ΟΛΑ ΕΡΓΟΧΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ
Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἀφρικῆς κατέχουν μεγάλο μέρος στό Ὀρθόδοξο Ἑορτολόγιο. Συχνά καί ἴσως καθημερινά τιμᾶμε Ἁγίους πού διέλαμψαν στήν Ἀφρική, ἤ κατήγοντο ἀπό τήν Ἀφρική.
Τό ἀφιέρωμα αὐτό εἶναι μιά προσευχή πρός ὅλους τούς Ἀφρικανούς Ἁγίους μας, νά φυλάξουν τήν Ὀρθοδοξία τῆς Ἀφρικῆς, νά τήν προστατέψουν καί νά πρεσβεύουν στόν Κύριο, πού φιλοξενήθηκε στήν γῆ τῆς Ἀφρικῆς, κατά τήν δίχρονη φυγή Του στήν Αἴγυπτο, στήν ἀγκαλιά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τήν προστασία τοῦ δικαίου Ἰωσήφ. Μιά δέηση σέ κείνους πού στολίζουν τό Ἀλεξανδρινό Ἁγιολόγιο καί εἶναι τό καύχημα τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ ἐρχομός τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Αἴγυπτο, ἔλαμψε «ἐν Αἰγύπτῳ φωτισμόν ἀληθείας» καί «ἐδίωξε τοῦ ψεύδους τό σκότος». Τά εἴδωλα τῆς Αἰγύπτου ἔπεσαν «μή ἐνέγκαντα τήν ἰσχύν» τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ - Λόγου. Ἀπό τότε ἀρχισε σέ ὅλη τήν Ἀφρική ἡ πτώση τῶν εἰδώλων. Στίς μέρες μας ἡ πτώση τῶν εἰδώλων μεγάλη καί παντοῦ ὑψώνεται ὁ Σταυρός τῆς Όρθοδοξίας. Ἡ εὐλογημένη παρουσία τῆς Κεχαριτωμένης Κυρίας Θεοτόκου ἔκανε τήν Ἀφρική «αὐλή λογικῶν προβάτων». Ἡ Παναγία μας ἔγινε ἡ νυμφαγωγός τῆς Ἀφρικῆς μέ τόν Χριστόν. «Ἅρμοσε» τήν Ἀφρική μέ τόν Χριστό. Οἱ Ἀπόστολοι, μέ πρῶτο τόν Εὐαγγελιστή Μάρκο, πότισαν μέ τό ἀποστολικό κήρυγμά τους «τίς αὐχμῶσες ψυχές» τῆς Ἀφρικῆς. Οἱ Πατέρες κατάρτισαν «τήν ἄμπελον ταύτην», τήν ὁποίαν «ἐφύτευσεν» ἡ δεξιά τοῦ «Ὑψίστου» μέ τόν ποιμαντικό τους ἀγώνα καί τήν θεολογία τους, πού ἰδιαίτερα καλλιεργήθηκε στήν Ἀλεξάνδρεια καί τήν Καρθαγένη. Ἡ μακαρία ἀφρικανική γῆ «πιάνθηκε μέ τά αἵματα» τῶν χιλιάδων Μαρτύρων. Οἱ ροές τῶν δακρύων τῶν ἀμετρήτων Ὁσίων ἀσκητῶν «ἐγεώργησαν τήν ἔρημο» τῆς Ἀφρικανικῆς ἐρήμου. Αὐτά τά κοσμήματα τῆς Ἐκκλησίας μας ἔγιναν οἱ μεγάλοι ἱεραπόστολοι τῆς Ἀφρικῆς. |
ΒΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
|
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 22,5 x 32,5cm
|
Ἡ Ἱερά εἰκόνα «Παναγία Γερόντισσα», φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ εἰκόνα ἔλαβε αὐτή τήν ὀνομασία ἀπό ἕνα θαῦμα πού συνέβη κατά τήν διάρκεια τῆς προετοιμασίας τοῦ θανάτου ἑνός Γέροντα Ἡγουμένου.
Σέ ἕναν ἀσθενῆ εὐσεβέστατο Ἡγούμενο ὁ Θεός ἀπεκάλυψε τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου του. Αὐτός θέλησε πρίν πεθάνει νά κοινωνήσει τά Ἄχραντα μυστήρια καί ζήτησε ἀπό τόν ἐφημέριο Ἱερομόναχο νά ἐπισπεύσει τήν Θ. Λειτουργία, γιά νά προλάβει νά τόν κοινωνήσει. Ἐκεῖνος, ὅμως, καθυστεροῦσε καί ὁ Γέροντας κινδύνευε ν’ ἀποθάνει χωρίς νά κοινωνήσει. Τότε ἀπό τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου ἀκούστηκε μία ὀργισμένη φωνή νά ρωτᾶ τόν Ἱερομόναχο γιατί ἀργοῦσε καί δέν συμμορφωνόταν μέ τήν παράκληση τοῦ Γέροντα. Ὅπως ἦταν φυσικό ὁ Ἱερομόναχος συμμορφώθηκε καί τρέμοντας σύγκορμος ἔκανε τό λειτούργημά του. Ἔκτοτε ἡ εἰκόνα αὐτή ὀνομάσθηκε «Παναγία ἡ Γερόντισσα», ἐπειδή ὑπεστήριξε τήν παράκληση τοῦ Γέροντος. Στήν εἰκόνα «Παναγία ἡ Γερόντισσα» ἡ Παναγία παριστάνεται σέ ὄρθια στάση δεήσεως χωρίς τόν Χριστό. Στήν ἀσημένια ἐπένδυση τῆς εἰκόνας φαίνεται καί ἕνα πιθάρι πού ξεχειλίζει λάδι.
Τό πιθάρι πού ἀπεικονίζεται ἐπάνω στό κάλυμμα ἔγινε πρός ἀνάμνηση θαύματος τῆς Παναγίας τό 17ο αἰώνα. Ἐκείνη τήν ἐποχή τό Μοναστήρι δέν εἶχε καθόλου λάδι καί, ἐνῶ οἱ ἀνάγκες ἦταν μεγάλες, οἱ ἐλλείψεις ἦταν τεράστιες μέ ἀποτέλεσμα οἱ Μοναχοί νά ἐγκαταλείψουν τήν Μονή. Ὁ Ἡγούμενος προσευχόταν στή Γερόντισσα καί εἶχε ἐναποθέσει ὅλες του τίς ἐλπίδες σέ Αὐτή. Μετά τίς προσευχές τοῦ Ἡγούμενου, ἕνα πρωί οἱ Πατέρες εἶδαν νά τρέχει τό λάδι ἀπό τήν εἴσοδο τῆς ἀποθήκης, ὅπου φυλάσσονταν τά ἄδεια πιθάρια. ‘Όταν μπῆκαν μέσα εἶδαν ἕνα ἀπό τά πιθάρια, τό ὁποῖο σώζεται μέχρι σήμερα, νά ἔχει ξεχειλίσει ἀπό τό λάδι. Μέ αὐτό τό λάδι, τοῦ ὁποίου ἡ ροή ἦταν ἀσταμάτητη, γέμισαν ὅλα τά ἄδεια πιθάρια πού βρίσκονταν στήν ἀποθήκη καί μόνο τότε αὐτό σταμάτησε νά ἀναβλύζει. |
Ὁ Ἅγιος Οὔαρος ἦταν γόνος εὐλαβοῦς καί ἀρχοντικῆς οἰκογενείας. Καταγόταν ἀπό τά Τύανα τῆς Μ. Ἀσίας καί ὑπηρετοῦσε στόν ρωμαϊκό στρατό, στήν Αἴγυπτο τήν ἐποχή τοῦ Μαξιμιανοῦ. Ἐκτελοῦσε καθήκοντα φρουροῦ στίς φυλακές, ὅπου ἔκλειναν χριστιανούς. Τά παθήματά τους τόν ἔθλιβαν, γιατί ἦταν καί αὐτός χριστιανός, ἀλλά οἱ ἀνώτεροί του καί οἱ συστρατιῶτες του δέν τό ἤξεραν.
Κάποτε ἔφεραν στήν φυλακή ἕξι σεβάσμιους ἀσκητές. Ἦταν καί ἕβδομος, ἀλλά πέθανε στόν δρόμο λόγῳ γήρατος ἀπό τίς κακουχίες. Οἱ ἀσκητές αὐτοί, μέ τήν φυσιογνωμία τους, ἐπηρέασαν πολύ τήν ψυχή τοῦ Οὔαρου, ὥστε θέλησε νά πεθάνει μαζί τους. Ὅταν τούς ρώτησε ὁ δικαστής πού εἶναι ὁ ἕβδομος σύντροφός τους, ὁ Οὔαρος φώναξε «ἰδού ἐγώ». Καί συγχρόνως ἄρχισε νά διακηρύττει ὅτι εἶναι Χριστιανός. Μάταια προσπάθησαν οἱ ἀξιωματικοί του νά τόν μεταπείσουν. Πέθανε χωρίς νά ἀλλαξοπιστήσει. Τήν ἑπομένη κόπηκαν καί τά κεφάλια τῶν ἀσκητῶν. Τήν νύχτα οἱ χριστιανοί, ἔθαψαν εὐλαβικά τούς ἑπτά μάρτυρες. |
Ἡ Ἁγία Σοφία, τίμια καί θεοσεβής χριστιανή, γρήγορα χήρεψε καί μέ τίς τρεῖς κόρες της ἦλθε στή Ρώμη. Ἐκεῖ καταγγέλθηκαν ὡς χριστιανές καί ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νά τίς συλλάβουν.
Ἀπομόνωσαν τήν μητέρα καί ἄρχισαν νά ἀνακρίνουν τίς κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στόν βασιλιά ἡ δωδεκάχρονη Πίστη. Ὁ Ἀνδριανός προσπάθησε νά τήν πείσει νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, ἀλλά ἀντιμετώπισε τό ἄκαμπτο φρόνημα τῆς νεαρῆς. Μετά ἀπό βασανιστήρια, τήν ἀποκεφάλισαν. Ἡ δεκάχρονη Ἐλπίδα, ἔδειξε τό ἴδιο σθένος μέ τήν μεγαλύτερη ἀδελφή της καί ἀμέσως ἀποκεφαλίστηκε καί αὐτή. Δέν ὑστέρησε καί ἡ ἐννιάχρονη Ἀγάπη. Πρίν κἄν τήν ρωτήσει ὁ αὐτοκτάτορας δήλωσε ὅτι εἶναι χριστιανή. Δέν ἄργησαν νά ἀποκεφαλίσουν καί αὐτή. Περήφανη γιά τά παιδιά της ἡ Σοφία, τά ἐνταφίασε μέ τιμές καί μετά τρεῖς μέρες παρέδωσε τό πνεῦμα της δίπλα στούς τάφους τῶν παιδιῶν της. |
Τά 12 μαρτύρια τοῦ Ἁγίου Φανουρίου, ὅπως παρουσιάζονται στήν εἰκόνά του, ἦταν:
ª στέκεται ἀνάμεσα σέ στρατιῶτες καί νά δικάζεται ἀπό τόν ἡγεμόνα· ªπλήττεται ἀπ’ αὐτούς μέ πέτρες στό στόμα καί τήν κεφαλή· ªμαστιγώνεται πάλι ἀπ’ αὐτούς ἁπλωμένος κατά γῆς· ªκάθεται γυμνός καί ξέεται τό σῶμα του μέ σιδερένια νύχια· ª εἶναι κλεισμένος στή φυλακή· ªβασανίζεται μπροστά στό βῆμα τοῦ ἡγεμόνα· ªκαίεται στά μέλη τοῦ σώματός του μέ ἀναμμένες λαμπάδες· ªεἶναι δεμένος σέ μάγγανο καί βασανίζεται· ªβρίσκεται ἀνάμεσα σέ θηρία ἀβλαβής· ªεἶναι ξαπλωμένος κατά γῆς καί πιέζεται τό σῶμα ἀπό ἕνα μεγάλο λίθο· ªεἶναι μέσα σέ εἰδωλολατρικό ναό βαστάζοντας στίς παλάμες του ἀναμμένα κάρβουνα καί ὁ διάβολος δραπετεύει στόν ἀέρα μέ θρήνους· ª στέκεται μέσα σέ ἕνα καμίνι φωτιᾶς ἔχοντας ὑψωμένα τά χέρια σέ σχῆμα δεήσεως. |