματου φίλου του, πού χωρίς νά χάσει καιρό βούτηξε στή θάλασσα, γιά νά τόν σώσει.
Ἡ βουτιά τοῦ νεροῦ Λάμπρου λίγο διέφερε ἀπό ἀπόπειρα αὐτοκτονίας, ἀφοῦ δέν ἔβλεπε ποῦ βρισκόταν ὁ φίλος του γιά νά τόν βοηθήσει. Ἐπέμενε νά τόν ... ἀναζητεῖ στήν παγωμένη θάλασσσα, μέχρι πού τόν κατάπιε!
Τή στιγμή ἐκείνη περνοῦσε τυχαῖα ἀπό τήν παραλία ὁ 20χρονος φοιτητής Ι. Ψάλτης, πού μόλις ἀντιλήφθηκε τόν τυφλό Λάμπρου νά φωνάζει τό ὄνομα τοῦ φίλου του μέσα στά παγωμένα νερά, βούτηξε χωρίς κανένα δισταγμό μέ τά ροῦχα, γιά νά τόν σώσει. Τόν ἔπιασε ἀπό τά μαλλιά καί τόν κράτησε στήν ἐπιφάνεια, μέχρι πού κατέφθασαν οἱ λιμενοφύλακες καί τόν ἀνέσυραν σέ ἄθλια κατάσταση. Λίγο ἀργότερα, ἀνασύρθηκε νεκρός ὁ Ποντικάκης.
Ὁ Λάμπρου νοσηλεύτηκε στό νοσοκομεῖο "Ἁγία Σοφία" τῆς Θεσσαλονίκης μέ ἰσχυρό σόκ.
Οἱ δύο τυφλοί φίλοι ἦσαν τρόφιμοι τῆς Σχολῆς Τυφλῶν καί εἶχαν βγεῖ νά κάνουν περίπατο στήν παραλία.
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 26 Ὀκτωβρίου
Διακοπές ἀγάπης
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ
ἀπό ὀκτώ φοιτητές καί φοιτήτριες τοῦ Πολυτεχνείου μιᾶς πόλεως τῆς Δυτικῆς Γερμανίας κάνουν κάθε καλοκαίρι τίς εἰκοσα-ήμερες διακοπές τους στήν Ἑλλάδα, δουλεύοντας χειρωνακτικά δωρεάν σέ διάφορα ἱδρύματα ἀγάπης.
Φέτος ἦταν σ' ἕνα Ὀρθόδοξο Μοναστήρι στό Λαύριο καί ἔχτιζαν μιά μάνδρα. Νά βλέπατε τά παιδιά αὐτά νά δουλεύουν ἐννέα ὧρες μ' ὅλη τους τήν καρδιά καί τό χαμόγελο στά χείλη, μέ σπάνια μαστοριά καί ἀπόδοση!
Τό πρόγραμμα τους ἦταν:
- Ἔγερση 6 τό πρωΐ.
- Προσευχή.
- Μελέτη Ἁγίας Γραφῆς.
- Ἐννέα ὧρες δουλειά.
- Τό ἀπόγευμα ἕναν περίπατο καί μπάνιο.
- Καί στίς 9 τό βράδυ δεῖπνο καί ὕπνος.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 25 Ὀκτωβρίου
Ἡ Ἀγάπη τοῦ ἱερωμένου
Ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΙ
ἡ Δέσποινα, νέοι ἄνθρωποι, ἀπέκτησαν τέσσερα παιδιά, τό ἕνα μετά τό ἄλλο, καί τό πέμπτο πῆρε νά ἀνατέλλει στόν χαρούμενο ὁρίζοντα τῆς φαμελιᾶς τους.
- Δέν εἴπαμε κι ἔτσι ὅταν τό νοικιάσατε, φώναξε ὁ σπιτονοικοκύρης μιά μέρα. Δέν θά κάνω ἐγώ τό σπίτι μου παιδικό σταθμό. Ἔξω!
- Ποῦ νά πᾶμε τώρα; Δέν μᾶς δίνει ἄλλος σπίτι... Τά παιδιά, ὅπως ξέρετε, τά προσέχουμε. Δέν κάνουν ζημιές στό σπίτι σας.
- Ναί, σωστό εἶναι αὐτό, πρός τό παρόν βέβαια, ἀλλά μέ κουράζουν οἱ φωνές τους. Θέλω ἡσυχία. Ἀπόλυτη ἡσυχία. Νά φύγετε τό ταχύτερο!
Ἔψαξαν οἱ ἄνθρωποι μά δέν βρῆκαν.
- Στό δικαστήριο τότε, ἔκραξε ὁ σπιτονοικοκύρης.
Καί τό δικαστήριο "κατά τούς ἰσχύοντας νόμους", διέταξε ἔξωση καί τήν κοινοποίησε μέ δικαστικό κλητῆρα στόν ἀρχηγό τῆς οἰκογένειας...
Τώρα;
Ποῦ νά πᾶνε μέ πέντε παιδιά καί ἕνα μισθό μικροῦ ὑπαλλήλου τῆς ΔΕΗ;
- Θεέ, Πατέρα, παρεκάλεσαν κι οἱ δύο γονατιστοί, κυκλωμένοι ἀπ' τά παιδάκια τους.
Καί ὁ Πατέρας ἄκουσε καί ἔδωσε μιά καταπληκτική, ἀπίθανη καί ἀπίστευτη λύση. Νά 'την:
Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες συνάντησε τόν Στρατή ἕνας ἱερωμένος.
- Ἕλα νά κάνουμε τό συμβόλαιο, Στρατή.
Ποιό συμβόλαιο; ρώτησε ἐκεῖνος μέ ἀπορία. Μήπως κάνετε λάθος; ...
Δέν κάνω. Τό συμβόλαιο γιά τό σπίτι.
Ποιό σπίτι;
Πού ἀγοράζεις!
Ἀστειεύεστε σίγουρα. Δέν ξέρω τίποτε. Μέ τί λεφτά ἄλλωστε; Μόλις φτάνει γιά τόν ἐπιούσιο τῆς φαμελιᾶς ὁ μισθός.
- Τό ξέρω. Μά ἔλα. Δέν θά πληρώσεις. Θά ἀγοράσεις μόνο.
- Καί τί θά γίνει ὕστερα; ρώτησε σαστισμένος ὁ Στρατής.
- Ὕστερα θά εἶναι δικό σου καί τῆς φαμελιᾶς σου τό σπίτι μου. Εἶναι καινούργιο, διώροφο, στόν Παράδεισο Ἀμαρουσίου, μέ τό σχολεῖο καί τή λαϊκή ἀγορά, μάκαί στή δουλειά σου πολύ κοντά. Πᾶμε.
- Ἀλήθεια;
- Ἀλήθεια!
Σταυροκοπήθηκε ὁ Στρατής κοιτάζοντας ψηλά.
Πῆγαν στό συμβολαιογράφο.
Ὑπέγραψαν.
- Καλορίζικο, τοῦ εὐχήθηκε ὁ παπάς.
- Ποιό; ρώτησε ὁ Στρατης μισοζαλισμένος.
- Τό σπίτι σου.
- Δικό μου εἶναι;
- Ἔτσι λέει τό συμβόλαιο πού κρατᾶς.
- Ἀλήθεια; ξαναρώτησε.
- Πᾶμε νά τό δεῖς.
Πῆγαν.
Μονοκατοικία, μέ αὐλή σ' ἕναν ἥσυχο δρόμο, μέ θαυμάσια διαρρύθμιση καί κατασκευή.
- Ἑδῶ θά μεταφέρεις τή φωλιά τῆς φαμελιᾶςσου, Στρατή. Πάρε τά κλειδιά. Φεύγω αὔριο πρωί γιά τό Ἅγιον Ὄρος ἐγώ. Ἔχε γειά καί σύ κι ἡ φαμελιά σου, εἶπε ὁ ἱερωμένος καί βγῆκε, ἀφήνοντας τόν Στρατή στό σαλόνι μέ τό ὡραῖο τζάκι καί τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας μ' ἀναμμένο καντήλι στό πρεβάζι του.
- Θεέ - Πατέρα!, πόσο μεγάλος εἶσαι! εἶπε ὁ Στρατής καί γονάτισε καί εὐχαρίστησε καί δοξολόγησε.
Τό ἴδιο ἔγινε ὕστερα ἀπό μία ὥρα, ὅταν πῆγε στή σύζυγο: Καινούργιες εὐχαριστίες καί δοξολογίες γιά τό θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ - Πατέρα, μέ δάκρυα εὐγνωμοσύνης.
Τώρα ὁ Στρατής καί ἡ Δέσποινα ἔχουν ὀκτώ παιδιά (4 ἀγόρια - 4 κορίτσια), μέ μεγαλύτερη τή Μαρίνα, δώδεκα χρονῶν, καί μικρότερο τόν Χαράλαμπο λίγων μηνῶν, πού ὅλο λάμπει ἀπ' τή χαρά του καί γελᾶ. Καί τό ἔνατο πῆρε ν' ἀνατέλλει ...
Δόξα τῶ Θεῶ καί χαρά στήν ψυχή τοῦ ἱερωμένου τῆς ἀγάπης!
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 24 Ὀκτωβρίου
Ἡ Ἀγάπη τῆς πολυκατοικίας
Η ΜΑΝΑ ΗΤΑΝ
ἀκούραστη κι ἡ Σοφούλα της προκομμένη. Ἐξυπηρέτησαν τήν πολυκατοικία μέ πολλή προθυμία, ὅσο ἦταν θυρωρός ἡ μητέρα. Δυστυχῶς, ὅμως, ἐκείνη ἀρρώστησε βαριά καί μπῆκε στό νοσοκομεῖο μέ μιά ἀρρώστια, πού δέν μπορεῖ νά εὐχηθεῖ κανείς "περαστικά" καί τό κορίτσι, στήν τελευταία τάξη τοῦ Λυκείου ἄρχισε ἕναν δραματικό ἀγώνα νά προλάβει ὅλα αὐτά τά καθήκοντα.
Ὅλες οἱ νοικοκυρές τῆς πολυκατοικίας συζήτησαν μεταξύ τους κι ἀποφάσισαν νά συμπαρασταθοῦν στήν Σοφούλα, ὅσο μποροῦσαν, καί συγκεκριμένα νά τῆς δίνουν φαγητό μεσημέρι βράδυ κάθε μία μέ τή σειρά. Αὐτό ἔγινε γιά πολύ καιρό, ἕως ὅτου ἡ Σοφούλα τελείωσε τίς ἐξετάσεις της καί πῆρε τό ἀπολυτήριό της. Ὥς τότε ἡ μανούλα της εἶχε ἀναπαυθεῖ.
Μετά ἔβαλαν χρήματα ὅλες μαζί καί τῆς πῆραν μιά χύτρα ταχύτητας. Τήν βοήθησαν νά μάθει νά μαγειρεύει. Τ' ἀντιμετώπισε ὅλα μέ σπάνιο θάρρος καί πίστη. Δέν ὑστέρησε οὔτε στά μαθήματά της, οὔτε στήν ὁμάδα της στήν ἐκκλησία, οὔτε στά φροντιστήριά της. Εἶναι ἕνας θαρραλέος ἄνθρωπος καί σήμερα ἔχει βρεῖ ἐργασία, ἐνῶ ἐξακολουθεῖ νά σπουδάζει.
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 23 Ὀκτωβρίου
Τά κάλαντα τῆς Ἀγάπης
ΤΡΙΑ ΑΔΕΛΦΑΚΙΑ
, ὁ Τάσος τῆς πρώτης Γυμνασίου, ὁ Λεωνίδας τῆς Πέμπτης Δημοτικοῦ καί ἡ Ἀννούλα τῆς πρώτης, ἔφτιαξαν τά Χριστούγεννα τό καραβάκι τους μέ τά πανιά καί τά ξάρτια του, ἔγραψαν στίς δύο πλευτές του: ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ, καί γύριζαν καί ἔλεγαν τά κάλαντα, ὄπως τ' ἄλλα παιδιά. Ἀλλά ἡ χαρά τους ἦταν ἀλλοιώτικη.Ἐπειδή τίς εἰσπράξεις τους ἀπ΄ τά κάλαντα θά τίς ἔστελναν στά παιδιά τῆς Ἀφρικῆς. Ἔνοιωθαν σάν νά τίς ἔστελναν δῶρα στή φάτνη τῆς Βηθλεέμ, ὅπου γεννήθηκε ἡ Ἀγάπη!
Ἀνάγνωσμα Τρίτης 22 Ὀκτωβρίου
Βούτηξε στή θάλασσα μέ ὅλες τίς οἰκονομίες του
γιά νά σώσει μιά γυναίκα!
ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟΣ,
ἀφηφώντας τόν κίνδυνο καί ἀδιαφορώντας γιά τίς οἰκονομίες του, πού εἶχε στήν τσέπη του, γιά νά ἀγοράσει αὐτο-κίνητο, βούτηξε χθές τό ἀπόγευμα στά μολυσμένα νερά τοῦ Θερμαϊκοῦ καί ἔσωσε τήν 46χρονη ἐπιχειρηματία Χρυσάνθη Φαμιλωνίδου, πού ἔπε-σε μέ τό Ι.Χ. αὐτοκίνητό της στή θάλασσα μπροστά ἀπό τήν πλατεῖα Ἀρι-στοτέλους στή Θεσσαλονίκη.
Ὁ νεαρός "φύλακας ἄγγελος" τῆς 46χρονης εἶναι ὁ 24χρονος Ἄγγελος Τσακλίδης ἀπό τίς Πηγές Νέστους Καβάλας, πρατηριοῦχος ὑγρῶν καυσί-μων - πρώην λοκατζής - πού ἦρθε στή Θεσσαλονίκη, γιά νά ἀγοράσει αὐτοκίνητο, ἔχοντας μαζί του ὅλες τίς οἰκονομίες του.
Τό ἀτύχημα ἔγινε ὅταν ἡ 46χρονη ὁδηγώντας τό Ι.Χ. της ἔχασε τόν ἔλεγχο, ἔσπασε τά προστατευτικά κυγκλισώματα στό πεζοδρόμιο τῆς παραλίας καί ἔπεσε στή θάλασσα.
Ὁ νεαρός πού βρισκόταν στό πλακώστρωτο τῆς παραλίας, χωρίς νά χάσει καιρό, βούτηξε καί πρόλαβε νά ἀνοίξει τήν πόρτα, πρίν τό αὐτοκίνητο βυθιστεῖ, καί νά ἐλευθερώσει τήν ὁδηγό του. Ὅπως ἔγινε γνωστό, ἡ Φαμιλωνίδου ἔπασχε ἀπό πίεση καί πολλές φορές εἶχε σκοτοδίνες.
Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 21 Ὀκτωβρίου
Ἀπίστευτο κι ὅμως ἀληθινό!
ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ
γράψαμε γιά μιά ἀδελφή νοσοκόμο, πού διέθεσε τό δωμάτιο της καί φιλοξενεῖ μόνιμα μία, ἔρημη καί μόνη, ἀνάπηρη μέ πολλαπλά προβλή-ματα καί πόνους, πόνους σαράντα χρόνια τώρα! Ἔκανε καί κάνει γι' αὐτήν πολλά κάθε μέρα. Μά τό τελευταῖο εἶναι ἀπό τά ἀπίστευτα:
Ἑτοίμασε τήν ἀνάπηρη, πῆγαν στό ἀεροδρόμιο, ταξίδεψαν στή Θεσσαλονίκη, τήν πῆγε μέ τό ἀμαξάκι στόν Ἅγιο Δημήτριο, στόν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, στό Λευκό Πύργο καί σ' ἄλλα ἀξιοθέατα τῆς πόλεως, πέντε ἡμέρες, μέ διαμονή σ' ἕνα καλό ξενοδοχεῖο καί κάθε περιποίηση.
- "Ἤθελε ἡ ἀδελφούλα μου νά βγῶ ἀπό τήν κλεισούρα μου τῶν σαράντα χρόνων καί νά πετάξω, νά ἀνέβω ψηλά - ψηλά, νά δῶ καί νά γεμίσει ἡ ψυχή μου ὅσο εἶναι δυνατόν περισσότερο ἄνοιγμα γῆς καί οὐρανοῦ. Νά τήν ἔχει πάντα καλά ὁ Θεός", μᾶς εἶπε ἡ ἀνάπηρη Φ.
"Ὁ Θεός Ἀγάπη ἐστίν", γράφει ὁ Εὐαγγελιστής.
Ἀνάγνωσμα Κυριακής 20 Ὀκτωβρίου
Ἡ Τράπεζα τοῦ Θεοῦ
ΔΑΡΜΕΝΑ
ἀπό τή βροχή, τή θάλασσα και τον ἀέρα τῆς ζωῆς, στεγνά καί ρυτιδωμένα γέρικα πρόσωπα, κάθησαν, ἐπί τόπου, στό τραπέζι τῆς γαλήνης τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀχνιστό, μοσχομυρισμένο, φροντισμένο καί καλοσερβιρισμένο φέρνουν τό φαγητό οἱ θυγατέρες τῆς ψυχῆς μέ τό χαμόγελο στά χείλη - τό καλύτερο ὀρεκτικό τοῦ κόσμου. Καί εἶναι τόσο πολύ γιά τά γέρικα στομάχια!
Τό ξέρει καί τό βλέπει αὐτό ἡ κυρά Καλή. Μένει κάθε ἡμέρα φαγητό στά πιάτα - καί στό δικό της πρῶτα. Εἶναι κι ἐκεῖνος ὁ κόμπος στό λαιμό της, πού δέν ἀφήνει νά πάει κάτω μέ εὐκολία τό φαγητό. Τό ἄμοιρο παιδί εἶναι ὁ κόμπος της...
Πῆρε ἕνα πιάτο καί σήμερα καί, πρίν ἀρχίσει νά τρώει, ἔβγαλε αὐτό πού θά περίσσευε, κι ὕστερα, ντροπαλά εἶπε: Ἄν κανείς σας δέν θά τό φάει ὅλο τό φαΐ, ἄς βγάλει ἀπό τώρα σ' αὐτό τό πιάτο αὐτό πού θά ἀφήσει.
Μέ εὐχαρίστηση τό ἄκουσαν καί ἔβγαλαν ὅσο δέν θά ἔτρωγαν οἱ γερόντισσες. - Πάντα καλή εἶσαι, κυρά Καλή. Οἰκονόμα. Οἱ θυγατέρες, βλέπεις, νἆταν δυνατό, θα 'βαζαν και τήν ψυχή τους στό πιάτο μας. Σ' εὐχαριστοῦμε. Κι ἔφαγαν καί χόρτασαν καί τόν Θεό ἐδόξασαν στό τραπέζι τῆς γαλήνης.
Τήν ἄλλη ἡμέρα πάλι τό ἄδειο πιάτο ἡ κυρά Καλή. Καί τήν ἄλλη. Καί τίς ἄλλες. Καί τά πιάτα αὐτά δέν πήγαιναν στήν κουζίνα, παρατήρησε μιά κυρία. Ποῦ πήγαιναν, λοιπόν; Τό 'ξερε πώς ἡ κυρά Καλή ἦταν ὄνομα καί πρᾶγμα καλή. Καί πεθύμησε νά μάθει γιά νά χαρεῖ. Πῆρε λοιπόν ἀπό κοντά τή γερόντισσα ἕνα μεσημέρι. Πήγαινε, πήγαινε, ὥσπου ἔφθασε στό Δημόσιο Ψυχιατρεῖο, πέρασε τήν ἐξώθυρά του καί μπῆκε καί περπάτησε καί ἔστριψε ἕνα δρομάκι καί χάθηκε. Ἡ κυρία ἔμεινε ἀπ' ἔξω καί περίμενε. Φάνηκε κάποτε ἡ γερόντισσα νά γυρίζει. Ἔπιασε νά κατηφορίζει ἡ κυρία μέ ἀργό βῆμα ἀδιάφορα. Σέ λίγο πλησίαζαν πίσω της τά γέρικα βήματα. Νά, πλάι της ἦταν τώρα ἡ γιαγιά. Ἔστρεψε καί τήν εἶδε.
- Ἐσεῖς, κυρά Καλή; Πῶς ἀπ΄ ἐδῶ;
- Πῆγα στό παιδί λίγο φαγάκι...
- Ἔχετε παιδί ἐδῶ;
- Ὄχι... Τό φέρνω ἐδῶ σ' ἕνα ἄρρωστο παλληκάρι...
Ὁ κόμπος πῆγε τώρα στό λαιμό τῆς κυρίας. Δέν μπόρεσε νά μιλήσει. Τί νά πεῖ; Αὐτή ἡ ἁπλή καί ταπεινή καί ἀγράμματη γυναικούλα βρῆκε τήν Τράπεζα τοῦ Θεοῦ νά καταθέσει τήν ἀγάπη της! Σκέφθηκε καί ἔσκυψε καί τῆς φίλησε τό χέρι μ' ὅλη τήν ψυχή της.
Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 19 Ὀκτωβρίου
Τό περιπολικό τῆς ἀγάπης
ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ γεμάτη ἀγάπη καί στογή, πού ζεσταίνει τήν παγερή ἀπό τήν ἀδιαφορία ἐποχή μας. Ἔκανε κρύο τήν παραμονή τῶν Χριστου- γέννων στούς λόφους βόρεια ἀπό τήν Παλλήνη. Κι εκεῖ σ' ἕνα χαμό-σπιτο μιά γυναίκα 70 ἐτῶν ξεπάγιαζε περιμένοντας τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν μόνη. Χωρίς χρήματα. Ἔτρεμε μέσα στά τριμμένα ροῦχα της... Ἦταν ἀργά τό μεσημέρι τήν ἴδια ἡμέρα, ὅταν ἕνα περι- πολικό αὐτοκίνητο μέ τό πλήρωμά του ἔφθασε στό σπίτι τῆς γερό-ντισσας. Οἱ ἀστυνομικοί - "ἄγγελοι χαρᾶς" - εὐχήθηκαν χρόνια πολλά. Κάθησαν κοντά στή μοναχική γυναίκα. Καί τῆς πρόσφεραν ἕνα μικρό δέμα. Μιά ζεστή ρόμπα κι ἕνα ποσό γιά νά ἀγοράσει λίγο κρέας. Ἔπειτα τό "περιπολικό τῆς χαρᾶς" ἔφυγε. Ἡ γερόντισσα ἔμεινε καί πάλι μόνη. Ἀλλά αὐτή τή φορά μέ τή χαρά ζωγραφισμένη στά κουρασμένα μάτια της, χαρά γιατί ἀκόμη ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού τετοιες ἡμέρες - ἔστω - θυμοῦνται αὐτούς πού δέν γιορτάζουν. Αὐτούς πού ὑποδέχονται παγωμένοι καί νηστικοί τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ.
Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 18 Ὀκτωβρίου
Ἡ ἀγάπη τοῦ Δεσπότη
Πρόκειται γιά ἕναν ἀπό τούς Μητροπολίτες μας. Τό περιστατικό μοῦ τό διηγήθηε ἕνας πατέρας. "Τό παιδί μου, παλληκάρι 19 ἐτῶν, κτυπήθηκε ἀπό τή φοβερή ἀσθένεια, εἶπε. Ἀπό τήν ἐπόμενη κιόλας ὁ Δεσπότης ἦταν στό πλευρό μας. Σχεδόν καθημερινά ἐρχόταν στό νοσοκοομεῖο. Τό ἄδολο χαμόγελό του, τά δωράκια του, τά χάδια του, τά παρήγορα λόγια του ἦταν γιά τό παιδί, ἀλλά καί γιά ὅλους μας τό καλύτερο τονωτικό φάρμακο. Στο 7μηνο μαρτύριο τοῦ παιδιοῦ μας ἡ παρουσία του καί ἡ βοήθειά του (ἠθική καί ὑλική) ἦταν συνεχής.
Τόν Μάϊο φύγαμε μαζί στό Λονδίνο. Ἐκ τῶν προτέρων εἶχε φροντίσει γιά ὅλα. Γιατρούς, ξενοδοχεῖο, συνάλλαγμα. Ἤθελε
ὁ Μιχαλάκης νά σωθεῖ. Ἡ ἀγάπη του γι' αὐτόν ἦταν πολύ μεγάλη. Τό ἀγαποῦσε σάν παιδί του. Ἀλλά καί ὁ Μιχαλάκης ἔτρεφε γιά κεῖνον τά ἴδια αἰσθήματα. "Μπαμπά, μοῦ εἶπε κάποιο πρωϊνό, μέ τέτοιο Δεσπότη εὐχαριστως γίνομαι παπᾶς".
Τίς τελευταῖες 40 ἡμέρες, πού τό παιδί μας ἔδινε τήν τελαυταῖα του μάχη μέ τό θάνατο, καί πάλευε σάν πραγματικό Χριστιανόπουλο, μέ ὑπομονή, μέ καρτερία, μέ πίστη, μέ προσευχή, ἀγόγγυστα, ὁ Δεσπότης ἦταν καθημερινά στό πλευρό του. Ἐρχόταν πολύ πρωΐ, καθόταν δίπλα του, τόν χάϊδευε στά μαλλιά, μιλοῦσε μαζί του καί φεύγοντας ὅλο καί κάποιο δωράκι ἄφηνε κάτω ἀπό τό μαξιλάρι του.
Τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου τοῦ Μιχαλάκη, ὁ Δεσπότης ἦρθε στόν Εὐαγγελισμό κατ' εὐθεῖαν ἀπό τό Ἄργος. Ἔτρεξε στό θάλαμο καί βρῆκε τόν Μιχαλάκη νεκρό - εἶχε παραδώσει τήν ψυχή του στόν Ἐπουράνιο Πατέρα πρό ὀλίγων λεπτῶν. Πόνεσε πολύ, ἔκλαψε πολύ, ἀγκάλιασε ἐμένα καί τήν γυναίκα μου καί κλαίγοντας μαζί μας προσπαθοῦσε νά μᾶς δώσει κουράγιο καί ὑπομονή.
Στήν Νεκρώσιμη Ἀκολουθία ξέσπασε καί πάλι σέ κλάματα τή στιγμή πού ἀποχαιρέτησε τόν Μιχαλάκη μέ λίγα λόγια. Λίγα λόγια, ἀλλά πού ἔλεγαν πάρα πολλά.
Σεβασμιώτατε γέροντα, ποτέ δέν θά ξεχάσω ἐγώ καί ἡ οἰκογένειά μου τήν ἄπειρη πατρική σας ἀγάπη, τήν καλωσύνη σας, τήν ἀμεριστη συμπαράστασή σας καί τίς θυσίες πού κάνατε, γιά νά σωθεῖ τό παιδί μας. Μπορεῖ νά μήν σώθηκε, γιατί ἔτσι ἤθελε ὁ Ἀρχηγός τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Ὅσα καί νά γράψουμε γιά σᾶς εἶναι μηδέν μπροστά στά τόσα πολλά πού κάνατε γιά τό παιδί μας.
Ἕνα μόνο σᾶς ὑποσχόμεθα. Θά προσευχόμεθα πάντοτε, ἄν καί ἀνάξιοι, γιά σᾶς πρός τόν Κύριο μας. Πιστεύουμε ὅτι τό ἴδιο θά κάνει καί ὁ Μιχαλάκης ἀπό ἐκεῖ πού βρίσκεται, γιά σᾶς, πού βρίσκεται, γιά σᾶς, πού τόσο πολύ ἀγάπησε καί τόσο πολύ τόν ἀγαπήσατε".
Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 17 Ὀκτωβρίου
Πολύπλευρη ἀγάπη
Ὁ κ. Γ.Α., ἄνθρωπος ὀλίγων γραμμάτων, εἶναι ἡλικιωμένος καί παππούς ἀπό πολλά χρόνια, μέ σύζυγο καρδιοπαθῆ καί κόρη, τῆς ὁποίας ὁ σύζυγος, βιοπαλαι-στής καί πολύτεκνος, ἔχει ὄχι μόνο προβλήματα οἰκονομικά, ἀλλά καί προβλή-ματα ὑγείας.
Αὐτά ὅμως δέν τόν ἐμποδίζουν (ἤ μᾶλλον τά ὑπερνικᾶ) καί ἀπό τό πρωΐ ὥς τό βράδυ μέ μιά τσάντα γεμάτη περιοδικά καί βιβλία χριστιανικά "ἁλωνίζει" ὅλες τίς συνοικίες τῆς Ἀθήνας καί τῶν προαστίων.
Καί τί κάνει; Ἐπισκέπτεται τά διάφορα σπιτια καί συνιστᾶ στούς ἐνοίκους νά ἐγγραφοῦν καί νά μελετοῦν τά χριστιανικά ἔντυπα καί ἐγγράφει πολλούς συν-δρομητές. Ἀκόμα προτρέπει ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά νά συμμετέχουν στίς συγκεντρώσεις χριστιανικῶν κύκλων, νά φοιτοῦν τά παιδιά στά Κατηχητικά σχολεῖα καί τίς χριστιανικές μαθητικές ὁμάδες.
Ἐπισκέπτεται νοσοκομεῖα καί ἀσθενεῖς στά σπίτια τους καί τούς προσφέρει κά-θε βοήθεια.
Ἔχει ἀναλάβει ὑπό τήν προστασία του ὁλόκληρη οἰκογένεια ἡλικιωμένων καί ἀσθενῶν. Ὅταν μητέρα καί κόρη νοσηλεύονταν στά νοσοκομεῖα, σέ ἄλλο ἡ μία καί σέ ἄλλο ἡ ἄλλη, ἀναλόγως τῆς παθήσεώς τους, ἐπισκεπτόταν καθημερινά καί τά δύο νοσοκομεῖα, γιά νά βοηθήσει καί ἐξυπηρετήσει τήν πιασμένη ἀπό ἀρθριτικά καί σχεδόν τυφλή μητέρα καί τήν μέ βαρύ ἀναπνευστικό νόσημα κόρη.
Μετά τήν ἔξοδό τους ἀπό τά νοσοκομεῖα, τούς ἐπισκέπτεται σχεδόν καθημερινά καί τούς ἐξυπηρετεῖ κάνοντας καί ἔργο νοσοκόμου καί φυσικοθεραπευτοῦ.
Ἀκόμα ἀνέλαβε τήν εἴσπραξη τῆς συντάξεως καί ὅ,τι ἄλλο ἔχει ἀνάγκη ὁ γέρος καί ἀσθενής πατέρας καί τήν ἀγορά καί μεταφορά τῶν ψώνιων τῆς οἰκογένειας.
Τά μέλη τῆς οἰκογένειας αὐτῆς μέ εὐγνωμοσύνη ὁμολογοῦν: "Ἄν δέν ἦταν ὁ κ. Α., θά εἴχαμε πεθάνει".
Ὁ ἴδιος ὁ κ. Α., ὁ ἄνθρωπος τῆς μεγάλης πίστης καί ἀγάπης, διαθέτει 5 ἡμέρες τόν μῆνα ἐπί 5 ὧρες τήν ἡμέρα, γιά νά βοη-θήσει στόν ἔρανο γιά τήν συνέχιση τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς συνοικίας του.
Παρακολουθεῖ ἐπίσης καί φροντιστήριο ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος.
Πρωτοστατεῖ ἀκόμα στή διενέργεια ἐράνου ὑπέρ κατακοίτου καί τυφλοῦ ἀναπήρου.
Αὐτός μέ λίγα λόγια εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος φέρνει εἰς πέρας ὅλα αὐτά τά ἔργα καί ἴσως καί ἄλλα πού μόνο ὁ Θεός τά γνωρίζει, χάρις στή μεγάλη ἀγάπη πρός τούς συνανθρώπους του, τήν ταπείνωση καί τή δύναμη, πού τοῦ δίνει ἀσφαλῶς ὁ Θεός, γιά νά μπορεῖ νά ἀνταπεξέρχεται σέ τόσα ἔργα.
( Ἰωσήφ Δ. Ἀγαπητοῦ,
"200 ... σ' ἀγαπῶ"
)
Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 16 Ὀκτωβρίου
Ὁ σκουπιδιάρης τῆς ἀγάπης
Τόν ξέρετε τόν Δ.Σ.; Ἀσφαλῶς, ὄχι! Καί τοῦτο γιατί δέν εἶναι ἠθοποῖος, οὔτε τραγουδιστής, οὔτε πολιτικός, οὔτε ποδο-σφαιριστής. Τί εἶναι ὁ Δ.Σ.; Μᾶς τό λέει ὁ ἴδιος.
"Εἶμαι ἀγράμματος. Δέν πῆγα οὔτε στό Δημοτικό. Τήν ὑπογραφἠμου ξέρω μονάχα νά βάζω. Ἀλλά, πάλι, ἄν ἤμουνα γραμ-ματισμένος, ἴσως σκεφτόμουνα διαφορετικά καί δέν θἄδινα τά λεφτά". Ποιά λεφτά; Ὁ Δ.Σ., τό ἐπάγγελμα σκουπιδιάρης, βρῆκε 520.000 δρχ. καί τίς παρέδωσε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τό 1977 εἶχε βρεῖ 88.000 καί τίς ἔδωσε πάλι. Τό 1963, ἕνα ἑκατομμύριο ἑφτακόσιες χιλιάδες σέ μιά μαύρη τσάντα στό Λιανοκλάδι καί τά παρέδωσε στήν Ἀστυνομία. Τό σύνθημά του εἶναι "φτωχός, ἀλλά τίμιος". Τό σπουδαῖο εἶναι ὅτι ὄχι μόνο ἐπιστρέφει τά χρήματα, ἀλλά, μονολότι φτωχός, δέν δέχεται οὔτε τή νόμιμη ἀμοιβή. Κάποιος, ὅταν ἔμαθε τήν τιμιότητά του, τοῦ πρόσφερε ἕναν φάκελλο πού εἶχε μέσα 20.000. Μόλις τά εἶδε, εἶπε ὅτι αὐτά πρέπει νά δοθοῦν σέ ὀρφανοτροφεῖο. Σημειῶστε ὅτι ὁ Δ.Σ. εἶναι παντρεμένος καί ἔχει παιδιά. Σπάνια παραδείγματα αὐτά μέσα σέ μιά κοινωνία, πού ἔχει, ἐκτός φυσικά ἐξαιρέσεων, θεοποιήσει τό χρῆμα.
Ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἐπάγγελμα. Μπορεῖ ἕνας, λόγω τοῦ ἐπαγγέλματός του, ὅπως τοῦ σκουπιδιάρη, νά εἶναι γραμμένος στό τελευταῖο νούμερο τῆς λίστας ἀπό κοινωνικῆς πλευρᾶς. Ὡστόσο, ἀπό ἠθικῆς βρίσκεται στήν κορυφή τῆς λίστας καί ἀνώτερος ἀπό πολλούς γραμματισμένους καί δασκάλους τῆς ἠθικῆς. Πρέπει νά μάθουμε ποιός εἶναι. Ὀνομάζεται Δημ. Στέφης.
( Ἰωσήφ Δ. Ἀγαπητοῦ,
"200 ... σ' ἀγαπῶ"
)
ΑΡΧΙΚΗ
ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
21ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ
ΒΙΝΤΕΟΘΗΚΗ
200 Σ' αγαπώ
ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ